Του Ονασαγόρα
«Έκαμα το λάθος να επιχειρήσω συζήτηση με Άλτες. Ομολογώ πως μου είναι αδύνατον να συνεννοηθώ. Ή εγώ είμαι καμένος ή αυτοί. Σε κάθε περίπτωση καλή τους τύχη». Ανάρτηση Γιώργου Παμπορίδη για διαδικτυακές αψιμαχίες με οπαδούς του πρώην Ελεγκτή. Έχουμε λοιπόν πολέμους, σεισμούς, καταποντισμούς, τα προβλήματα του ΑΠΟΕΛ –που για πολλούς είναι και τα σημαντικότερα– και στην πολιτική μας σκηνή όλους εναντίον όλων. Make my day!
Ο Παμπορίδης πάντως αυτή την εβδομάδα έκανε διάφορες αμφιλεγόμενες δηλώσεις που δημιούργησαν ντόρο. Απολαύστε ανεύθυνα: «Αν ο Αβέρωφ επιστρέψει θα μας βρει απέναντί του όλους εμάς που παράκαμψε. Ο Χριστοδουλίδης λειτουργεί οπορτουνιστικά, θα μεθοδεύσει συνεργασία με ΕΛΑΜ και ο Αβέρωφ ευθύνεται για την ανάδειξή του σε «άγιο βρέφος» διότι ίσως είχε κατά νου είτε επιστροφή του είτε ποδηγέτηση της νέας ηγεσίας». Holy shit!
Είναι προφανές ότι στη λίστα των πιθανών ενδιαφερόμενων για το χρίσμα του ΔΗΣΥ για το 2028 μπαίνει πια στη μαρκίζα –με μεγάλα φωτεινά γράμματα– και το όνομα του Παμπορίδη, δίπλα από τα ονόματα Αβέρωφ, Αννίτας και Φαίδωνα. Είναι όλοι δυνατά χαρτιά, μα το αλληλοφάγωμά τους (αυτή τη βδομάδα είχαμε μπηχτές Αννίτας προς Φαίδωνα και μπηχτές Παμπορίδη προς Αβέρωφ) κάνει τον νεαρό μας Νίκο να χαϊδεύει τη γάτα του χαμογελώντας. Ίσως μάλιστα να απολύσει και μερικά από τα δεκάδες ανώνυμα τρολ του διαδικτύου, τόσο εύκολη θεωρεί πια την επανεκλογή του.
Να ξέρετε πάντως πως στην αναμπουμπούλα του 2028 θα μπορούσε να μπει σφήνα ο μικρός Πρίγκιπας, που πια ωρίμασε, έγινε πιο μετριοπαθής και κατ’ επέκταση αποδεχτός από μεγαλύτερη μερίδα ψηφοφόρων από άλλα κόμματα. Δυστυχώς, με την ατάκα «ας δώσουμε μαζί τη μάχη ενάντια στον λαϊκισμό και τον εθνικισμό» κέρδισε συμπάθεια από άλλους χώρους μα έχασε απ’ το ΔΗΚΟ, που θεωρείται φυτώριο των παθογενειών που ο Νικόλας θέλει να πολεμήσει. I shit you not. Εντυπωσιακό λοιπόν το ανάποδο ψαλιδάκι του (θύμισε Πελέ) μα ίσως κατέληξε σε αυτογκόλ. Βέβαια, κάντε υπομονή, αφού κανείς δεν ξέρει ποια θα είναι η κατάσταση στο ΔΗΚΟ μετά τις προσεχείς βουλευτικές.
Φίλος συναγερμικός μου είπε ότι είδε τον ακόλουθο εφιάλτη: ο Χριστοδουλίδης έγινε λέει ο επόμενος πρόεδρος του ΕΛΑΜ και στη συνέχεια συγχώνευσε ΔΗΣΥ με ΕΛΑΜ (ευκολάκι), ΔΗΚΟ (αυτοί τον έχουν εφεύρει), ΕΔΕΚ (αν υπάρχει), ΔΗΠΑ (πάντα της ανήκει κάθε μεγάλη νίκη), ΣΗΚΟΥ ΠΑΝΩ (ρε), ΑΛΜΑ (στο κενό) και Οικολόγους, φτιάχνοντας μονοκομματική κυβέρνηση στην οποία προσχωρεί και το ΑΚΕΛ λέγοντας Ναι στον Χριστοδουλίδη για να τσιμεντώσει το Όχι στον Χριστοδουλίδη. What a crazy nightmare.
Στη συνέχεια –του ονείρου, ονείρωξης για μερικούς– ο νεαρός μας συνταξιούχος έγινε κληρικός, έβαλε ράσα και μετατράπηκε επιτέλους, όπως προέβλεψαν οι προφητείες και ο προηγούμενος Αρχιεπίσκοπος, σε νέο Μακάριο. Ο φίλος ξύπνησε ιδρωμένος από τον εφιάλτη, αλλά εγώ λέω γιατί όχι; Έχουμε ζήσει και χειρότερα.
«Με όλα όσα διαδραματίζονται στο ΔΗΣΥ και με τους βρικόλακες που θέλουν να σε φάνε ζωντανή από μέσα, είμαι εδώ για να σε βοηθήσω αφιερώνοντάς σου αυτό το φιλάκι (μάλλον ήθελε να γράψει φιλμάκι). Με φιλική αγάπη, Χριστόφορος». Διαβάζοντας αυτό το μήνυμα από τον ηγέτη του Σήκου Πάνω, αυτόπτες μάρτυρες λένε πως η Αννίτα όντως Σηκώστηκε πάνω, πήγε στο παράθυρο και έβγαλε μια δυνατή κραυγή: Never Surrender!
Και σαν να μη μας έφταναν όλα αυτά χάσαμε και την Ελπίδα. Καλά ακούσατε. Μας έλεγαν πως η Ελπίδα πεθαίνει τελευταία, μα η δική μας Ελπίδα, της Κύπρου μας, του ΡΙΚ, αποφάσισε να μεταναστεύσει, ακολουθώντας τον καλό της στην Ελλάδα. Και τώρα τί θα κάνουμε χωρίς Ελπίδα; Θα μείνουμε hopeless!
