Του Ονασαγόρα
Πετρελαιοκηλίδες εντοπίστηκαν την Παρασκευή σε παραλία ανατολικά της Λάρνακας. Φήμες ότι ο υπουργός Ενέργειας άνοιξε σαμπάνιες διότι νόμισε πως βρήκαμε πετρέλαιο δεν επιβεβαιώνονται. Το υποθαλάσσιο καλώδιο, αντί να επιφέρει μείωση τιμών ηλεκτρισμού, φαίνεται πως τελικά θα προκαλέσει ηλεκτροπληξία στα κρατικά ταμεία και κατ’ επέκταση στις τσέπες του φορολογούμενου. Ο Κεραυνός επιμένει πως πρέπει πρώτα να βρεθούν λύσεις στις πολλές ασάφειες και εκκρεμότητες, ενώ η εμπλοκή της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας για διερεύνηση πιθανών ποινικών αδικημάτων στην όλη διαδικασία κάνει το καλώδιο να παίρνει σχήμα θηλιάς. Ας μείνουμε ψύχραιμοι, έστω ταπί και ψύχραιμοι. Όπως λέει κι ο ποιητής «τον οργισμένο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις αν η ψυχή σου –και το καλώδιο– δεν τον στήνει εμπρός σου».
Ο Πρόεδρος είναι ως συνήθως τόσο ξεκάθαρος για το θέμα του GSI όσο η Πυθία του μαντείου των Δελφών μετά που μασούσε φύλλα δάφνης, λέγοντάς μας περίπου «ήξεις, αφήξεις ουκ εν τη θαλάσση θνήξεις». Ο Νομικός κάποτε τραγουδούσε «Θάλασσα, θάλασσα τι μου ’χεις κάνει, για σένα έχασα κάθε λιμάνι». Έχασα και κάθε ελπίδα για φτηνό ρεύμα, θα πρόσθετα εγώ.
Το Βασιλικό λοιπόν δεν μυρίζει βασιλικό αλλά κυρίως κακό αέριο, δηλαδή μεθάνιο, αναμειγμένο με οσμές κυπριακού σκανδάλου μεγατόνων. Το μόνο αέριο που είδαμε μέχρι τώρα είναι οι αεριολογίες που συνόδευαν κάποτε τις πανηγυρικές εξαγγελίες. Τι κρίμα που δεν ακούσαμε τον Λιλλήκα να προπωλήσουμε τα –έστω δύσοσμα– αέριά μας.
Ο Κουλίας είπε στη Βουλή πως η Χαραλαμπίδου και ο Πασιουρτίδης «θέλουν θκυο πάτσους» και στη συνέχεια, όταν του υποδείχθηκε το εξωφρενικά ανάρμοστο της έκφρασής του αρνήθηκε να ανακαλέσει. Τελικά η Κύπρος αλλάζει (σε πολλά προς το χειρότερο) και το ΔΗΚΟ ακολουθεί. Τέτοια ρεζιλίκια δεν ζήσαμε ούτε επί Σπύρου. Νικόλα, θα πάρεις κάποτε θέση για το επίπεδο δάπεδο κάποιων βουλευτών σου;
Η Αννίτα έκλεισε Μάρκου και Ανθούση, ενώ πιέζει και άλλους δυνατούς παίχτες για το ψηφοδέλτιο του ’26. Προφανώς, βλέποντας την ελληνική Dream Team που βρέθηκε στην Κύπρο σκορπώντας ρίγη ενθουσιασμού (ειδικά μετά τη νίκη επί της Ισπανίας) ψάχνει τον δικό της Αντετοκούνμπο. Θα μπορούσε μήπως ο Παμπορίδης, έστω κι αν είναι πιο κοντός από τον Γιάννη, να παίξει αυτό τον ρόλο με εντυπωσιακά καρφώματα και ασίστ;
Πώς σχολιάζει άραγε ο Νίκος Αναστασιάδης τη δήλωση του νεαρού Νίκου πώς θα φύγει με χέρια καθαρά; Δεν θα παραπονεθεί πως τον αντιγράφει; Να μην ξεχνούμε πως ο Νίκαρος ήταν ο πρώτος που μας είπε πως έφυγε από την πολιτική φτωχότερος από ό,τι όταν μπήκε! Πρόσθεσε βέβαια και το άμωμος και άμεμπτος. Ακούτε, βρε συκοφάντες;
Από τις μέρες του Eurobasket μια φωτογραφία έγινε βάιραλ κι αυτή δεν ήταν από κάρφωμα του Γιάννη. Ήταν η Αννίτα, ντυμένη σαν αρχαία Ελληνίδα θεά (με ψηλοτάκουνο αντί σανδάλια) να κάθεται στις κερκίδες του Σπύρος Κυπριανού (ένα όνομα μια ιστορία). Μέχρι εδώ όλα καλά. Η πόζα πήρε χιλιάδες βιους και λάικς από λαϊκιστές (έτσι λέμε στο χωριό μου όσους κάνουν σε όλα λάικ) σε φέισμπουκ και ίνστανγκραμ. Θεάσεις που θα ζήλευε μέχρι κι ο Φειδίας.
Το ευτράπελο ξεκινά όταν κάποιος διαπιστώσει ότι η εθνικοθρησκευτική μας ινφλουένσερ κάθεται στα τσιμέντα (!!!) και ενώ δίπλα της βρίσκεται άδεια καρέκλα. Εδώ βέβαια αρχίζει η πιο κωμικοτραγική φάση της φωτογραφίας, αφού δίπλα ακριβώς από την άδεια καρέκλα κάθεται ο Φούλης μας, άλλως αλεπού της Αργάκας. Είναι δυνατό η Αννίτα να προσπαθούσε να αποφύγει το να κάτσει δίπλα από τον Αβέρωφ; Ή μήπως έκατσε στα τσιμέντα (έστω και σε θέση VIP) για να δείξει πόσο ταπεινή είναι, πόσο κοντά στον απλό άνθρωπο (που έλεγε κι ο Χριστόφιας) πόσο ένας από εμάς; Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου και ειδικά του ινφλουένσερ.
