Kathimerini.com.cy
Καθοριστική εξέλιξη καταγράφηκε σήμερα (13/10) στη δίκη του 74χρονου Σιμόν Αϊκούτ, η οποία αφορά μία από τις μεγαλύτερες υποθέσεις σφετερισμού ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα. Ο κατηγορούμενος άλλαξε τη θέση του και παραδέχθηκε 40 κατηγορίες που σχετίζονται με σφετερισμό, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για την επιβολή ποινής, ενώ οι υπόλοιπες κατηγορίες αποσύρθηκαν από την Κατηγορούσα Αρχή.
Κατά την έναρξη της σημερινής διαδικασίας, η δικηγόρος του, Μαρία Νεοφύτου, ενημέρωσε το Δικαστήριο ότι θα υπάρξει αλλαγή απάντησης εκ μέρους του πελάτη της, ο οποίος μέχρι σήμερα δεν είχε παραδεχθεί τις κατηγορίες. Ζήτησε μικρή διακοπή για να διευθετηθεί το ζήτημα και να ετοιμαστούν «παραδεκτά γεγονότα». Λίγο αργότερα, η διαδικασία επανήλθε και η παραδοχή των 40 κατηγοριών ανακοινώθηκε επίσημα.
Ο εκπρόσωπος της Κατηγορούσας Αρχής, Ανώτερος δικηγόρος της δημοκρατίας, Ανδρέας Αριστείδης, ενημέρωσε το Κακουργιοδικείο ότι «ενόψει της παραδοχής και κατόπιν οδηγιών του Γενικού Εισαγγελέα, αναστέλλονται όλες οι υπόλοιπες κατηγορίες που δεν παραδέχθηκε ο κατηγορούμενος».
Διαβάζοντας ο εκπρόσωπος της Κατηγορούσας αρχής τα παραδεκτά γεγονότα της υπόθεσης ανέφερε: Μετά την τουρκική εισβολή, η κατοχή των ελληνοκυπριακών εδαφών «οδήγησε στον σφετερισμό των περιουσιών». Ο Αϊκούτ, κάτοχος ισραηλινής και πορτογαλικής υπηκοότητας, δραστηριοποιήθηκε μέσω του ομίλου Αφίκ από το 2014 μέχρι το 2024. Κατά το διάστημα αυτό προέβαινε σε ενέργειες ανέγερσης και πώλησης ακινήτων σε τεμάχια γης εκτοπισμένων Ελληνοκυπρίων, χωρίς τη συγκατάθεση των νομίμων ιδιοκτητών. Αναφέρθηκε μεταξύ άλλων, στον Άγιο Αμβρόσιο Κερύνειας όπου κατασκευάστηκε τουριστικό συγκρότημα 49.000 τ.μ. Στην Γαστριά Αμμοχώστου όπου ανεγέρθηκε τουριστικό συγκρότημα 93.879 τ.μ. και στην Ακανθού, αναπτύχθηκε άλλο συγκρότημα σε τεμάχια 20.000 τ.μ. Στις 6 Ιουνίου 2024 εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης εναντίον του από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας. Ο κατηγορούμενος δεν βαρύνεται με προηγούμενες καταδίκες και παραμένει υπό κράτηση από τότε.
Στην αγόρευσή της για μετριασμό ποινής, η κ. Νεοφύτου τόνισε αρχικά:
«Έγινε παραδοχή στις πιο σοβαρές κατηγορίες. Είμαι σίγουρη ότι το Δικαστήριο δεν θα παρασυρθεί από τη λέξη «σφετερισμός». Αυτή η έννοια είναι κάτι που την ονόμασε η κοινή γνώμη στη καθομιλουμένη, διότι ακούγεται πολύ έντονα. Εμείς είμαστε εδώ για τα συστατικά στοιχεία του αδικήματος και όχι για την κοινή γνώμη».
Στη συνέχεια ανέπτυξε μια εκτενή τοποθέτηση για τη φύση της ποινής:
«Δεν υπάρχει παρά μόνο ένα πραγματικά σημαντικό ερώτημα στην επιστήμη του ποινικού δικαίου και αυτό είναι το εξής: από πού αντλεί το κράτος το δικαίωμα να τιμωρεί ανθρώπους με ποινές; Η ποινή προσβάλλει το στοιχειωδέστερο αγαθό, το αγαθό της προσωπικής ελευθερίας. Η αρχική θεωρία βασιζόταν στην ανταποδοτική αντίληψη: το κράτος μπορεί να αποστερήσει το δικαίωμα της ελευθερίας επιβάλλοντας ποινή φυλάκισης, αφού διέπραξε θα τιμωρηθεί. Στον αντίποδα βρίσκεται η ωφελιμιστική αντίληψη, που εστιάζει στην ωφέλεια: ότι μέσα από την ποινή δεν θα τελεστεί παρόμοιο αδίκημα και ότι η ωφελιμότητα της ποινής έγκειται και στην αποθάρρυνση άλλων επίδοξων δραστών. Η τιμωρία πρέπει να αναγνωρίζει και άλλους παράγοντες μετριαστικούς — την ηλικία, προβλήματα υγείας, τις συνθήκες που διαδραματίστηκαν τα γεγονότα».
Η δικηγόρος υπογράμμισε ότι «ένα από τα δυσκολότερα στάδια του δικαστή είναι η επιβολή ποινής». Όπως είπε, «το δικαστήριο πρέπει να ισοζυγίσει τη σοβαρότητα ενός αδικήματος, που στην προκειμένη επισύρει ποινή μέχρι 7 έτη, και από την άλλη να εξισορροπήσει με το ίδιο το πρόσωπο του κατηγορουμένου. Η ποινή πρέπει να αρμόζει και στο έγκλημα και στη δημοκρατία. Οι μετριαστικοί παράγοντες πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη και να μην μνημονεύονται απλά».
Αναφερόμενη στον Αϊκούτ, σημείωσε:
«Βρίσκεται στην τρίτη ηλικία. Έπρεπε να είναι στο σπίτι του με τα εγγόνια του να δημιουργεί αναμνήσεις, αλλά βρίσκεται υπόδικος στις φυλακές εδώ και έναν χρόνο. Είναι ένας νοικοκυρεμένος άνθρωπος που εξοικονομεί για να βρει τις οικονομίες του στις δύσκολες μέρες. Επιζητεί την επιείκειά σας και δικαιούται να εξαργυρώσει τον πρότερο έντιμο βίο του. Πρόκειται για παραδοχή που εκφράζει τη μεταμέλειά του και την ειλικρινή του απολογία».
Η κ. Νεοφύτου υποστήριξε ότι ο ρόλος του πελάτη της στην υπόθεση ήταν δευτερεύων, λέγοντας:
«Το λάθος του ήταν η βοήθεια που έδωσε στον γιο του. Επειδή ο ίδιος είχε τουρκοκυπριακή ταυτότητα, μπορούσε να γράψει την εταιρεία στο όνομά του, αλλά την διαχειριζόταν ο γιος του. Ο ίδιος ήταν διευθυντής στα χαρτιά, μετοχές στο όνομά του για λογαριασμό του γιου του. Ο γιος του τον ανέμειξε ως μέτοχο και, όντας πατέρας, αποδέχθηκε να εμφανίζεται ως διευθυντής και μέτοχος του έργου για το οποίο κατηγορείται. Δεν ήταν ο εγκέφαλος ούτε είχε την ιδέα, αλλά ούτε την εκτελούσε».
Επικαλέστηκε το γεγονός ότι ο Αϊκούτ ταξίδευε ανενόχλητος στη Δημοκρατία από το 2014 μέχρι τη σύλληψή του, είχε λάβει λευκό ποινικό μητρώο από την Αστυνομία και ουδέποτε είχε ενεργό ρόλο στη λήψη αποφάσεων της εταιρείας. «Ασκούσε συμβουλευτικού χαρακτήρα καθήκοντα», πρόσθεσε, υπογραμμίζοντας ότι «αυτό που τον παρακίνησε να δράσει ήταν η αφοσίωση στον γιο του και η απόλυτη αγάπη για τα παιδιά του».
Από την πλευρά της, η Κατηγορούσα Αρχή υπογράμμισε ότι «ο κατηγορούμενος γνώριζε τη φύση των ενεργειών και τον σκοπό των πράξεών του», σημειώνοντας πως «παραδέχθηκε ότι ο σκοπός ήταν η καταδολίευση, όχι απλώς να βοηθήσει τα παιδιά του». Αναφέρθηκε επίσης ότι γνώριζε πως επρόκειτο για εκμετάλλευση και χρήση ελληνοκυπριακής γης, που ανήκε σε εκτοπισμένους.
Το Δικαστήριο επιφυλάχθηκε να ανακοινώσει την απόφαση για την ποινή στις 24 Οκτωβρίου, ώρα 11:00 το πρωί, ενώ ο κατηγορούμενος θα παραμείνει υπό κράτηση μέχρι τότε. Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες υποθέσεις σφετερισμού ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα, με την παραδοχή των 40 κατηγοριών να ανοίγει τον δρόμο.
