Kathimerini.gr
Σταύρος Ιωαννίδης
«Εμπειροι χειριστές με υψηλή αίσθηση του καθήκοντος και της προσφοράς στον συνάνθρωπο. Αγαπούσαν την αεροπορία και δεν θα σταματούσαν να πετούν μέχρι να σβήσει και η τελευταία φλόγα» λένε στην «Κ» συνάδελφοι των δύο αεροπόρων που έχασαν τη ζωή τους στη συντριβή του Canadair CL-215 στον Πλατανιστό Ευβοίας.
Η απώλεια του 34χρονου Σμηναγού (Ι) Χρήστου Μουλά, κυβερνήτη του CL-215 με κωδικό κλήσης «Silver-1» και του 27χρονου συγκυβερνήτη Ανθυποσμηναγού (Ι) Περικλή Στεφανίδη, έρχεται να προστεθεί στον μακρύ κατάλογο των πεσόντων αεροπόρων σε καιρό ειρήνης. Μόνο που όπως οι ίδιο οι χειριστές των πυροσβεστικών αεροσκαφών λένε, η αεροπυρόσβεση είναι πόλεμος. «Μια διαρκής μάχη με τη φύση και με το αεροσκάφος».
Το τραγικό συμβάν έρχεται να υπενθυμίσει το «βάρος» που σηκώνει η Πολεμική Αεροπορία αναλαμβάνοντας αποστολές αεροπυρόσβεσης. Από τις 15 Ιουλίου μέχρι και την περασμένη Δευτέρα, τα πυροσβεστικά αεροπλάνα έγραψαν περισσότερες από 584 ώρες στον αέρα.
Τι οδήγησε στην πτώση του CL-215
Στις 14:58 το μεσημέρι της Τρίτης, το CL-215 με τον σειριακό αριθμό «1055» προσέκρουσε σε πλαγιά στην περιοχή του Πλατανιστού με αποτέλεσμα να τυλιχθεί στις φλόγες, οδηγώντας σε ακαριαίο θάνατο τους δύο χειριστές του. Το αεροσκάφος είχε απογειωθεί λίγο μετά τις 11:00, ως το πρώτο ενός σχηματισμού αποτελούμενου από δύο Canadair, από τη Νέα Αγχίαλο του Βόλου όπου βρισκόταν σε διασπορά για την αντιμετώπιση της πυρκαγιάς στην Κάρυστο.
Σύμφωνα με έμπειρους αναλυτές, το CL-215, προσεγγίζοντας μια ενεργή εστία του μετώπου σε περιοχή με χαράδρες και απότομες πλαγιές, μπήκε σε βύθιση επιχειρώντας άφεση του νερού από χαμηλό ύψος ώστε αυτό να πέσει με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ορμή πάνω στη φωτιά και να την εξουδετερώσει. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα ντοκουμέντα που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, το αεροσκάφος φαίνεται να πετά σε πολύ χαμηλό ύψος για να πραγματοποιήσει στοχευμένη ρίψη.
Όσοι γνωρίζουν, κάνουν λόγο για μια επιχείρηση με υπέρμετρο βαθμό δυσκολίας. Το αεροπλάνο έπρεπε να μπει στη χαράδρα με απότομη βύθιση και μεγάλη ταχύτητα ώστε να μπορέσει γρήγορα να πάρει ύψος και να αποφύγει τις κορυφές των γύρω λόφων. Πρόκειται άλλωστε για ένα από τα παλαιότερης τεχνολογίας CL-215, σχεδίασης 1960, με εμβολοφόρους κινητήρες που κατασκευάστηκαν για πρώτη φορά πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Μετά την άφεση του νερού και κατά τη διαδικασία της απαγκίστρωσης, η δεξιά πτέρυγα του αεροσκάφους φαίνεται να προσκρούει σε δέντρο ή σε κάποια προεξοχή του εδάφους με αποτέλεσμα την αποκόλληση του πλωτήρα. Το χτύπημα στερεί ενέργεια από το αεροπλάνο που εκείνη τη στιγμή έχει μεγάλη γωνία προσβολής καθώς προσπαθεί να πάρει ύψος. Το CL-215 εμφανίζει απώλεια στήριξης και μεγάλη κλίση προς τα δεξιά αφήνοντας στους χειριστές μηδενικά περιθώρια αντίδρασης.
Ο στόλος των Canadair
Μετά την απώλεια του CL-215 s/n 1055, ο στόλος των πυροσβεστικών αεροσκαφών Canadair αριθμεί δέκα CL-215 που ανήκουν στην 355 Μοίρα Τακτικών Μεταφορών με έδρα την 112 Πτέρυγα Μάχης της Ελευσίνας και πετά νεότερα CL-415 της 383 Μοίρας Ειδικών Επιχειρήσεων και Αεροπυρόσβεσης με έδρα την 113 Πτέρυγα Μάχης της Θεσσαλονίκης.
Τα πρώτα CL-215 αγοράστηκαν το 1975 και φέτος συμπληρώνουν 48 χρόνια σε υπηρεσία με τα διακριτικά της Πολεμικής Αεροπορίας. Η ανάγκη ανανέωσης του στόλου μοιάζει πλέον επιτακτική. Μέχρι σήμερα, 12 αεροσκάφη Canadair έχουν εμπλακεί σε ατυχήματα και δυστυχήματα, με την Πολεμική Αεροπορία να πληρώνει βαρύ φόρο αίματος. Τραγική ειρωνεία: Μερικές ώρες πριν τη πτώση του CL-215 στον Πλατανιστό Ευβοίας, λίγα χιλιόμετρα μακριά, στα Στύρα, τελούνταν το τρισάγιο στη μνήμη των δύο αεροπόρων που έχασαν τη ζωή τους στις 23 Ιουλίου 2007, όταν το CL-415 s/n 2055 συνετρίβη κατά τη διάρκεια εκτέλεσης της αποστολής του.
