Του Ονασαγόρα
Ούτε στα πιο τρελά του όνειρα, ούτε στους χειρότερους εφιάλτες του μπορούσε να δει ο Κωνσταντίνος Ιωάννου ότι ένα έτος μετά την ανάληψη του υπουργείου Υγείας θα εξέδιδε διατάγματα, τα οποία θα καθόριζαν τη ζωή και την καθημερινότητα όλων των Κυπρίων κατά τρόπο τραγικό. Μπορεί ο φίλος και προκάτοχός του Γιώργος Παμπορίδης να τον είχε προειδοποιήσει για τις κακοτοπιές και τα προβλήματα του Υπουργείου Υγείας, για τις προκλήσεις και τα συμφέροντα στο ΓεΣΥ, αλλά με τίποτα δεν μπορούσε να φανταστεί πόσο... θεαματική θα ήταν η δική του θητεία στο πολύπαθο υπουργείο.
Με δικά του διατάγματα και τρεξίματα ρυθμίζεται τις τελευταίες εβδομάδες η ζωή μας εν μέσω των τραγικών ειδήσεων για απώλειες από τον κορωνοϊό. Και είναι όντως αξιοθαύμαστη η αντοχή του παρά την κούραση, την αϋπνία και την ένταση να διατηρεί ένα λόγο στιβαρό, μια επιχειρηματολογία που πείθει και ενώνει. Αν δεν είχε και την ανάγκη να απαντά σε λογής, λογής βλακώδεις «απορίες» και αιτιάσεις...
Όπως ακούω από πηγή μου που γνωρίζει καλά τα του Λόφου, ο Νίκαρος τον έχει πλειστάκις συγχαρεί για την αφοσίωσή του. Και όχι μόνον αυτόν αλλά και τον Κωνσταντίνο Πετρίδη και τη Ζέτα και τον Νουρή και τον Καρούσο και τους άλλους υπουργούς του αλλά και τον Κωνσταντίνο Ηροδότου, τον κεντρικό τραπεζίτη, «ο οποίος και υπάρχει και συμμετέχει και σκέφτεται και αποφασίζει». Σας το ξανάγραψα: Η επένδυση του Νίκαρου στους Κωνσταντίνους αποδεικνύεται... χρυσοφόρα.
Σας είχα γράψει σε προηγούμενες στήλες για την ανάγκη η κυβέρνηση και το Υπουργείο Υγείας να θωρακίσει τα νοσοκομεία και να στηρίξει τους επαγγελματίες υγείας που δίνουν τη μάχη στην πρώτη γραμμή του μετώπου. Και ασφαλώς τις ευθύνες του συστήματος που ταλαιπωρεί ιδιαίτερα τους επαγγελματίες υγείας σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης τις φορτώνεται ο πολιτικός προϊστάμενος και η κυβέρνηση. Και υπάρχουν πολλά που πρέπει να αναθεωρηθούν, να αντικατασταθούν, να αλλαχθούν. Μόλις όμως περάσει η μπόρα και ο συναγερμός. Όχι την ώρα που αγκομαχώντας τρέχουν όλοι να προλάβουν τα χειρότερα, με λειψό προσωπικό και αναλώσιμα. Και όσοι με πάσα ευκολία καταφεύγουν σε ανέξοδη κριτική και μουρμούρα που μόνο προβλήματα προκαλεί ας κάνουν λίγη υπομονή. Θα έχουν τον χρόνο να τα πουν και να τα ξαναπούν, ακόμη και να απεργήσουν για να πετύχουν αλλαγές. Τώρα εκείνο που χρειάζεται είναι η στοχοπροσήλωση και σοβαρότητα. Αν μη τι άλλο ας συγκρατηθούν για να μην απολέσουν την όποια αξιοπιστία τους έμεινε. Όλοι βλέπουμε, ακούμε, διαβάζουμε και κρίνουμε...
Ένα από τα μεγάλα προβλήματα που προέκυψαν από την κρίση του κορωνοϊού και δεν έχει ακόμα αντιμετωπίσει ικανοποιητικά η κυβέρνηση είναι ο επαναπατρισμός των Κυπρίων που βρίσκονται στο εξωτερικό. Και ειδικά των φοιτητών, κάποιοι από τους οποίους έχουν εγκλωβιστεί σε χώρες που ο κορωνοϊός βρίσκεται σε έξαρση. Οι αναβολές στην αντιμετώπισή του, όσο αναγκαίες κι αν είναι για τη λειτουργία του συστήματος υγείας, δεν λύνουν το πρόβλημα. Οι πιέσεις προς το Υπουργείο Εξωτερικών είναι, απ’ όσα ακούω, έντονες και δεν αποκλείεται σύντομα να εκδηλωθούν ακόμα πιο δυναμικά. Όπως μαθαίνω, το υπουργείο μελετά τη ναύλωση ειδικών πτήσεων για μεταφορά Κυπρίων, φοιτητών και άλλων, με προτεραιότητα για όσους αντιμετωπίζουν θέματα υγείας ή άλλα προβλήματα, αλλά οι εξελίξεις κινούνται αργά.
Στόχος είναι οι πτήσεις επαναπατρισμού να αρχίσουν σύντομα κυρίως από την Ελλάδα και τη Βρετανία αλλά δεν έχουν ακόμα τεθεί ημερομηνίες. Φαίνεται ότι το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο απ' ότι είχε αρχικά κριθεί αφού ο αριθμός όσων επιθυμούν να επιστρέψουν άμεσα στην Κύπρο αυξάνει καθημερινά. Όπως πληροφορούμαι, το ΥΠΕΞ καλείται να συντονίσει τον επαναπατρισμό Κυπρίων από περίπου 40 χώρες του εξωτερικού. Κάποιοι αισιοδοξούν ότι θα έχουμε νεότερα για το θέμα εντός της εβδομάδας.
Το βίντεο με τη μικρή Μαρία που ζητούσε από τον «Νίκαρο» να διώξει τον κορωνοϊό και την «καραμπίνα» για να μπορέσει να ξαναδεί τις ξαδερφούλες της, συγκίνησε πολλούς. Συγκίνησε και τον ίδιο τον Νίκαρο ο οποίος αποφάσισε να της απαντήσει με δική του ανάρτηση στα κοινωνικά δίκτυα και να την καλέσει στο Προεδρικό, μαζί με τις ξαδερφούλες της για να αναγγείλουν το μήνυμα της νίκης κατά του κορωνοϊού. Συγκίνησε και αυτός με τον τρόπο που έγραψε στη μικρούλα, αναφερόμενος στα εγγόνια του που πεθύμησε να αγκαλιάσει και υπογράφοντας ως «ένας παππούς που τυγχάνει να είναι και Πρόεδρος».
Να, κάτι τέτοια μας κάνει και ξαφνικά μας αποσυντονίζει...
