24sports.com.cy
Για φιλικά μιλάμε και τα αποτελέσματά τους δεν είναι για να τα παίρνεις τοις μετρητοίς. Πολύ δε περισσότερο για να τρελαίνεσαι, με οποιαδήποτε έννοια. Ίσα ίσα, άμα οι αντίπαλοι εκθέσουν εκεί τις όποιες αδυναμίες ωφέλιμο σου είναι, γιατί σε βοηθά να καταλάβεις εγκαίρως τι πρέπει να κάνεις για να κατέβεις διορθωμένος στα ματς που μετράνε.
Η αλήθεια είναι πως στους αγώνες με Φορτούνα και Ολυμπιακό (αυτούς για τους οποίους σηκώνει να γίνει κουβέντα, αφού τα άλλα τρία ήταν… αμιγώς ξεμουδιαστικού και προπονητικού χαρακτήρα με συνθέσεις τις οποίες αποκλείεται να δούμε σε επίσημο παιχνίδι), όπου ο Ντούσαν Κέρκεζ παρέταξε την (ίδια) εντεκάδα που σκέφτεται πιθανότατα να επιλέξει στο πρώτο ευρωπαϊκό με τη Βλαζνία, η ΑΕΛ τα είχε τα θεματάκια της. Μπροστά (έστω και με πέναλτι) έβαζε, αλλά πίσω έμπαζε.
Λογικό; Σαφώς, άμα σκεφτείς ότι η οπισθοφυλακή είναι στην ουσία αλλαγμένη κατά τα τρία τέταρτα σε σχέση με πέρσι. Γιατί δεν είναι μόνο οι νεοφερμένοι Ριστέφσκι και Μάζαν που χρειάζονται προσαρμογή, είναι κι ο Σάντος που, έχοντας βγάλει μια ολόκληρη χρονιά σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα στην απέναντι πλευρά, πρέπει να... επαναπρογραμματιστεί ως το δεξί μπακ που (ήρθε για να) είναι.
Για να «δέσει» η τετράδα χρειάζεται χρόνος, όμως οι αγώνες ξεκινούν. Και μιας και δεν προβλέπεται να γίνουν οποιεσδήποτε αλλαγές στη σύνθεσή της (οι τρεις προαναφερθέντες και ο Τεϊσέιρα είναι οι παίκτες που έχουν το στάτους του βασικού τούτη τη στιγμή), ίσως η πιο άμεση λύση για να βελτιωθεί η ανασταλτική λειτουργία της ΑΕΛ είναι να παίξει τη... wild card (υπό την έννοια ότι δεν ήταν εντεκαδάτος στις πρόβες με Γερμανούς και Τακτακαλίτες κι όχι γιατί δεν μιλάμε για παίκτη σημαντικότατο για την ομάδα) με το νούμερο «8».
Με την παρουσία του Νταβόρ Ζντραβκόβσκι (και την απαιτούμενη «θυσία» ενός εκ των Μάζουρεκ ή Ριέρα για να χωρέσει) η ΑΕΛ βάζει στη μεσαία της γραμμή αδιάκοπα τρεξίματα και εγγυημένη αφοσίωση να κερδηθούν μπάλες με κάθε τρόπο, σε κάθε σημείο του γηπέδου. Στοιχεία που (σε συνδυασμό με τον τρόπο που «κουμπώνει» με τον Μεντόγεβιτς ακόμα κι όταν δεν παίζουν κατ’ ανάγκη δίπλα-δίπλα) θεωρητικά θα βοηθήσουν την ομάδα να λειτουργήσει καλύτερα στο ανασταλτικό κομμάτι σε σχέση με τον βαθμό που το κάνει όταν έχει στην εντεκάδα της κάποιον από τους Ισπανόφωνους προαναφερθέντες.
Όλα αυτά, ωστόσο, είναι σκέψεις… να ‘χαμε να λέγαμε. Γιατί θα πει κανείς και θα ‘χει τα δίκια του: Με τη Βλαζνία παίζεις. Κυπελλούχο Αλβανίας μεν, αντίπαλο πέρα για πέρα του χεριού σου δε, που σίγουρα μπορείς να τον περάσεις και με τον άλλο τρόπο. Βάζοντάς του, δηλαδή, περισσότερα γκολ από αυτά που (ενδεχομένως) θα «φας».
