Απόστολος Κουρουπάκης
Η Ελένη Χατζηθωμά πιστή στη φόρμα της σύντομης αφήγησης και στο «Θα το σκεφτώ αύριο», το οποίο περιλαμβάνει δεκαεπτά σύντομα διηγήματα, ευρείας θεματολογίας, με κεντρικό πυρήνα τους όμως την καθημερινότητα και τις μικρές στιγμές της ημέρας μας, που κάποτε όμως φανερώνουν μεγάλες αλήθειες και ίσως να κρύβουν μεγάλα μυστικά. Η συγγραφέας στα σύντομα μικροδιηγήματα της συλλογής της «Θα το σκεφτώ αύριο», με λόγο που ρέει και αφηγηματική απλότητα, αφήνει χώρο στις λέξεις και στις ιδέες της να κινηθούν προς κάθε κατεύθυνση.
Η σχεδόν απνευστί ανάγνωση των δεκαεπτά μικροδιηγημάτων της συλλογής μπορεί να παραλληλιστεί με την απόλαυση ενός ζεστού ροφήματος, μια χειμωνιάτική ημέρα, ή μιας δροσερής λεμονάδας, αργά κάποιο καλοκαιρινό απόγευμα. Δεν απαιτεί κόπο η ανάγνωσή τους, χωρίς αυτό να σημαίνει αφηγηματική ή άλλη πενία, απλώς η Χατζηθωμά μιλάει για αλήθειες της ζωής, για βιώματα προσωπικά, που όμως εύκολα τα συναντά κανείς στον περίγυρό του, άρα η χωρίς εμπόδια επίσκεψη στα συμβάντα της Χατζηθωμά είναι μια βόλτα σε στιγμές που πολλοί και πολλές έζησαν, είδαν ή παρατήρησαν, αλλά μπορεί να μην έδωσαν σημασία.
Πυροδοτεί τις λέξεις και τις εικόνες στη συγγραφέα ο χαμός του αδελφού της, μία προσωπικότητα που σίγουρα άφησε ανεξίτηλα τα σημάδια της στη Χατζηθωμά, και όπως γράφει και η ίδια στο οπισθόφυλλο του βιβλίου: «... Ο χαμός, η απώλεια του αγαπημένου αδελφού ξεκλειδώνουν και απελευθερώνουν από τα σκοτεινά συρτάρια της μνήμης γεγονότα χαράς, λύπης, νοσταλγίας». Θα χαρακτήριζα τη συλλογή «Θα το σκεφτώ αύριο» της Ελένης Χατζηθωμά ως συλλογή πολύχρωμο μπουκέτο, με κείμενα παρμένα από διάφορα κηπάρια της μνήμης.
