ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

#PoliticsBlog Οι δικαστές, το σπάσιμο των αλυσίδων και τα χρυσόψαρα

= ΤΡΙΤΗ 15 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2018

Του Ονασαγόρα

Του Ονασαγόρα

H κόντρα γιγάντων στον χώρο της δικαιοσύνης πέραν από την ουσία και τη σοβαρότητά της, αφού αγγίζει αυτό καθ' αυτό το κράτος δικαίου, έχει και συγχωρέστε μου την όποια ελαφρότητα και την κωμική της πλευρά. 

Κατ' αρχήν είναι το αναπάντητο ερώτημα: Γιατί τώρα; Πώς συνέβη οι καταγγελίες για όλα τα στραβά και ανάποδα και σοβαρότατα βέβαια, δεν καταγγέλθηκαν έγκαιρα και αφέθηκαν να διαδραματίζονται για δεκαετίες;
Πώς συμβαίνει ο καταγγέλλων να μην έχει συζητήσει τα θέματα με τον αδελφό του σε θέση κλειδί για την δημοκρατία και τη δικαιοσύνη στο κράτος, Γενικό Εισαγγελέα και να δρα αυτόνομα και ίσως με άγνοια κινδύνου;
Πώς γίνεται ο ίδιος ο Γενικός Εισαγγελέας, εβδομάδες μετά τις καταγγελίες του αδελφού του, τα δημόσια μαλλιοτραβήγματα δικαστών και δικηγόρων για υποθέσεις που και ο ίδιος χειρίστηκε, να μην βρήκε ούτε μια λεξούλα πει και να στέλνει μήνυμα προς τους υπηκόους ότι θα μιλήσει, τελικά, σήμερα; Θα μας πει τουλάχιστον δυο - τρεις φράσεις ή θα επαναλάβει ξανά το μονολεκτικό, βροντερό "Ντροπή" ή  ένα ξερό "απαξιώ!";

Πώς συμβαίνει ο θεματοφύλακας του συντάγματος Πρόεδρος της Δημοκρατίας να μην τοποθετείται στην πρωτόγνωρη κρίση που θέτει εν αμφιβόλω ολόκληρο το σύστημα και το κράτος δικαίου που υποτίθεται ότι προστατεύει; Αλήθεια πώς τη βρίσκει να παρακολουθεί την κατάσταση ως άλλος Νέρωνας και να επικαλείται, τώρα, το διακριτό των εξουσιών;

Και ο Φούλης; Που χάθηκε ο αγαπημένος και λαλίστατος Φούλης; Ο πρόεδρος του μεγαλύτερου κόμματος και φέρελπις νέος Πρόεδρος του κράτους; Δεν έχει κάτι να πει το μεγαλύτερο κόμμα και ο πρόεδρός του για την πρωτοφανή κρίση που ταρακουνάει συθέμελα το θαυμαστό μας κρατίδιο; Έστω και τελευταίο, μετά που έχουν τοποθετηθεί όλα τα άλλα κόμματα, ακόμα και για τα μάτια και τα αυτιά του κόσμου;
Δεν έφθασαν άραγε τα νέα στην Πινδάρου; Δεν έτυχε να διαβάσει κάποια από τις αναρτήσεις φωτιά στο αγαπημένο του Twitter ή βρίσκεται ακόμα στα Λεύκαρα και κεντάει;
Εκτός κι αν βρίσκεται στην Αυστρία για σκι οπόταν δικαιολογείται.

Δεν είναι όμως τα πιο πάνω τα κωμικοτραγικά. Είναι οι απλές ερωτήσεις ενός απλού πολίτη που βλέπει να το δράμα να εκτυλίσσεται μπροστά του. Οι σκηνές που ελαφρύνουν την δραματικότητα των στιγμών είναι άλλες:

