Του Ονασαγόρα
Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ κάνει ανάρτηση μια –μάλλον άκομψη– εικόνα του, δημιουργία ΑΙ, στην οποία παρουσιάζεται σαν ο νέος Πάπας. Λίγο αργότερα, έχουμε τον πρώτο Αμερικανό στο αξίωμα του νέου Πάπα. Είναι δυνατόν ο Ντόναλντ να έβαλε το χεράκι του μέχρι και στην εκλογή του νέου Ποντίφικα; Λέτε, μετά την ανακήρυξη της Κύπρου σαν 51ης Πολιτείας των ΗΠΑ –we hope soon– να έχουμε και προσάρτηση του Βατικανού; Οι σκληροπυρηνικοί Ρεπουμπλικάνοι πάντως θεωρούν τον νεοεκλεγέντα Πάπα Λέοντα ως αντί MAGA και σε αρκετά σημεία συνεχιστή των –woke friendly– πεποιθήσεων του προκατόχου του και, ενώ συμφωνούν με την αυστηρή στάση του απέναντι στις αμβλώσεις, τους εξοργίζει η χαλαρή στάση του στο Μεταναστευτικό. Τώρα, πώς βρέθηκαν οι Ρεπουμπλικάνοι τόσο βαθιά μπλεγμένοι στο Βατικανό, ένας Θεός ξέρει. Βέβαια, ότι ο Τραμπ είναι ένας επιχειρηματίας και το Βατικανό μια τεράστια επιχείρηση, δεν θέλαμε και παπά –ούτε Πάπα– να μας το πει.
Προεκλογική εκστρατεία οι επικρίσεις για τον χειρισμό της υπόθεσης των Κυνηγών, δηλώνει ο Πρόεδρος. Έλα όμως που ο γενικός εισαγγελέας ομολογεί πως η Αστυνομία έκανε λάθος χειρισμούς «σε μια απαράδεκτη εκδήλωση»! Για ποιον άραγε κάνει προεκλογική ο Γιώργος Σαββίδης; Για τον πρώην γενικό ελεγκτή; I don’t think so.
Οι κακές γλώσσες πάντως λένε πως, αντιθέτως, προεκλογική εκστρατεία είναι η άτσαλη προσπάθεια για ατιμωρησία των Κυνηγών, επειδή είναι οργανωμένοι και κατ’ επέκταση με βαρύνουσα ψήφο. Αχ αυτές οι κακές γλώσσες. I will cut them all one day. Ο Δαμιανού μάλιστα αναφέρθηκε σε «εξόφληση προεκλογικών γραμματίων»! Περάσαμε και σε τραπεζικές ορολογίες βλέπω.
Μήπως όταν μια υπόθεση γίνεται μπάχαλο, όπως καλή ώρα η ιστορία με τους κυνηγούς, να βγαίνει κάποιος να ψελλίσει τουλάχιστον μία συγγνώμη αντί να ψάχνουμε να ρίξουμε την ευθύνη σε όσους ασκούν –καλόπιστα ή όχι– κριτική; Μήπως αντί να καταφεύγουμε σε κυνήγι μαγισσών και θεωρίες συνωμοσίας είναι πιο χρήσιμο να προβαίνουμε τουλάχιστον σε αυτοκριτική; Just saying…
Εκτός από τον Πάπα Λέοντα, τους κυνηγούς (και το πώς την έβγαλαν τελικά καθαρή), το άλλο μεγάλο θέμα της βδομάδας ήταν το καγκουρό που από τη μακρινή Αυστραλία βρέθηκε στη Δερύνεια για να γίνει σουβλάκια. Οι ύποπτοι ισχυρίζονται πως τους το έδωσε ιδιοκτήτης πάρκου στο οποίο βρίσκονται και άλλα σπάνια ζώα. WTF…!
Μην εκπλαγείτε λοιπόν αν στο μέλλον βρούμε κάποιους να ψήνουν άσπρα ελεφαντάκια, τίγρεις Βεγγάλης και άλλα είδη προς εξαφάνιση, π.χ. πάντα. Ειδικά τα πάντα, αφού σε αυτό τον τόπο έχουμε δει –και έχουμε φάει– κυριολεκτικά τα πάντα!
Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Τασούλας επισκέφτηκε την Κύπρο, συναντήθηκε με τον Πρόεδρο και άλλους αρχηγούς κομμάτων, αλλά αρνήθηκε να δει εκπρόσωπο του ΕΛΑΜ, μη επιθυμώντας, όπως δήλωσε, να συζητήσει με τη Χρυσή Αυγή της Κύπρου. Άουτς.
Δεύτερο πλήγμα λοιπόν για ΕΛΑΜ μετά το στραπάτσο από Ευρωκοινοβούλιο. Στέλεχος του ΔΗΚΟ σχολίασε με δόση ένοχης απόλαυσης πως η κακοδαιμονία για το ΕΛΑΜ άρχισε πριν καν στηρίξουν επίσημα τον νεαρό Νίκο. Εντάξει, τουλάχιστον δεν θα χρειαστεί να τον εφεύρουν.
Κλείνουμε με την άχρηστη μα ενδιαφέρουσα πληροφορία της εβδομάδας: μια οπερέτα του Θεόφραστου Σακελλαρίδη που γράφτηκε 105 χρόνια προηγουμένως, σκανδάλισε, προξένησε μέχρι και δολοφονία και είχε τον ιδιαίτερο μα επίκαιρο τίτλο «Θέλω να δω τον Πάπα»! Ξεκινούσε με τους ακόλουθους στίχους: «Ήταν πάντα η συλλογιά μου, να μπω στο Βατικανό, / να τον έβλεπα μπροστά μου, φυσικό και ζωντανό. / Λένε πως είναι ωραίος, είναι διακριτικός, και βαρβάτος και μοιραίος και γλυκός, πολύ γλυκός».
