Του Ονασαγόρα
Τελικά, το περιβόητο μήνυμα που θα έστελνε ο Νίκος Χριστοδουλίδης στο Ιράν ανέλαβαν να το στείλουν δύο μέλη της αστυνομίας από ένα περιπολικό (για την ακρίβεια το ένα μέλος μέσα και το άλλο έξω από το περιπολικό): Make Love, Not War.
Το μήνυμα ακούστηκε loud and clear, ειδικά από τον έκπληκτο αυτόπτη μάρτυρα που βρέθηκε να κινηματογραφεί και να σχολιάζει εις άπταιστον κυπριακή τα διαδραματιζόμενα. Βέβαια, η δημόσια ανάρτηση του βίντεο δεν νομίζω πως ήταν μια δεοντολογική ενέργεια και επιβάλλεται να ανοίξει μια συζήτηση στο χειρισμό τόσο ευαίσθητα προσωπικών καταστάσεων. Ήταν μια πράξη ενδεχομένως πιο χυδαία και κολάσιμη από το παράπτωμα των αστυνομικών που, ειρήσθω εν παρόδω, εύχομαι να μην χάσουν τη δουλειά τους. Το βίντεο έδωσε αναπόφευκτα λαβή για ξεσάλωμα στο κυπριακό ίντερνετ.
Ξέρουμε ακριβώς πού κρύβεται ο Χαμενεΐ. Δεν πρόκειται να τον σκοτώσουμε. Ντόναλντ Τραμπ
Παραθέτω μια ανθολογία από ατάκες που ψάρεψα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με χιουμοριστικές -καλαίσθητες και μη- αναφορές στο περιστατικό: το ένα μέλος από τα δύο πρέπει να ήταν και μέλος του Κινήματος του Χριστόφορου Τορναρίτη αφού σε ανύποπτο χρόνο ακούστηκε να φωνάζει Σήκου Πάνω. Συνελήφθησαν διότι δεν χρησιμοποίησαν αντισυλληπτικά. Ήταν εκπαιδευόμενοι και έκαναν την πρ*κτική τους. Άρχισαν τα όργανα, ξάπλωσε στη θέση σου. Ήταν αστυνομικοί που διαμαρτυρόντουσαν και προέβησαν σε στύση εργασίας. Και πολλά άλλα, ευφάνταστα και όχι τόσο.
Για ένα λαό που βρισκόταν τις τελευταίες μέρες σε τεράστια πίεση και ένταση, βλέποντας τα βράδια πυραύλους να εκτοξεύονται σε γειτονικές χώρες, το θέαμα ήταν σαν μάννα εξ ουρανού και έγινε βάιραλ σε μερικά λεπτά. Ήταν η εκτόνωση που όλοι ψάχναμε, όπως προφανώς και το ζεύγος αστυνομικών που αποφάσισε για λίγο να αφήσει τα περίπολα -και τα πρόστιμα από ραντάρ- και να επιδοθεί, κάτω από τον καυτό κυπριακό ήλιο και προφανώς με αναμμένο το air condition του περιπολικού, σε μια αρχέγονη στάση του Κάμα Σούτρα, για να χρησιμοποιήσουμε και μια ινδική ορολογία, τιμώντας με αυτό τον τρόπο την πρόσφατη επίσκεψη του Ινδού πρωθυπουργού. Αναμφίβολα, υπάρχει μια πτυχή στην όλη υπόθεση που προξενεί -δικαίως ή αδίκως- σατιρικό σχολιασμό.
Υπάρχει όμως και μια απείρως πιο σοβαρή πτυχή στην υπόθεση των αστυνομικών οι οποίοι, ναι μεν έσφαλαν, αλλά θα περίμεναν ένα πιο σωστό, δίκαιο και επαγγελματικό χειρισμό εκ μέρους της Αστυνομίας η οποία και προφανώς ήταν αυτή που διέρρευσε τα ονόματα και τα στοιχεία τους, δημιουργώντας τους προβλήματα απείρως πιο σοβαρά από το μέγεθος του παραπτώματος τους. Είναι να διερωτάται κανείς, αφού απέτυχαν να προστατεύσουν τα προσωπικά δεδομένα μελών της Αστυνομίας, τι θα έκαναν σε περίπτωση απλών πολιτών. Τραγικό ακόμα και να το σκεφτόμαστε.
Η εν λόγω υπόθεση, τώρα που καταλάγιασε ο σάλος που δημιουργήθηκε χθες, επιβάλλεται να προβληματίσει όλους και ειδικά τους νομοθέτες αυτού του τόπου, ώστε να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο που θα αποτρέπει την τόσο εύκολη διαπόμπευση συνανθρώπων μας καθιστώντας τους βορά στον όχλο και προξενώντας χλευασμό οδυνηρό και δυσανάλογα μεγαλύτερο του όποιου παραπτώματος. Και στην προκειμένη περίπτωση, έχω την αίσθηση πως εκείνος που δημοσιοποίησε το βίντεο έσφαλε πολύ περισσότερο από τους αστυνομικούς που κινηματογράφησε. Όπως νομίζω έσφαλε με τραγικό τρόπο και η Αστυνομία που διέρρευσε με περισσή επιπολαιότητα τα προσωπικά δεδομένα των μελών της. Χαμογελάσαμε πονηρά, κάναμε το αστειάκι μας, εκτονωθήκαμε, ως εδώ αρκετά. Ας το δούμε τώρα και λίγο ανθρώπινα γιατί ήδη η τιμωρία υπήρξε δυσανάλογα μεγαλύτερη του σφάλματος. Τροφή για σκέψη.
