ΚΥΠΕ
Είναι απαραίτητο στις συνομιλίες να συζητούνται ταυτόχρονα, εκτός από τη συνταγματική πτυχή, το θέμα της αποχώρησης των στρατευμάτων και των εποίκων, το εδαφικό, η επιστροφή των προσφύγων και η κατάργηση των αναχρονιστικών εγγυήσεων του 1960, είπε ο Πρόεδρος της Βουλής Γιαννάκης Ομήρου.
Σε επιμνημόσυνο λόγο που εκφώνησε στο ετήσιο μνημόσυνο του ήρωα της Δημοκρατίας Νίκου Χρίστου Σολωμού, στην εκκλησία του Αγίου Ραφαήλ στον Παχύαμμο, ο Γιαννάκης Ομήρου είπε πως η ανάδειξη του Μουσταφά Ακκιντζί στην ηγεσία της τουρκοκυπριακής κοινότητας αποτέλεσε μια θετική εξέλιξη, δεδομένων των διαχρονικών του θέσεων στο Κυπριακό.
Ωστόσο, πρόσθεσε, η πραγματικότητα είναι ότι το κλειδί της λύσης βρίσκεται στην Άγκυρα, γι’ αυτό είναι η ώρα να ενεργοποιηθούν πιέσεις προς την Τουρκία, για να συμφιλιωθεί επιτέλους με μια λύση που θα προνοεί τον τερματισμό της κατοχής, την απομάκρυνση των εποίκων και την κατάργηση των αναχρονιστικών εγγυήσεων του 1960, που θα κατοχυρώνει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες, με εφαρμογή χωρίς παρεκκλίσεις του ευρωπαϊκού κεκτημένου.
Μιλώντας για τον Νίκο Σολωμού, ο Γιαννάκης Ομήρου είπε πως υπήρξε κορυφαίος της αντίστασης που συνέβαλε αποφασιστικά με την ίδια του τη ζωή στη διάσωση του Εθνάρχη Μακαρίου από την προδοτική δράση των πραξικοπηματιών στις 15 Ιουλίου 1974.
Όπως ανέφερε, ο Νίκος Σολωμού γεννήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου του 1953 και ήταν το τέταρτο παιδί της εξαμελούς οικογένειας του Χρίστου και της Περσεφόνης. Αποφοίτησε από την Τεχνική Σχολή Πόλεως Χρυσοχούς στον κλάδο των Ξενοδοχειακών το 1972 και στη συνέχεια φοίτησε στην Ξενοδοχειακή Σχολή Λευκωσίας. Μετά την αποφοίτηση του ενεγράφη στην Αστυνομική Δύναμη την οποία υπηρέτησε από το Εφεδρικό Σώμα.
Η εκδήλωση του προδοτικού πραξικοπήματος τον βρίσκει σκοπό στη προεδρική κατοικία στο Τρόοδος. Μαζί με άλλα μέλη του Εφεδρικού συνοδεύουν τον Εθνάρχη Μακάριο στην πορεία σωτηρίας προς την Πάφο. Στη συνέχεια, ύστερα από την αναχώρηση του Προέδρου Μακαρίου στο εξωτερικό, ο Νίκος Σολωμού πηγαίνει στη Λεμεσό όπου έλαβε μέρος στις μάχες κατά του πραξικοπήματος. Ο Νίκος μαζί με τους συναγωνιστές του Ανδρέα Κέστα, Χαράλαμπο Κυρίλλου και Φίλιππο Κρητιώτη συλλαμβάνεται από άνδρες της ΕΟΚΑ Β΄ οι οποίοι τους εκτέλεσαν ύστερα από βάναυση κακοποίηση και απάνθρωπα βασανιστήρια.
«Το χρέος μας απέναντι σε εσάς και τη δική σας θυσία είναι να συνεχίσουμε και σήμερα την αντίσταση, να συνεχίσουμε τον αγώνα. Να ξαναζωντανέψουμε το μεγάλο όραμα με προβολή και ανάδειξη του πραγματικού διεθνούς χαρακτήρα του εθνικού μας θέματος. Με αίτημα αδιαπραγμάτευτο την εφαρμογή του διεθνούς και του ευρωπαϊκού Δικαίου, εμμένοντας χωρίς ταλαντεύσεις, πως το Κυπριακό είναι θέμα εισβολής και κατοχής ενός ανεξάρτητου κράτους από την Τουρκία. Να υποδείξουμε πως όσοι ενδιαφέρονται πραγματικά για λύση δίκαιη και βιώσιμη, θα πρέπει να στρέψουν το ενδιαφέρον, την επιρροή και τις πιέσεις τους προς την κατοχική δύναμη. Για να εγκαταλείψει επιτέλους την επιδρομική και επεκτατική της συμπεριφορά και να συμφιλιωθεί με λύση του Κυπριακού στη βάση των αρχών του διεθνούς και του ευρωπαϊκού δικαίου» επεσήμανε ο Πρόεδρος της Βουλής.
Ανέφερε παράλληλα πως «δεν υπάρχει δύναμη να κάμψει την αντίσταση του λαού μας, για να αποδεχθεί λύση που θα θέτει σε κίνδυνο την εθνική και φυσική επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού και την ομαλή συμβίωση όλων των νομίμων κατοίκων της Κύπρου Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων σε ένα ελεύθερο και δημοκρατικό κράτος».
