Της Μαρίνας Οικονομίδου
Η δήλωση του Νίκου Αναστασιάδη στο ΣΙΓΜΑ, ότι δεν μπορεί να νιώθει ότι συνταξιοδοτείται, καθώς παρά την ηλικία του νιώθει αρκετά νέος και ενεργός, σε συνδυασμό με την προειδοποίησή του ότι αν χρειάζονται παρεμβάσεις σε οποιονδήποτε βρίσκεται στην εξουσία, αυτό θα γίνεται «δημοσίως ή κατ’ ιδίαν αν δεν ακούει», έδωσε την αίσθηση σε συναγερμικά στελέχη πως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα έχει και λόγο και ρόλο την επομένη των εκλογών. Ήταν ίσως μία αναμενόμενη αντίδραση ενός δραστήριου πολιτικού ανθρώπου που βρισκόταν για δεκαετίες στην πρώτη γραμμή της πολιτικής, για κάποιους ωστόσο κτύπησε το κόκκινο καμπανάκι ότι όχι μόνο θα εμπλακεί στην επόμενη μέρα του ΔΗΣΥ αλλά θα έχει ενεργό ρόλο. Ίσως και τον τελικό λόγο για τις ανακατατάξεις που επίκεινται.
Οι κυνικές δηλώσεις
Μία τέτοια δήλωση θα θεωρείτο πριν από δύο χρόνια ότι εμπίπτει στο πλαίσιο της επιστημονικής φαντασίας, αν θυμηθεί κανείς την έντονη πολεμική της αντιπολίτευσης στις πολιτικές του Νίκου Αναστασιάδη αλλά και τη δυσφορία κύκλων του ΔΗΣΥ. Δεν ήταν λίγα τα στελέχη της κυβέρνησης που ανησυχούσαν ότι οι «επόμενοι θα κυνηγήσουν τον Αναστασιάδη» και για τους ίδιους δεν ήταν καθόλου τυχαία η αμφιλεγόμενη επιλογή δύο πρώην υπουργών του στη Γενική Εισαγγελία. Είχε άλλωστε χαρακτηριστεί ως «η πιο διεφθαρμένη κυβέρνηση» από το ΔΗΚΟ, ενώ ακόμη και τα στελέχη της κυβερνώσας παράταξης δυσκολεύονταν να υπερασπιστούν πτυχές του κυβερνητικού έργου, ιδιαίτερα στο βαρύ κεφάλαιο των χρυσών διαβατηρίων. Δύο χρόνια μετά, με την ήττα της αντιπολίτευσης στις εκλογές αλλά και με την κίνηση του Ενδιάμεσου να στηρίξει τον στενότερο συνεργάτη του Προέδρου, Νίκο Χριστοδουλίδη, ο Νίκος Αναστασιάδης φαίνεται πως έχει την άνεση να κρίνει το προεκλογικό και μετεκλογικό παιχνίδι. Καθόλου τυχαίες οι αναφορές του τόσο στα πηγαδάκια του Συμβουλίου της Ευρώπης όσο και στο Μέλαθρο ότι οι τρεις βασικοί υποψήφιοι ήταν στενοί του συνεργάτες. Δηλώσεις που θεωρήθηκαν από κάποιους ως η προσπάθειά του να τύχει αναγνώρισης η πολιτική του διαδρομή και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό και σε άλλους μήνυμα πως εξακολουθεί να ελέγχει πλήρως την κατάσταση.
Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο και για την επιρροή που έχει ακόμα στον ΔΗΣΥ ο Αβέρωφ Νεοφύτου ζήτησε από τον ίδιο να διαλύσει τις όποιες σκιές γύρω από το ποιον στηρίζει και τόσο ο ίδιος όσο και ο Νίκος Χριστοδουλίδης στο τελευταίο διακαναλικό debate έριζαν για το ποιος είναι ο συνεχιστής του.
