Του Ονασαγόρα
Αφήνει ανοικτή την πόρτα πιθανής μελλοντικής συνεργασίας με το ΔΗΣΥ ο Νικόλας, προφανώς αδιαφορώντας για μεμονωμένες αντιδράσεις από τους αντάρτες του κόμματος που δρουν σαν κράτος εν κράτει. Θα είναι το αντάλλαγμα η Προεδρία της Βουλής ή κάτι ακόμη μεγαλύτερο; Και ποια άραγε η σχέση του με Παμπορίδη; Οψόμεθα.
Χθες πάντως άφησε έντονες μπηχτές για τους ακραίους -φωτογραφίζοντας κυρίως το ΕΛΑΜ- λέγοντας χαρακτηριστικά: «Μπορεί να φέρουν την χώρα στην καταστροφή, το ζήσαμε το 1974, το ζήσαμε το 2013, το ζούμε καθημερινά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο». Άουτς. Σοβαρότατες κατηγορίες. Ποια άραγε η γνώμη του νεαρού Νίκου που -σιωπηλά μα ξεκάθαρα- θεωρεί τους «ακραίους» τον βασικό πυλώνα στήριξής του το 2028;
Ένα μεγάλο παράπονο εξέφρασε η Ειρήνη Χαραλαμπίδου, λέγοντας για τους ερυθρούς συντρόφους -ανερυθρίαστα- πως για 15 χρόνια «την είχαν στην απέξω». Ότι κι αν σημαίνει αυτό. Συνεχίζονται πάντως οι διαβουλεύσεις με ΑΚΕΛ και δεν θα πάρει αποφάσεις πριν οριστικοποιηθεί η κατάληξη της συνεργασίας της με το πρώην Κόκκινο και νυν ανακαινισμένο κόμμα. Αν δεν ευοδωθούν, μην είσαστε σίγουροι πως θα καταλήξει στο Άλμα του πονηρού και πολυμήχανου Οδυσσέα. Ίσως κάνει μεγαλύτερο «άλμα», ίσως κάνει ακόμη και το δικό της Κίνημα. Σε τέτοια περίπτωση, έχω να προτείνω όνομα: Ειρήνη στην Κύπρο! Peace in Cyprus! Καλό ε;
Με αφορμή την πρόσφατη υπόθεση Σιζόπουλου, διατυπώνω μια απορία που υπάρχει στο μυαλό κάθε πολίτη αυτού του δύσμοιρου τόπου: υπάρχει ικανοποιητικός λόγος για να διατηρούμε μια άνευ όρων ασυλία για τους βουλευτές μας; Ειδικά αν αναλογισθούμε πόσοι από αυτούς βρέθηκαν κατά καιρούς ύποπτοι για σοβαρά αδικήματα; Σχετικό νομοσχέδιο είναι σε εκκρεμότητα από το 2021, που σημαίνει “ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι”. Απ την άλλη, τί είναι μερικά χρόνια μπροστά στην αιωνιότητα; Εξάλλου, this is Cyprus.
Η Κυβέρνηση θυμήθηκε τώρα να βάλει σε τάξη τα δημόσια οικονομικά -αν και όσο γίνεται αυτό- αλλά φίλος που είναι γνώστης καταστάσεων μου θύμισε ότι μια παρόμοια προσπάθεια μεταρρύθμισης έστειλε κάποτε τον Τάσσο σπίτι του. Η Κύπρος δεν αλλάζει και δεν θα αλλάξει ποτέ όσο οι κυβερνήσεις θέλουν να φτιάξουν μια εύγεστη ομελέτα αλλά φοβούνται να σπάσουν αυγά. Και ο νοών νοείτω.