Ο καταγγέλλων Νίκος Κληρίδης, έβαζε τις τελευταίες ημέρες στο προφίλ του στο Facebook φωτογραφίες και συνθήματα όπως τα ακόλουθα:
"Θέλει ανυπότακτη καρδιά η ελευθερία" με ένα αφηνιασμένο άλογο να σέρνει τον άνδρα που κρατάει το σχοινί που είναι δεμένο. Δεν κατάλαβα εάν αυτός είναι το άλογο ή ο συρόμενος. 
Σε μια άλλη εικόνα που πόσταρε εμφανίζεται μια σιδερέναι αλυσίδα να σπάει. Ο Νίκος έγραψε και μια λεζάντα: "ΣΠΑΣΤΕ ΤΙΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ-ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ-ΙΣΟΠΟΛΙΤΕΙΑ". 
Και το ανώτερο όλων, που αν μη τι άλλο φανερώνει την αδυναμία που νιώθει ο καταγγέλλων μπροστά σε ανώτερες δυνάμεις διατηρώντας όμως την ποιητική του έμπνευση. Πρόκειται για ένα απόσπασμα από ποίημα του Βασίλη Μιχαηλίδη: "Εν' αγκαλέσω τον Θεόν, μα ποιος εν να τον κρίνει, αφού η κρίση μια ένι τζαι ρίζει την τζαι τζείηνην;".
Σημείωση: Όπου Θεός βάλτε Ανώτατο. (Η σημείωση δική μου).

Η άλλη κωμική στιγμή στην τιτάνια μάχη βγήκε μέσα από την ανακοίνωση του Ανωτάτου Δικαστηρίου μετά τις καταγγελίες Νίκου Κληρίδη. Και δεν αναφέρομαι στην επιβεβαίωση των καταγγελιών που ουσιαστικά γίνεται με την ανακοίνωση αλλά σε ένα σημείο που καλείται ο νομικός κόσμος σε... εξέγερση: "Η συνεχής και τυφλή επιθετική ρητορική απέναντι σε Δικαστές και δικαστικές αποφάσεις δημιουργεί σταδιακά ένα χάσμα ανάμεσα στα Δικαστήρια και στους πολίτες και μια ανεπανόρθωτη φθορά στην αναγκαία σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ κοινωνίας και Δικαιοσύνης. Η αντίδραση του νομικού κόσμου σε αυτό τον κίνδυνο πρέπει να είναι άμεση και αποτελεσματική, προς αποτροπή δημιουργίας αμετάκλητων καταστάσεων."
Μετά από αυτή την ανακοίνωση κρίνω πως είναι πια επίσημο: Ξεκίνησε η επανάσταση! Τα τζάκια οργανώνουν επίθεση και άμυνα και οδεύουν προς την τελική αναμέτρηση.
Το σκηνικό μυρίζει μπαρούτι, μου θυμίζει μάχη μεταξύ φατριών της Σκωτίας και προαναγγέλλει εικόνες του Gagme of Thrones.

Και όλα αυτά από ένα ποστ; Από μια άβολη στιγμή που ένας δικηγόρος τα πήρε στο κρανίο γιατί έθιξαν τον αδελφό του και τα έβγαλε όλα από μέσα του, έστω με άγνοια κινδύνου; Τελικά ποιο μετράει περισσότερο η αδελφική αγάπη, η αγάπη για τη δικαιοσύνη και για την πατρίδα, η αγάπη για την αλήθεια, για όλη την αλήθεια, για τη μισή αλήθεια; 

Πιο μετρημένο και οργανωμένο παίχτη πάντως βρίσκω το δικηγορικό Πολυβίου και Χρυσαφίνη. Μιλά λίγο και ζυγίζει τα λόγια του. Ίσως να προτιμούσε να μην μιλήσει καθόλου αλλά αυτό δεν γίνεται... Με τη χθεσινή του ανακοίνωση όμως μας το έκοψε το πάρτι: "Η παρούσα είναι η πρώτη και η τελευταία Ανακοίνωση του Γραφείου μας σε σχέση με τα θέματα που έχουν εγερθεί" μας ενημέρωσε ορθά κοφτά. Ούτε δικαστικό διάταγμα να εξέδιδε!

Μη σας πω ότι μεγαλοδικηγόροι του εν λόγω γραφείου διαλαλούν πως δεν χρειάζονται πολλά,πολλά. "Ούτε πολεμικές ιαχές, ούτε να χαλάσει η ζαχαρένια κανενός. Μόνο λίγη υπομονή." Στη συνέχεια το διατύπωσε πιο παραστατικά: "Ας ηρεμήσουμε. Σε δύο εβδομάδες δεν θα θυμάται κανένας τίποτε. Ειδικά εμείς ξέρουμε ότι οι Κυπραίοι έχουν μνήμη χρυσόψαρου".

---------------------------------
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Ονασαγόρα

Politics Blog: Τελευταία Ενημέρωση

X