Στο επιτελείο Αβέρωφ
Αν και ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ στο παρελθόν θέλησε κάποιες φορές να διαχωρίσει τη θέση του από αυτήν του Προέδρου, ιδιαίτερα μετά το Κραν Μοντανά και το περιβόητο εθνικό τσουνάμι, όπως σημειώνεται από συναγερμικούς κύκλους αντιλαμβάνεται πλέον πως ελέγχει πλήρως ακόμα το κόμμα και δεν συμφέρει η όποια αντιπαράθεση μαζί του. Και ο Νίκος Αναστασιάδης πάντως θέλησε για ακόμη μία φορά να ξεκαθαρίσει στη συνέντευξή του στον Γιάννη Καρεκλά πως στηρίζει τον Αβέρωφ Νεοφύτου, καλώντας τα μέλη του κόμματος να «διασώσουν το σπίτι που τους στέγασε τόσα χρόνια» και να συστρατευθούν με τον Αβέρωφ Νεοφύτου. Τήρησε μάλιστα την υπόσχεσή του να παρευρεθεί σε κοινή εκδήλωση μαζί του στη Λεμεσό –που υπάρχει έντονο πρόβλημα συσπείρωσης– ενώ στο επιτελείο του Αβέρωφ Νεοφύτου είδαν με ιδιαίτερη χαρά τις τελευταίες δηλώσεις στη συνέντευξη. Τις δηλώσεις όπου ο Νίκος Αναστασιάδης διέψευσε όσα είπε ο Νίκος Χριστοδουλίδης περί εκβιασμού Αβέρωφ Νεοφύτου για να παραιτηθεί από το υπουργικό συμβούλιο, ενώ διαβεβαίωσε ότι είχε συντάξει κείμενο στον Νίκο Χριστοδουλίδη για να εκτονωθεί η κρίση μεταξύ του τέως υπουργού Εξωτερικών και του προέδρου του ΔΗΣΥ. Δηλώσεις που αξιοποίησε πλήρως την επόμενη μέρα ο ΔΗΣΥ για να κατηγορήσουν τον Νίκο Χριστοδουλίδη ότι ψεύδεται, προσπαθώντας στην ουσία να αποδομήσουν το ηθικό προφίλ που έχει ήδη κτίσει.
Το μπλοκάκι και η συνάντηση στη Λεμεσό
Σίγουρα ο Νίκος Αναστασιάδης στηρίζει τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ και γιατί υπήρξε χρόνια συνεργάτης του και γιατί το τελευταίο που θα ήθελε θα ήταν να επωμιστεί ο ίδιος την ευθύνη για το ενδεχόμενο διάσπασης του κόμματος. Το είπε άλλωστε στη συνέντευξή του στο ΣΙΓΜΑ «ότι δεν είχα άλλη επιλογή από το να στηρίξω τον πρόεδρο της παράταξης». Και σε αυτό το πλαίσιο έπαιξε ρόλο στην εκτόνωση της κρίσης, καθώς είχε καλέσει πέρυσι τον χειμώνα τον Νίκο Χριστοδουλίδη μαζί με τέσσερα μέλη του υπουργικού συμβουλίου στη Λεμεσό και του ζήτησε να κάνει μία δήλωση για να σταματήσει η εσωκομματική κρίση που εκτυλίσσετο. Όπως σημειώνεται από το περιβάλλον του Νίκου Χριστοδουλίδη, δεν υπήρξε έτοιμη δήλωση, αλλά κατέγραφε σε «μπλοκάκι» του Προεδρικού τρία σημεία, ζητώντας από τον τέως υπουργό Εξωτερικών να τα πει. Σε αυτό το άτυπο κείμενο ο Νίκος Χριστοδουλίδης θα ξεκαθάριζε ότι δεν αποφάσισε αν θα διεκδικήσει, ότι τον πρώτο λόγο θα τον έχει ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ και ότι ο ίδιος θα συμμετέχει στις διαβουλεύσεις με τα υπόλοιπα κόμματα. Κείμενο που δεν αποδέχτηκε ο Νίκος Χριστοδουλίδης, γιατί όπως έλεγε τότε δεν είχε αποφασίσει, αλλά και γιατί δεν εμπιστευόταν τον Αβέρωφ Νεοφύτου για τις κινήσεις του. Για να διαλύσουν οι όποιες σκιές αλλά και η φημολογία που υπήρχε πως μέρος της κυβέρνησης εργάζεται για τον προεκλογικό Χριστοδουλίδη, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κάλεσε συγκεκριμένους συνεργάτες του, όπως τον Κώστα Καδή και τον Βασίλη Πάλμα να τους ζητήσει να ξεκαθαρίσουν τη θέση τους. Αποκαλυπτικός είναι για τη στάση του Προέδρου στη σημερινή συνέντευξή του (σελ. 10) ο τέως υφυπουργός παρά τω Προέδρω. «Όταν ανέφερα στον Πρόεδρο τους προβληματισμούς μου μου είπε: Βασίλη, έχεις δύο επιλογές. Η μία είναι να μην αναμιχθείς στα πολιτικά δρώμενα ενόψει εκλογών και να παραμείνεις δίπλα μου μέχρι το τέλος της θητείας, που αυτό θα επιθυμούσα, ή από τη στιγμή που είσαι αμετάπειστος θα πρέπει να αποφασίσεις πότε θα μου υποβάλεις την παραίτησή σου. Για αυτό και εγώ ακολούθησα τη συνείδησή μου, και την πολιτική ηθική και παραιτήθηκα», αναφέρει χαρακτηριστικά. Την ίδια συζήτηση έκανε όπως αποκάλυψε στο παρελθόν η «Κ» και με τον Κώστα Καδή ο οποίος τον διαβεβαίωσε ότι δεν θα εμπλακεί ενεργά.
