Του Ονασαγόρα
Η Πολιτεία είναι διαχρονική και περιλαμβάνει, ανάμεσα σε άλλα, τον λαό και τους μόνιμους θεσμούς του κράτους. Δεν είναι το ίδιο με την Κυβέρνηση. Έτσι, όταν ο νεαρός και πονηρός μας Νίκος έβγαλε το…φλογερό του διάγγελμα, στην ουσία δεν απολογήθηκε εκ μέρους της Κυβέρνησής του αλλά εκ μέρους των θεσμών της κυπριακής Πολιτείας, που σίγουρα απέχει από την ιδανική του Πλάτωνα. Όμως, να μην ανησυχείτε, έχει τους ανθρώπους να φτιάξει την ανεπαρκή μας Πολιτεία, η οποία, σύμφωνα με την παραδοχή του, «δεν ανταποκρίθηκε». Take it easy.
Το πρόβλημα είναι πως ο κόσμος κάπου κουράστηκε, όχι μόνο από τις συνεχόμενες…αστοχίες αλλά και από την συνεχή προσπάθεια όλα να πλασάρονται μέσα από τα φίλτρα μιας επικοινωνιακής στρατηγικής που κάποτε ανέδυε φρεσκάδα -όπως και του Φειδία- μα τώρα κάπου έγινε προβλέψιμη και εν πολλοίς εκνευριστική. Το σκηνοθετημένο πλάνο με τους ταλαίπωρους κοινοτάρχες να πλαισιώνουν τον Πρόεδρο στην χλιαρή απολογία εκ μέρους μιας αόριστης Πολιτείας -η οποία δεν συνοδεύτηκε από παραιτήσεις ή ουσιαστική ανάληψη ευθύνης- ήταν για πολλούς η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της οργής. Και επειδή έκαψε και αμπελώνες θυμήθηκα το κλασσικό μυθιστόρημα του Στάινμπεκ «τα σταφύλια της οργής».
Απολογούμαι εκ μέρους της Πολιτείας που δεν ανταποκρίθηκε. Νίκος Χριστοδουλίδης
Η πίεση είναι μεγαλύτερη από ότι σε χύτρα ατμού λίγο πριν εκραγεί. Είπα εκραγεί και θυμήθηκα το Μαρί. Ήταν η μόνιμη επωδός του Προεδρικού σε κάθε κριτική εξ αριστερών. Δυστυχώς, και για εμάς και για την κυβέρνηση, τώρα έχει κι αυτή το δικό της Μαρί. Και ας είμαστε ειλικρινείς: οι ευθύνες δεν βαραίνουν -μόνο- μια αόριστη Πολιτεία αλλά και μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων, με αρμόδιους που ξεκάθαρα απέτυχαν να ανταποκριθούν. Και παραιτήσεις να έλθουν σήμερα, κάποιος θα μπορούσε να πει too little, too late.
Από τις βαρύγδουπες δηλώσεις για το πόσο πανέτοιμοι ήμασταν, στον υποτιθέμενο συντονιστή που βρισκόταν στην Αυστραλία, στη βοήθεια από Ελλάδα που έμεινε σε χαλασμένο λεωφορείο, στο δικό μας 112 που ήταν κτύπημα καμπανών -τόσο μπροστά σε καινοτομία και τεχνολογία- η όλη επιχείρηση θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί κωμική αν δεν ήταν τόσο δραματικά τραγική. Πολλοί οι τραγικοί, μια η Επίδαυρος κι αυτή ξεκαπνίζει.
Σε όλη αυτή την τραγωδία κάποιοι θεώρησαν καλή ιδέα -και για απόσειση μέρους των ευθυνών- να αρχίσουν τις «σοβαρές πληροφορίες» περί κυκλώματος αλλοδαπών εμπρηστών. Ήλθε σε μένα ανώνυμη πληροφορία, μας είπε ο Διευθυντής του τμήματος Δασών και έπρεπε να την αναφέρω «όσο ηλίθια κι αν ακουγόταν». Εντάξει, ηλίθια δεν την λες την «ανώνυμη πληροφορία», την λες όμως μια χυδαία και αισχρή προσπάθεια να στρέψει τα βλέμματα μακριά απ το πραγματικό πρόβλημα.
Ο όχλος αμέσως άρχισε να κυκλοφορεί βίντεος με οποιονδήποτε τύγχανε να είναι λίγο μελαχρινός και κυκλοφορούσε σε δάσος, με αναρτήσεις που καλούσαν σε λιντσάρισμα επί τόπου. Πάλι καλά που ο Αβέρωφ έλειπε στο εξωτερικό γιατί με το μαύρισμα που έχει πάρει -απ’ το τένις στην Αργάκα- θα μπορούσε να εκληφθεί σαν ο αλλοδαπός εμπρηστής! Εξάλλου είδα και ανάρτηση που έλεγε πως αυτός έβαλε τη φωτιά για να κάψει τον Χριστοδουλίδη. Ωσάν να μην είναι ικανός ο Νίκος μας να καεί μόνος του.
Πληροφοριακά, ο Διευθυντής του τμήματος Δασών, κύριος Ιεζεκιήλ -προφανώς απόγονος ενός από τους 4 μεγάλους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης- είχε γίνει πρόσφατα πρωταγωνιστής ενός βάιραλ βίντεο στο οποίο προσπαθούσε να βγει από διπλοκάμπινο που είχε αναποδογυρίσει οδηγώντας στο δάσος λίγο…απρόσεκτα. Δεν ξέρουμε αν ήταν σε κατάσταση…μέθης, καθότι δεν διενεργήθηκε αλκοτέστ. Εξάλλου μπορεί να δυσκολευόταν να φυσήξει, να είχε άσθμα ή τέλος πάντων να έπαιρνε τηλέφωνο τον Αρχηγό της Αστυνομίας να το διευθετήσει. Στον Ιεζεκιήλ λοιπόν είχαμε εναποθέσει τις ελπίδες μας για να σώσει τα δάση της Κύπρου. Καλά πήγε κι αυτό ΝΟΤ.
Πολλά λοιπόν τα ευτράπελα, ακόμη και στο μέσο μιας τραγωδίας, αλλά σας έχω και το κερασάκι στην τούρτα: ο Πρόεδρος του ΚΚΚ (όχι του Κομμουνιστικού Κόμματος Κύπρου, ούτε της Κου Κλουξ Κλαν) αλλά του Κόμματος Κυνηγών Κύπρου, σε μια σπαραχτική εμφάνιση, ζήτησε συγγνώμη που είχε στηρίξει Χριστοδουλίδη στις εκλογές. Σχεδόν κλαίγοντας (κάπου του ξέφυγε και ένα «Θεέ μου») μας εξήγησε πως ο λόγος που τον στήριξε ήταν πως είχαν τον ίδιο…πνευματικό! Κάπου εδώ σταυροκοπήθηκε ακόμη κι ο Χαρτσιώτης, που ως γνωστό είναι και θεολόγος και διετέλεσε Γραμματέας του Γραφείου Κηδειών της μητρόπολης Λεμεσού. Τι άλλο να πει κανείς; Ο Θεός να μας φυλάει.
