Του Χρίστου Ζαβού
Πέραν από των πολλών σημαντικών εξελίξεων που προκύπτουν και αφορούν την πολιτική σκηνή του τόπου και όχι μόνο, στο μικρό ή μεγάλο υποσύνολο της κοινωνίας που ακούει στο όνομα «κυπριακό ποδόσφαιρο» επίσης υπάρχουν ζητήματα που για μας που ασχολούμαστε θεωρούνται ύψιστης σημασίας. Βρισκόμαστε πια στο τελευταίο στάδιο της πράξης που τείνει να ολοκληρωθεί και αφορά την αλλαγή των κανονισμών του πρωταθλήματος και την καταπάτηση θεμελιωδών κεφαλαίων της προκήρυξής του.
Και όλα αυτά με την συναίνεση της Ομοσπονδίας και με την πλειοψηφία εξ όσων διατηρούν δικαίωμα ψήφου στο διοικητικό συμβούλιο, το θεσμικό όργανο που θα κρίνει ή θα απορρίψει το αίτημα διαφοροποίησης του πρωταθλήματος.
Τις τελευταίες ημέρες, στη δημόσια κουβέντα που εκτυλίχθηκε επί του θέματος παρατηρήθηκε μια ακατάσχετη φλυαρία και τοποθετήσεις που καμία σχέση δεν είχαν με την ουσία του θέματος. Θα χαρακτήριζε κανείς σχολιάζοντας το περιεχόμενο των δηλώσεων όσων τοποθετήθηκαν δημόσια, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, μπουρδολογία.
Κύπριοι προπονητές, άνθρωποι του ποδοσφαίρου, πρόεδροι κυρίως μικρών σωματείων αναφέρθηκαν στην αδικία του να υποβιβαστεί κάποια ομάδα ακριβώς γιατί λόγω του κορωνοϊού, δημιουργήθηκαν δεδομένα που δεν επέτρεψαν την επί ίσοις όροις διεξαγωγή του πρωταθλήματος. Προσέθεσαν δε, με λειψή επιχειρηματολογία ότι ο ιδανικός αριθμός των ομάδων που πρέπει να βρίσκεται στην Α κατηγορία είναι οι 14.
Αρχικά να πούμε ότι η φετινή προκήρυξη του πρωταθλήματος υπεγράφη επί καιρό κορωνοϊού και αφού ολόκληρος ο πλανήτης συμπεριλαμβανομένου και αυτού του μικρού νησιού υπόκειται στις συνέπειες. Τα σωματεία δηλαδή, τον περασμένο Ιούλιο γνώριζαν, συναίνεσαν και υπέγραψαν τους κανόνες.
Ως προς το άλλο βασικό επιχείρημά τους περί του ιδανικού αριθμού των ομάδων είναι μεν ένα σοβαρό θέμα που άπτεται συζήτησης, δεν έχει όμως καμία σχέση επί των εξελίξεων, αφού οι ομάδες αιτούνται να αλλάξουν οι κανόνες και όχι ποιος είναι ο ιδανικός αριθμός.
Το αίτημα φέρει δύο ομάδες να πέφτουν κατηγορία, ν’ ανέβουν από την Β’ κατηγορία άλλες δύο και να διαφοροποιηθεί η μορφή της Β’ φάσης του πρωταθλήματος. Καμία, μα καμία ομάδα απ’ αυτές που προτείνουν την εν λόγω εξέλιξη, δεν ανέφερε, ούτε και ισχυρίστηκε ότι σε περίπτωση που διατηρηθούν 14, οφείλουν να διαβαθμιστούν 4 όπως προνοεί η υφιστάμενη προκήρυξη και ν’ ανέβουν άλλες 4 για να διατηρηθεί έτσι ο ιδανικός αριθμός που τάχατες ταιριάζει στο κυπριακό ποδόσφαιρο.
Αντιθέτως, με το πλάνο που «μαγείρεψαν» εδώ και μήνες και φέρνουν για ψήφιση, αναμένεται να βολέψει την πλειοψηφία, καταστρατηγώντας όμως κάθε κανόνα. Όπως δηλαδή κάνουν εδώ και χρόνια, διαλύοντας ή εξαφανίζοντας κάθε ίχνος αξιοπιστίας του ποδοσφαίρου και αυτών που το διοικούν.
Ως προς τη στάση της Ομοσπονδίας όλες αυτές τις ημέρες, όπως συνηθίζει κάθε φορά έτσι και στην παρούσα φάση, κρύβεται. Έως ότου μας φέρει προ τετελεσμένων και με μια ανακοίνωση θα επιχειρήσει να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Το λεν και… μπουρδολογία.
