Του Κώστα Ιορδανίδη
Ο απερχόμενος κ. Αλέξης Τσίπρας είναι ο πλέον ευανάγνωστος πολιτικός – εξυπακούεται ως προς τον σχεδιασμό κινήσεων και πολιτικών προθέσεων. Εδώ και μήνες επιδίδεται με συστηματικότητα στη ναρκοθέτηση του περιβάλλοντος εντός του οποίου θα κινηθεί ο επόμενος πρωθυπουργός – εν προκειμένω ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης. Η προκήρυξη των εκλογών για την 7η Ιουλίου απλώς επέσπευσε τη διαδικασία, εξ ου και η καταιγίδα τροπολογιών, μετατάξεων, τοποθετήσεων, ακόμη και την παραμονή διαλύσεως της Βουλής.
Ο κ. Αλέξης Τσίπρας είναι επιπλέον ένας ιδιαίτερα τυχερός πολιτικός. Περίπου επί μία τετραετία, δεν διετεράχθη η διακυβέρνησή του με εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοικήσεως, την ανάδειξη νέου Προέδρου της Δημοκρατίας ή ευρωεκλογές, παρά μόνον έως πολύ προσφάτως. Και πέραν τούτων, είχε και μία από τις πλέον πειθαρχημένες κοινοβουλευτικές ομάδες που σπάνια αξιώθηκαν πρωθυπουργοί της χώρας. Η μικρή πλειοψηφία, έστω και ανορθοδόξων κυβερνήσεων συνασπισμού, όπως του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ, εξασφαλίζει ενίοτε μεγαλυτέρα σταθερότητα από μια κυβέρνηση ευρύτατης πλειοψηφίας κόμματος μη ομογενοποιημένου, με ισχυρούς βαρώνους – όπως του Γεωργίου Παπανδρέου το 1964.
Από τη στιγμή που αποφάσισε τη δραματική στροφή το καλοκαίρι του 2015 και απηλλάγη από την πίεση ενός σκληρού πυρήνος διαφωνούντων –εκ των οποίων μόνον ο κ. Γιάνης Βαρουφάκης, επικεφαλής του ιδιοτύπου κόμματος ΜέΡΑ25, φαίνεται να έχει πιθανότητες να εισέλθει στη νέα Βουλή–, ο κ. Τσίπρας ήταν αποφασισμένος να εκπληρώσει όλους τους όρους που του έθεταν και με το παραπάνω.
Εγκαίρως ολοκλήρωσε το πρόγραμμα των δανειστών μας –με κόστος δυσανάλογο, εξυπακούεται– και έθεσε σε εφαρμογή πολιτική ενισχύσεως των κατωτέρων οικονομικώς κοινωνικών ομάδων, παρακάμπτοντας την ήδη εξουθενωθείσα μεσαία τάξη, που εν τοις πράγμασι τον εκδικήθηκε υπερψηφίζοντας σαρωτικά τη Ν.Δ. και τον κ. Μητσοτάκη, ως έφραση μιας ύστατης ελπίδος επιβιώσεώς της.
Ενδεχομένως, διά της στάσεως αυτής ο κ. Τσίπρας να εξεδήλωσε αποστροφή προς την κοινωνική αυτή τάξη, από την οποία άλλωστε κατάγεται και ο ίδιος, καθώς ενδέχεται ακόμη και μετά τη θεαματική μεταστροφή του να είναι βαθύτατα εμποτισμένος από τις νεανικές του ιδεολογικές, επαναστατικές περιπλανήσεις.
Αλλά ίσως πάλι να θεωρεί ότι η παρούσα τάση στη διεθνή οικονομία έχει και αυτή ως μη διακεκηρυγμένο στόχο τη διάλυση της μεσαίας τάξεως, όπως αυτή υπό τη μετα-νεοοθωμανική της μετεξέλιξη υφίσταται εν Ελλάδι – των αυτοαπασχολουμένων, μικροεπιχειρηματιών, ιδιοκτητών σημαντικής ακίνητης περιουσίας.
Εδραία άποψη αυτής της στήλης είναι ότι συχνά η στάση της ευρωπαϊκής τάξεως πραγμάτων συμπίπτει με άνομες επιδιώξεις των κομμουνιστικών συστημάτων που ήδη κατέρρευσαν από ετών. Αλλά αυτό ως παρεμπίπτον δίχως καμία βαρύνουσα αξιοπιστία. Δεν έχει την παραμικρά σημασία ποια είναι η αφετηρία του κ. Τσίπρα, αλλά ήδη κατέβαλε τίμημα στις εκλογές των δύο προηγουμένων Κυριακών και πιθανότατα θα είναι υψηλότερο την Κυριακή 7 Ιουλίου. Η παρούσα στήλη θα σιγήσει επί εικοσαήμερο, λόγω κοπώσεως του συντάκτου της και μόνον.