Από πλευράς πάντως του Νίκου Χριστοδουλίδη είναι ξεκάθαρο πως ο Νίκος Αναστασιάδης δεν έχει άλλη επιλογή από το να στηρίξει τον Αβέρωφ Νεοφύτου που είναι ο αρχηγός του κόμματος. Όμως την ίδια στιγμή κανείς δεν νιώθει πως ο Νίκος Αναστασιάδης κινείται ενάντια στην υποψηφιότητα Χριστοδουλίδη. Μία σύγκριση άλλωστε με το πώς ο Πρόεδρος αντέδρασε στη φημολογία ότι θα διεκδικήσει ο πρώην υπουργός Υγείας της διακυβέρνησής του, Γιώργος Παμπορίδης σε σύγκριση με το πόσο διαλεκτικά αντιμετωπίζει την υποψηφιότητα Νίκου Χριστοδουλίδη που κινδυνεύει να διασπάσει το κόμμα του είναι ενδεικτικό των δύο μέτρων και δύο σταθμών που τηρεί.
Με τη δημόσια στήριξη Αναστασιάδη προς τον Αβέρωφ Νεοφύτου κλείνει το κεφάλαιο του «ελέφαντα» κλείνει και η όποια ψιθυρολογία, όπως λένε κυβερνητικά στελέχη, επίρριψης ευθυνών στον Πρόεδρο στο ενδεχόμενο ήττας. Αντιθέτως, στελέχη στον ΔΗΣΥ θεωρούν πως τον πρώτο λόγο για την επόμενη μέρα είτε της διαδοχής –αν ο Αβέρωφ Νεοφύτου χάσει συντριπτικά τις εκλογές– είτε της θέσης που θα έχει ο ΔΗΣΥ στην κομματική σκακιέρα, θα την έχει εν πολλοίς ο Πρόεδρος.
Ο Αβέρωφ Νεοφύτου ξεκαθάρισε στο διακαναλικό debate, ότι στην περίπτωση που χάσει, τότε ο ΔΗΣΥ θα είναι στην αντιπολίτευση. Υπάρχουν ωστόσο στελέχη που θεωρούν πως μία τέτοια κίνηση θα είναι καταστροφική για το κόμμα, καθώς θα επισφραγίσει τη διάσπαση. Αντίθετος στο να βρίσκεται ο ΔΗΣΥ στην αντιπολίτευση φέρεται να είναι πρωτίστως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Η πρώτη πράξη που θα κρίνει ωστόσο τη θέση του ΔΗΣΥ θα είναι η διάδοχη κατάσταση. Ο Αβέρωφ Νεοφύτου έχει ήδη διαμηνύσει πως δεν πρόκειται να αποχωρήσει από την ηγεσία του κόμματος, ωστόσο για πολλούς θεωρείται δεδομένη η διεκδίκηση της προεδρίας από τον Χάρη Γεωργιάδη. Ο κ. Γεωργιάδης, που δεν φέρεται να ευνοεί τη συγκυβέρνηση με τον Νίκο Χριστοδουλίδη, θεωρείτο στενός συνεργάτης του Νίκου Αναστασιάδη, με κάποια στελέχη να θεωρούν πως όταν αποχώρησε από το υπουργικό συμβούλιο για να μετακινηθεί στον ΔΗΣΥ πήρε στην ουσία το δακτυλίδι από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη για την επόμενη μέρα του κόμματος, ενώ πλέον στελέχη θεωρούν πως ο Πρόεδρος Αναστασιάδης θα στηρίξει είτε μία υποψηφιότητα που θα διασφαλίσει ώστε ο ΔΗΣΥ να είναι συμπολίτευση είτε θα επιμείνει ώστε το κόμμα να μπει στη συνέχεια στο άρμα της συγκυβέρνησης. Και για να διασφαλίσει τη συνοχή του κόμματος, αλλά και για να διασφαλίσει τη δική του πολιτική υστεροφημία.
