ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Ο τελευταίος χορός μιας δυναστείας

Το «The Last Dance» δεν είναι απλώς ένα ντοκιμαντέρ για τους θαυμαστές του Τζόρνταν ή τους «πιστούς» της πορτοκαλί μπάλας

Kathimerini.gr

«Αυτός απόψε ήταν ο Θεός μεταμφιεσμένος σε Μάικλ Τζόρνταν». Η δήλωση είναι από το 1986 και ανήκει στον αποσβολωμένο Λάρι Μπερντ, ο οποίος λίγη ώρα πριν είχε δει την πρωταθλήτρια ομάδα του, τους τρομερούς Μπόστον Σέλτικς, να δέχονται 63 πόντους από τον τότε δευτεροετή του ΝΒΑ, Τζόρνταν. Αυτά τα θρυλικά πια λόγια μαζί με άλλα λιγότερα γνωστά, μπορεί να τα βρει κανείς στο καινούργιο ντοκιμαντέρ «The Last Dance» του ESPN, το οποίο προβάλλεται και στη χώρα μας, με δύο επεισόδια εβδομαδιαίως, μέσω του Netflix. Ο τίτλος του «τελευταίου χορού» αναφέρεται στη σεζόν 1997-98, την ακροτελεύτια δηλαδή της μπασκετικής δυναστείας των Σικάγο Μπουλς, η οποία κατέκτησε έξι πρωταθλήματα ΝΒΑ σε επτά χρόνια, αλλάζοντας ταυτόχρονα την ιστορία του σπορ.

Εχοντας παρακολουθήσει το πρώτο δίωρο της σειράς 10 επεισοδίων, μπορούμε να πούμε πως η αναμονή άξιζε τον κόπο. Το «The Last Dance» δεν είναι απλώς ένα ντοκιμαντέρ για τους θαυμαστές του Τζόρνταν ή τους «πιστούς» της πορτοκαλί μπάλας· αντιθέτως, πρόκειται για ένα εξαιρετικά καλοφτιαγμένο κινηματογραφικό δημιούργημα, που ξεφεύγει από τα στενά όρια του αθλητισμού. Η δε αξία της παραγωγής του φαίνεται και μόνο από το γεγονός πως ανάμεσα στις δεκάδες συνεντεύξεις του, έχουμε ήδη δει να μιλούν δύο πρώην πρόεδροι των ΗΠΑ, ο Μπαράκ Ομπάμα και ο Μπιλ Κλίντον. Δεν είναι παράξενο, μιας και ο πρωταγωνιστής Τζόρνταν, μόνο σε τέτοια εκλεκτή παρέα μπορεί να χωρέσει.

Παλινδρομική αφήγηση

Οι δημιουργοί του ντοκιμαντέρ χρησιμοποιούν ιδανικά το μοντάζ αλλά και τον ταχύτατο ρυθμό, προκειμένου να μας βάλουν στο μπασκετικό –και όχι μόνο– κλίμα των ’90s, της εποχής που ο Μάικλ Τζόρνταν εξυψώθηκε σε είδωλο ισάξιο του Μοχάμεντ Αλι και του Μπέιμπ Ρουθ, για τους Αμερικανούς ή του Μαραντόνα και του Μπιορν Μποργκ για τον υπόλοιπο κόσμο. Ταυτόχρονα, μετακινούν συνεχώς τη χρονική γραμμή της αφήγησης, πίσω και εμπρός, θέλοντας να συνδέσουν τον Τζόρνταν και τους υπόλοιπους Μπουλς της ωριμότητας με τις καταβολές τους.

Στο βιβλίο «Μάικλ Τζόρνταν: Ζωή», την πληρέστερη βιογραφία του Αμερικανού σταρ (κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις MVPublications), ο συγγραφέας Ρόλαντ Λέιζενμπι αφιερώνει περίπου το μισό πόνημά του στα χρόνια πριν ο Αμερικανός σταρ πατήσει καν τα παρκέ του NBA, επιχειρώντας να εντοπίσει έτσι τα θεμέλια του αθλητή, αλλά πολύ περισσότερο του ανθρώπου που δοξάστηκε όσο ελάχιστοι και απέκτησε πλούτη πέρα από κάθε φαντασία.

Το νήμα της αφήγησης μας οδηγεί πολύ πίσω στον χρόνο. Για την ακρίβεια στα τέλη του 19ου αιώνα και τον προπάππου του Τζόρνταν, Ντόσον, ο οποίος μεγάλωσε και δημιούργησε οικογένεια στις σκληρές για τους Αφροαμερικανούς, συνθήκες του αμερικανικού Νότου. Ακολουθώντας την ιστορία της οικογένειας, ο συγγραφέας τη συνδέει με εκείνη της υπόλοιπης Μαύρης Αμερικής, μέσα από τις δυσκολίες και τους αγώνες στον δρόμο της ισότητας. Παράλληλα, τοποθετεί δίπλα της την εξελικτική πορεία του μπάσκετ, ώσπου οι δύο γραμμές να βρουν σημείο τομής στο πρόσωπο του Μάικλ.

Ο Μάικλ Τζόρνταν ή, αλλιώς, η «Αυτού Αερινότης». Ο μύθος του παραμένει αξεπέραστος. AP / Todd Rosenberg

Επιπλέον, αφιερώνει εκτενή μελέτη πάνω στον χαρακτήρα και στις προσλαμβάνουσες του Τζόρνταν, στοιχεία τα οποία από πολλούς θεωρούνται σημαντικότερα για την εξέλιξή του, από το ταλέντο ή τα απίθανα σωματικά του προσόντα. Η σχέση με την οικογένειά του, τους φίλους, τους συμπαίκτες, τους προπονητές αλλά και τους υπόλοιπους συνεργάτες –στις επιχειρηματικές του δραστηριότητες για παράδειγμα– περνούν από κόσκινο, μέσω κυριολεκτικά εκατοντάδων μαρτυριών που έχουν συλλεγεί από ανθρώπους που τον έζησαν από κοντά.

Πίσω στο ντοκιμαντέρ, όπου πολλά από τα παραπάνω αναφέρονται επίσης, διανθισμένα με σπάνια ντοκουμέντα της εποχής και φυσικά τις πρώτες πτήσεις του «Air» στα κολεγιακά παρκέ. Οπως είπαμε βέβαια, η παραγωγή του ESPN εστιάζει κυρίως στην τελευταία πρωταθληματική χρονιά: με πέντε τίτλους σε έξι χρόνια (ο ένας χάθηκε διότι ο Τζόρνταν αποφάσισε να παίξει για μία χρονιά... μπέιζμπολ), οι Μπουλς είναι μια ομάδα φανερά κορεσμένη· ο προπονητής, Φιλ Τζάκσον, ανανεώνει το συμβόλαιό του μόνο για έναν χρόνο, κάποιοι παίκτες, όπως ο Σκότι Πίπεν, είναι δυσαρεστημένοι με τις απολαβές τους, ενώ ο Τζόρνταν ψάχνει καινούργια κίνητρα, έχοντας πια ανακηρυχθεί βασιλιάς του παγκόσμιου αθλητισμού. Κάπως έτσι, και διαισθανόμενοι πως όντως αυτή θα είναι η τελευταία τους «βόλτα», οι Μπουλς δίνουν πρωτοφανή πρόσβαση σε ένα κινηματογραφικό συνεργείο που τους ακολουθεί σε όλη τη διάρκεια της σεζόν, η οποία έμελλε να λήξει με το ιστορικό δεύτερο three-peat και το οριστικό πέρασμά τους στη σφαίρα του μύθου.

Ο πρωταγωνιστής

Οσο τα παρακολουθούμε όλα αυτά, η σημερινή «Αυτού Αερινότης» («His Airness» τον αποκαλούν στην πατρίδα του) σχολιάζει, με την απόσταση πια του χρόνου· καθισμένος σε μια πολυθρόνα, με ένα πούρο κι ένα γεμάτο ποτήρι ουίσκι στο πλάι του, ο 57χρονος Τζόρνταν ανακαλεί μνήμες, κάνει αστεία, αλλά και αποκαλύψεις, πάντα με το γνωστό πονηρό χαμόγελό του στα χείλη. Η προσωπική άδεια του ιδίου άλλωστε ήταν αυτή που κατέστησε και το όλο εγχείρημα εφικτό, αφού η σειρά, όπως και το βιβλίο που αναφέραμε παραπάνω, δεν αποτελεί ακριβώς αγιογραφία του. