Του Γιάννη Ιωάννου
Την τελευταία εικοσαετία –από το 2000 έως το 2020- στην Ελλάδα έχουν καεί 2.812.629 στρέμματα γης. Ένας τεράστιος αριθμός στον οποίο, εκτός απροόπτου, θα προστεθούν βάσει εκτιμήσεων από τις πυρκαγιές που μαίνονται ακόμη 1 εκατ. στρέμματα.
Σε αυτά τα 20 χρόνια, με τις πυρκαγιές στην Ηλεία το 2007 και την Αττική, με επίκεντρο το Μάτι, το 2018, 197 πολίτες έχασαν την ζωή τους, στατιστικά που καταδεικνύουν πως μέσα σε μια περίοδο που κυβέρνησαν την χώρα όλοι οι πολιτικοί δρώντες (ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία, Σύριζα) το Κράτος –ως επιτελικός θεσμός διαχείρισης μιας τέτοιας κρίσης- δεν κατόρθωσε να καταστεί, πάντοτε, αποτελεσματικό.
Για την Κύπρο, που βίωσε πυρκαγιές με 4 μάλιστα νεκρούς, στις περιοχές της ορεινής Λεμεσού και Λάρνακας, λίγο πριν η Ελλάδα βυθιστεί σε αυτή την ανείπωτη κρίση, η κατάσταση στην Ελλάδα πρέπει να αποτελέσει μια εξαιρετική περιπτωσιολογία προκειμένου να καταρριφθούν μύθοι, να εξαχθούν χρήσιμα συμπεράσματα και να τυποποιηθεί –και λόγω μεγέθους στο νησί- ένα ολοκληρωμένο στρατηγικό πλάνο αντιμετώπισης μιας τέτοιας κατάστασης κρίσης.
Ως εκ τούτου, οι διαρκείς μεταβολές του κλίματος στην ανατολική Μεσόγειο δεν θα αφήσουν ανεπηρεάστη την Κύπρο στο εγγύς μέλλον. Τι θα μπορούσε να διδαχτεί η Κύπρος από τις καταστροφικές πυρκαγιές στην Ελλάδα;
Διαβάστε τo ρεπορτάζ του Γιάννη Ιωάννου στην έντυπη έκδοση της «Κ».
Γίνετε συνδρομητής της έντυπης έκδοσης στο κινητό σας, με μια εβδομάδα δωρεάν συνδρομή.
