24sports.com.cy
Χρήστος Ζαβός
Έχουμε πλέον ξεφύγει όσον αφορά την περίπτωση Ακιντόλα. Σε τέτοιο βαθμό που αυτό που συνήθως λέμε περί «μεταγραφικού σήριαλ» μοιάζει με ρομαντική κομεντί σε σχέση με το πώς εξελίσσεται η μεταγραφολογία γύρω από τον Ακιντόλα.
Γιατί στην περίπτωση του Νιγηριανού εξτρέμ, θα μπορούσε κανείς να πει ότι πρόκειται περί κατασκοπευτικού θρίλερ…. απ’ αυτά που παρακολουθείς και στο τέλος σου μένει το ερώτημα. Ήταν ή δεν ήταν τελικά κατάσκοπος;
Βέβαια η αλήθεια στο θέμα Ακιντόλα δεν μπορεί... ένα τέλος θα το έχουμε. Προς το παρόν όμως έχουμε ενώπιον μας όλα εκείνα τα μυστήρια που συνιστούν ένα θρίλερ. Και εξηγούμαι.
Αρχικά να πούμε ότι εμπλέκονται δύο υπέρ δυνάμεις του ποδοσφαίρου μας. Από μόνο του αποκτά αίγλη το όλο θέμα και δεν χρειάζεται ν’ αναφέρουμε το γιατί. Από κει και πέρα, πέραν της μεγάλης χρονικής διάρκειας που διατηρείται το θέμα, το συνοδεύουν μεγάλα μυστήρια που κανείς προς το παρόν δεν έχει φέρει στην επιφάνεια.
Το πρώτο έχει να κάνει με τον ίδιο τον παίκτη. Έχουν εδώ και μήνες, γραφτεί εκατομμύρια λέξεις για την αφεντιά του και δεν έχουμε ακούσει ούτε ένα κιχ από το στόμα του. Συνεπώς δεν γνωρίζουμε, ούτε και τι σκέφτεται, ούτε τι θα τον ελκύσει για να πει το ναι, ούτε καν, πόσο δέσμιος είναι στις αποφάσεις των ανθρώπων της Μίντιλαντ.
Ένα ακόμη μυστήριο που επίσης δεν έχει λυθεί, σχετίζεται με τις προθέσεις των ανθρώπων της Δανέζικης ομάδας. Πέραν από μια απλή τοποθέτηση του τεχνικού τους διευθυντή, ποτέ δεν μάθαμε ή δεν ακούσαμε ή δεν γράφτηκε η δική τους αντίληψη περί του θέματος.
Συνεπώς μιλάμε για ένα θρίλερ, τη στάση των οποίων δύο βασικών παραγόντων δεν γνωρίζουμε. Ούτε του παίκτη, ούτε και της ομάδας του.
Από την άλλη γνωρίζουμε τις προθέσεις των δύο άλλων άμεσα εμπλεκομένων του ΑΠΟΕΛ δηλαδή και της Ομόνοιας. Οι μεν πράσινοι έχουν προ πολλού επιβεβαιώσει το ενδιαφέρον τους, οι δε γαλαζοκίτρινοι φρόντισαν δια των ρεπορτάζ να ξεκαθαρίσουν ότι μπήκαν στο χορό σε ρυθμούς Ακιντόλα.
Αυτή ακριβώς η εξέλιξη έχει διαμορφώσει έναν άτυπο επικοινωνιακό πόλεμο μέσα από το οποίο η κάθε ομάδα προσπαθεί να παρουσιαστεί ως αυτή που προηγείται στην κούρσα, με τον ΑΠΟΕΛ ομολογουμένως να κερδίζει για δύο βασικούς λόγους.
Ο πρώτος έχει να κάνει με τον Ουζόχο και την αποτελεσματικότητα που επέδειξε για να τον κάνει δικό του, σ’ αντίθεση με την Ομόνοια. Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει ακριβώς ότι οι γαλαζοκίτρινοι δια του προέδρου τους, Πρόδρομου Πετρίδη έχουν αποδείξει ότι δεν έχουν κανένα ενδοιασμό να τα σκάσουν προκειμένου να υλοποιήσουν το στόχο τους. Σ’ αντίθεση με την Ομόνοια που μοιάζει ν’ ακολουθεί μια πιο συντηρητική πολιτική στο μεταγραφικό παζάρι αφού ποτέ επί Παπασταύρου δεν επέδειξαν επιθετικές τάσεις στην ποδοσφαιρική πιάτσα.
Βέβαια οι πιο πάνω λόγοι δεν είναι και ιδιαίτερα σημαντικοί, διαμορφώνουν όμως μια εικόνα γύρω από το στόρι με τον Ακιντόλα.
Απο κει και πέρα στο στόρι, έχουν εμπλακεί και διάφοροι τύποι, «ουρανοκατέβατοι» με πρόσβαση στα μίντια που με τις μεθόδους τους προσπαθούν να κτίσουν, να πλάσουν καλύτερα πραγματικότητες γύρω από το θέμα. Μοιάζουν με πράκτορες έτοιμους να προωθήσουν τα συμφέροντα ανάλογα με την ομάδα που συνεργάζονται και δεν έχουν κανένα ενδοιασμό να παραπλανήσουν ή να διαρρεύσουν δεδομένα που θα πλήξουν τον αντίπαλο ή θα ενισχύσουν την ομάδα που υπηρετούν.
Το βέβαιο είναι ότι μέσα από τις εξελίξεις σίγουρα θα υπάρξουν νικητές και ηττημένοι. Υπάρχει και ένα ακόμη ενδεχόμενο να παραμείνουν και οι δύο με ανοικτό το στόμα, εάν ο Νιγηριανός και οι Δανοί επιλέξουν είτε να τον δώσουν σε άλλη ομάδα είτε ακόμη και να τον κρατήσουν.
Σε αυτή την περίπτωση ομολογώ ότι η Ομόνοια ίσως να είναι περισσότερο χαμένη, αφού ο παίκτης ήταν πέρσι στην ομάδα ενώ στον ΑΠΟΕΛ θα μοιάζει με αυτό που λέμε «δεν είχα, δεν έχασα». Άμα όμως ο παίκτης καταλήξει στην Ομόνοια, ο ΑΠΟΕΛ θα μοιάζει ηττημένος καθώς και ενεπλάκη και κόντραρε την αντίπαλο για το ποιος θα πάρει τον 24χρονο Αφρικανό.
Γενικώς, το θέμα Ακιντόλα είναι δεδομένο ότι θα μας απασχολήσει ανεξαρτήτως της εξέλιξης του. Όσο οι δύο ομάδες δεν λένε ν’ απαλλαγούν και εμμένουν στην πρόθεση απόκτησης του, καθίσταται μακράν η πιο ενδιαφέρουσα μεταγραφική ιστορία του καλοκαιριού… ίσως και των τελευταίων χρόνων.
Και το σασπένς είναι τέτοιο που μοιάζει περισσότερο με θρίλερ κατασκοπείας παρά μ’ ένα απλό καλοκαιρινό μεταγραφικό σήριαλ. Επί τούτου η κατάληξη του, αν ιδιαίτερα σχετίζεται με την Κύπρο, είτε με την Ομόνοια, είτε με τον ΑΠΟΕΛ θα είναι εντυπωσιακή και θα μας απασχολεί σιγουρα και τους επόμενους μήνες.
