Του Ονασαγόρα
«Ζητούνται 5 άνθρωποι με συναισθηματική παιδεία , μυαλό και αληθινές εμπειρίες της ζωής , ένας σε κάθε επαρχίας να σώσουμε τη Κύπρο. Δύσκολο εγχείρημα αλλα Νεβερσαρεντερ». Η ανάρτηση του Χριστόφορου Τορναρίτη ο οποίος ξεκινά να συλλέγει -συλλεκτικούς υποθέτω- υποψηφίους για το «Σήκου Πάνω». Stand up λοιπόν και πάμε στον Τόρνο. Να μην ξεχνάμε βέβαια πως εκστρατεία συλλογής υποψηφίων αρχίζει διαδικτυακά και ο εθνικός μας κλόουν. Οι μάχες θα είναι σκληρές και θα αποδείξουν πως εχθρός του γελοίου είναι το γελοιωδέστερο, ενώ πιστεύω πως έχουμε όλα τα φόντα να φτάσουμε στην κορυφή, δηλαδή μέχρι και το γελοιωδέστατο.
Αστυνομικός είπε ψέματα πως έσωσε γυναίκα από φλεγόμενη οικία για να πάρει προαγωγή για ανδραγαθία! Βάλτε όσα θαυμαστικά θέλετε. Τελικά τον διέψευσε η γυναίκα που υποτίθεται έσωσε, αλλά στην πράξη δεν, καθότι ήταν μια φανταστική ιστορία σε σενάριο και σκηνοθεσία δική του! Αν δεν του δώσετε προαγωγή, δώστε του τουλάχιστον ένα βραβείο δημιουργικής γραφής και σκηνοθεσίας. Βέβαια, θα εκπλαγείτε αν μάθετε πόσες προαγωγές δόθηκαν με ανδραγαθήματα μαϊμού, δηλαδή σκηνοθετημένα. Ένα πονεμένο κεφάλαιο το οποίο καλύτερα να μην ανοίξουμε τώρα.
Θα έρθει η εποχή που οι ευφυείς θα εξαναγκαστούν σε φίμωση για να μη προσβάλλονται οι ηλίθιοι. Είναι τεράστια η μάζα των ηλιθίων” - Umberto Eco -
Μετά την αναφορά στη στήλη πώς η περιβόητη εκστρατεία για προσέλκυση γυναικών εθελοντριών στην Εθνική Φρουρά είχε αποφέρει μία μόνο αίτηση (!!!) έγιναν πρόσθετες προσπάθειες πού είχαν ως αποτέλεσμα τον διπλασιασμό των αιτήσεων! Ας βάλουμε ακόμη ένα θαυμαστικό. Δηλαδή τώρα πια δεν υπάρχει μία μόνο αίτηση αλλά δύο αιτήσεις. Δεν ξέρω σε τι βαθμό οι δύο αυτές κοπέλες θα ενισχύσουν την επιχειρησιακή ετοιμότητα της Εθνικής Φρουράς, θυμάμαι όμως πως το σχέδιο ήταν τόσο μεγαλεπήβολο που ο Πρόεδρος δεν άφησε τον αρμόδιο Υπουργό να το εξαγγείλει αλλά το ανακοίνωσε με μεγάλη περηφάνια ο ίδιος. Με την ίδια αυτοπεποίθηση με την οποία σαν υπουργός είχε δηλώσει πως οι τούρκοι μπλόφαραν στο θέμα της Αμμοχώστου. Μικρές, πλην όμως πικρές, αστοχίες.
Στο χθεσινό Σούπερ καπ ανάμεσα σε Πάφο και ΑΕΚ μου έκανε εντύπωση η στιγμή στον εθνικό ύμνο όπου Ισπανός ποδοσφαιριστής είχε τα χέρια σταυρωμένα και πήρε καλύτερη στάση όταν του έκανε παρατήρηση Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής. Οι υπόλοιποι, ευρωπαίοι, Λατίνοι και Αφρικανοί, κοίταζαν απορημένα. Βέβαια, κάποιος θα μπορούσε να έχει την απολύτως λογική απορία «γιατί να παίζει ο ελληνικός εθνικός ύμνος σε 22 ξένους ποδοσφαιριστές» αλλά ως γνωστό στον τόπο μας logic left the room πηδώντας από το παράθυρο. Δηλαδή αυτοκτόνησε, όπως περίπου έκανε και η Ελπίδα που θεωρητικά πεθαίνει τελευταία.
Ένταση -στα όρια εμφυλίου πολέμου- στο Δήμο Λευκωσίας όπου τροχονόμοι του Δήμου κατήγγειλαν συναδέλφους, επίσης υπαλλήλους του Δήμου, που είχαν σταθμεύσει παράνομα. Πολύ ωραία. Τώρα πια ζούμε για τη στιγμή όπου τροχονόμος θα γράψει πρόστιμο σε άλλο τροχονόμο, Ώστε να απαντηθεί το διαχρονικό ερώτημα: «κόρακας κοράκου φκάλλει μμάτιν;».
