ΚΥΠΕ
Μετά την πρόσφατη ψήφιση από την Επιτροπή Αναφορών του Ευρωκοινοβουλίου της έκθεσης της αποστολής τον περασμένο Μάιο στην Αμμόχωστο, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα πρέπει να φέρει το θέμα στο συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από το οποίο το συγκεκριμένο ψήφισμα ζητά συγκεκριμένες ενέργειες, δήλωσε στο ΚΥΠΕ ο Ευρωβουλευτής Τάκης Χατζηγεωργίου.
Σε συνέντευξη με αφορμή το ψήφισμα της Επιτροπής στην οποία ο ίδιος είναι μέλος, ο κ. Χατζηγεωργίου σημειώνει πως έχει πάντα σημασία η επίμονη επαναφορά του θέματος της Αμμόχωστου, ενώπιον οποιουδήποτε διεθνούς σώματος και το ότι επί τόσες δεκαετίες και με τόσα ψηφίσματα δεν κατέστη δυνατή η απελευθέρωση της πόλης, μπορεί να απογοητεύει, αλλά δεν πρέπει να μας απελπίζει.
«Προσωπικά είχα φανταστεί αυτή την κίνηση τελείως διαφορετικά απ’ ό,τι τελικά εξελίχθηκε. Αυτό οφείλεται και σε αντικειμενικούς παράγοντες, όπως για παράδειγμα το γεγονός ότι η επίσκεψη έγινε σε εργάσιμη μέρα, αλλά οφείλεται και σε άλλες αιτίες. Το ότι δεν καταφέραμε να μετατρέψουμε την επίσκεψη σε μια πραγματικά μεγάλη διαμαρτυρία με τη συμμετοχή χιλιάδων πολιτών Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, μείωσε το βάρος του αποτελέσματος. Άλλοι μεν καλούσαμε τον κόσμο να συγκεντρωθεί στην παραλία της Αμμοχώστου, άλλοι δε στο πολιτιστικό κέντρο του Δήμου στη Δερύνεια. Υπήρξαν δε κόμματα που δεν εξέδωσαν καν μια ανακοίνωση», αναφέρει ο Κύπριος Ευρωβουλευτής.
Σημειώνει όμως ότι το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου που υπερψηφίστηκε ομόφωνα στην Επιτροπή Αναφορών και που καλεί την Τουρκία να παραδώσει την πόλη και που ζητά σε αντίθετη περίπτωση επιβολή οικονομικών και πολιτικών κυρώσεων, δεν είναι χωρίς σημασία.
Στέκεται ειδικότερα στο γεγονός ότι η Επιτροπή Αναφορών καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ύπατο Εκπρόσωπο της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας, το Συμβούλιο της ΕΕ και όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ να υποβάλουν νέο ψήφισμα στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, ζητώντας πολιτικές και οικονομικές κυρώσεις κατά της Τουρκίας για τις πράξεις επιθετικότητας στην ανατολική Μεσόγειο και για τη μη συμμόρφωση με τα ψηφίσματα 550 (1984) και 789 (1992) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.
«Αντιλαμβάνεστε ότι δεν μιλάμε για ένα απλό ψήφισμα. Ως εκ τούτου θα ζητήσουμε όπως το ψήφισμα προωθηθεί στη Διάσκεψη των προέδρων του Ευρωκοινοβουλίου και από εκεί στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο», αναφέρει.
Ο κ. Χατζηγεωργίου αναφέρει πως η συνάντηση των Ευρωβουλευτών τόσο με τον Λοΐζο Αυξεντίου, όσο και με πολλούς άλλους Αμμοχωστιανούς, ασφαλώς και επέτρεψε στους Ευρωβουλευτές να κατανοήσουν, ή πιο σωστά, να επανακαθορίσουν μέσα τους την αναγκαιότητα επιστροφής της πόλης.
«Η δε παρουσία των Γκρίζων Λύκων επέτεινε αυτή την εικόνα. Όμως μια αλήθεια πρέπει να την πούμε. Λίγοι πια συζητούν την Αμμόχωστο ως ξεχωριστό θέμα από την γενικότερη επίλυση του Κυπριακού. Εμείς πρέπει να επιμείνουμε στις αποφάσεις του διεθνούς οργανισμού, αυτό είναι το καθήκον μας. Και αυτό κάνουμε. Προσωπικά πιστεύω ότι το ζήτημα είναι σε ένα μέρος του δουλειά δική μου, αλλά και κάθε Ευρωβουλευτή. Αναμένω όμως από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να φέρει το θέμα, έχοντας ανά χείρας το πολύ ηχηρό ψήφισμα της Επιτροπής Αναφορών, στο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από το όποιο Συμβούλιο το ψήφισμα ζητά συγκεκριμένες ενέργειες. Αν δεν γίνει αυτό τότε μένουμε ξανά στη μέση του δρόμου. Η επόμενη ερώτηση σας λοιπόν πρέπει να είναι προς τον Πρόεδρο», αναφέρει.
Απαντώντας σε ερώτηση ο κ. Χατζηγεωργίου σημειώνει πως ο χρόνος δεν ήταν ποτέ παράμετρος των γεγονότων, αλλά ήταν και θα είναι πάντα, συστατικό στοιχείο των γεγονότων και αυτό, προσθέτει,είναι κάτι που μας διέφευγε.
«Όταν υπήρχε οποιαδήποτε προοπτική, πάντα πρυτάνευε η λογική πως αύριο τα πράγματα θα είναι καλύτερα. Αυτό δεν έχει επαληθευτεί, δυστυχώς», ανέφερε.
Σε άλλη ερώτηση για το άνοιγμα οδοφραγμάτων ως Μέτρο Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης σε συνάρτηση με το γεγονός ότι και η δική μας πλευρά ζητά την επιστροφή της περίκλειστης πόλης ως ΜΟΕ, ο κ. Χατζηγεωργίου τονίζει πως κάθε γεγονός αποκτά πολλαπλασιαστικό βάρος, αν αξιοποιηθεί την ώρα που γεννιέται. Εξηγεί πως όταν άνοιξε το πρώτο οδόφραγμα - προφανώς κάτω από την πίεση των δεδομένων της εποχής - εκείνη ήταν η στιγμή που επέτρεπε αξιοποίηση του ανοίγματος προς την κατεύθυνση της λύσης και της ελευθερίας.
«Εντούτοις εκείνη την ώρα αντί να καλέσουμε τον κόσμο, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, να βγούμε πάνω στα τείχη απαιτώντας την κατάλυση τους, κάναμε ακριβώς το ανάποδο. Μπήκαμε ο ένας πίσω από τον άλλο, δημιουργώντας μια ουρά έξι και πλέον χιλιομέτρων. Όμως όταν ο ένας βρίσκεται πίσω από τον άλλο, τότε ανά πάσα στιγμή ένας είναι αυτός που βρίσκεται μπροστά. Το «όλοι πάνω στα τείχη» θα άλλαζε το ρουν της ιστορίας. Δεν είδαμε το βάρος της στιγμής και δεν αδράξαμε την ιστορία απ’ τα μαλλιά», τονίζει.
Ο Ευρωβουλευτής σημειώνει πως ναι μεν το άνοιγμα των οδοφραγμάτων δεν έφερε τη λύση, αλλά έχει καταδείξει κάτι πολύ σημαντικό. Ότι δηλαδή Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι μπορούμε να δημιουργούμε και να συνδιαλεγόμαστε ειρηνικά.
«Εκ δευτέρου όμως, οποιαδήποτε απόπειρα να μην ανοίξουν άλλα οδοφράγματα, ή πολύ περισσότερο να κλείσουμε υφιστάμενα όπως δυστυχώς φωνάζουν διάφοροι, ένα μόνο πράγμα θα επιφέρει. Θα μας μετατρέψει - στα όμματα των ξένων - σε κατέχουσα δύναμη. Μια τέτοια τραγωδία ελπίζω να αποφύγουμε», καταλήγει ο κ. Χατζηγεωργίου.
