Του Ονασαγόρα
Οι ΗΠΑ στέλνουν το μεγαλύτερο αεροπλανοφόρο στον κόσμο στη Βενεζουέλα απειλώντας με πόλεμο. Τελικά ο Τραμπ το πήρε πολύ κατάκαρδα που δεν του έδωσαν το Νόμπελ Ειρήνης. Ευτυχώς είμαστε λίγο μακριά από την Αμερική και γλυτώσαμε από το θυμό του. Ευτυχώς έχουμε και τον Πρόεδρό μας που τώρα πια είναι σχεδόν κολλητός του. Πιστεύω σωθήκαμε. Και πάλι καλά που στα πιο παλιά χρόνια, τον καιρό της Αγίας Ελένης, δεν υπήρχαν Αμερικάνοι. Βέβαια δεν υπήρχε ούτε το ΑΚΕΛ ούτε και το σύνθημα για τους φονιάδες των λαών. Ούτε λειψυδρία. Και τώρα, για να λέμε και του στραβού -αλλά και του νεαρού- το δίκαιο δεν μας λέει κανείς Κούβα της Μεσογείου.
Ξένοι εμπειρογνώμονες ήλθαν στην Κύπρο για να ερευνήσουν την εγκληματικότητα και μας είπαν πως επηρεάζεται πολύ αρνητικά από τη διαφθορά στα Σώματα επιβολής του νόμου! Γουάου. Με λίγα λόγια μας κλέβει ο νυκτοφύλακας που πληρώνουμε για να μας προσέχει. Τί γίνεται ρε παιδιά; Το πιο ευτράπελο βέβαια είναι που πληρώνουμε ξένους για να μας πούνε αυτά που ήδη όλοι γνωρίζουμε. Φαίνεται πως μας αρέσει να τα ακούμε στα αγγλικά.
Θυμάστε που όλοι ειρωνευτήκαμε την πρόταση της Αννίτας για κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης προς αντιμετώπιση του Υδατικού Μας είπε και ο νεαρός Νίκος πως το έλυσε το υδατικό και εκεί κάπου επαναπαυθήκαμε. Δυστυχώς όπως δείχνουν τα πράγματα η πρόταση της Αννίτας πρέπει να επανέλθει και μάλιστα ως κατεπείγουσα. Θα συμφωνούσε μέχρι και η Αγία Ελένη.
Πέντε χρόνια τον τραβολογούσαν για κλοπή γάλακτος χωρίς στοιχεία. Εις γην εναλίαν και μακαρίαν Κύπρον. Κρίμα που δεν έκανε καμιά καραμπινάτη κομπίνα εκατομμυρίων, θεωρείται σχεδόν σίγουρο πως κανένας δεν θα τον ενοχλούσε. Θα μπορούσε ας πούμε να γίνει έμπορος ναρκωτικών ή διαβατηρίων.
Ένα βήμα μπρος, δυο πίσω, στο θέμα της ΑΤΑ. Θυμίζει λίγο την πρόοδο στο Κυπριακό. Έχω μια εισήγηση που πιστεύω θα ικανοποιήσει όλους. Να κηρύξετε ναυάγιο, να κλείσετε ένα δρόμο και να τηλεφωνήσετε στον Πρόεδρο. Αυτός θα έλθει σαν από μηχανής θεός και θα φέρει τη λύση. Λεφτά υπάρχουν, όπως και ταλαίπωροί που τα πληρώνουν όλα αδιαμαρτύρητα.
Τι λέτε για το τρένο που θα μας παίρνει από την Πλατεία Ελευθερίας στον Ενάεριο της Λεμεσού; Έγινε η μακέτα; Σε κάθε περίπτωση, χρειαζόμαστε ένα τρένο, έστω κι αν μέχρι να το τελειώσουμε ο υπόλοιπος πλανήτης μπορεί να έχει καταργήσει τα τρένα και να έχει περάσει στα ιπτάμενα αυτοκίνητα. Κι ας θυμηθούμε το αξεπέραστο άσμα «τα τρένα που φύγαν, αγάπες μου πήρανε». Βίκυ Μοσχολιού, 1965. Τότε ναι, θα έπρεπε να κάναμε τρένο. Αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ. Right;
Κάποιοι ελπίζουν πως η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει ένα τρένο ταχείας ταχύτητας στην Κύπρο. Ναι θεωρητικά θα μπορούσε, αλλά μόνο όταν τους εξηγήσουμε τι ακριβώς κάναμε με εκατοντάδες εκατομμύρια που μας έδωσαν στο παρελθόν για διάφορα έργα τα οποία ποτέ δεν ολοκληρώθηκαν. Αλλιώς, σφύριξε -το τρένο- και έληξε το όνειρο.
