Καθόμασταν σε μια γνωστή καφετέρια της πόλης, δεν θυμάμαι αν είχε ήλιο ή συννεφιά, επιλέγω το δεύτερο ως πιο ξεκούραστο, εσύ κάπνιζες μανιωδώς την πίπα σου, πατίκωνες πότε-πότε τον καπνό και δεν μιλούσες, περίμενες να μ’ ακούσεις, ήθελα να σου πω πως ήτανε ανάγκη επιτακτική να λείψω για καιρό σε ένα μέρος μακρινό και έψαχνα τις λέξεις τις δικές μας για να στο εξηγήσω, πάντα υπήρχε μια ιδιαίτερη συνεννόηση μεταξύ μας....
