Του Χρίστου Ζαβού
Να μην πούμε και πολλά. Ο κόσμος όμως φέτος δεν είναι ο καλύτερος παίκτης. Μη σου πω κιόλας ότι η προσφορά του είναι όση αυτή του Ουέλλιγκτον.
Απουσιάζει δυστυχώς από την προσπάθεια και αυτό αποτελεί τεράστιο μειονέκτημα για την ΑΕΛ. Το υπογραμμίζω για την ΑΕΛ. Το χα γράψει παλαιότερα το γράφω και τώρα… ίσως η μοναδική ομάδα που απέκτησε οπαδούς λόγω του κόσμου της. Η μοναδική.
Φέτος τα πράγματα είναι απογοητευτικά. Οι λόγοι μπορεί να είναι πολλοί. Δεν θα τους αναλύσουμε τώρα. Νομίζω ότι είναι η ώρα κάποιοι να επιστρέψουν στο γήπεδο.
Που να πάρει η ευχή η ομάδα είναι δεύτερη, οι άλλοι δύο παίζουν μεταξύ τους και ο προορισμός τούτη τη εβδομάδα είναι Πάφος. Ότι καλύτερο δηλαδή. Έχουν γίνει του κόσμου τα πάρτη στο συγκεκριμένο γήπεδο. Μακάρι το ερχόμενο Σάββατο να κιτρινίσει. Πόση τηλεόραση πια, θα αποβλακωθείς.
Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία. Η πορεία είναι πέρα για πέρα αξιόλογη. Η ομάδα έχει παικταράδες. Γαμώ το κανονικά θα έπρεπε να σε χρεώνουν «Πίτι- σημο».
Από τον Ιανουάριο και έπειτα τουλάχιστον ποδοσφαιρικά είναι πιο ελκυστική. Σκοράρει εύκολα, είναι πολύ πιο γρήγορη και ξαναλέω έχει και παικταράδες. Και για να κλάψουμε και λίγο… άμα ήταν και ο Λούκας θα ήταν χάρμα ιδέσθαι.
Νομίζω ότι ξεκίνησαν τα σοβαρά. Απομένουν πέντε παιγνίδια για τη κανονική σεζόν και μετά ξεκινά η Β φάση. Κάπου δηλαδή σ’ αυτό το σημείο θα αρχίσει να σχηματίζεται για τα καλά ποια θα είναι η τελική πορεία της ομάδας. Άμα ο κόσμος μείνει εκτός, τότε η ομάδα έχει μειονέκτημα. Άμα είναι να επιστρέψει, τότε αποκτά αβαντάζ.
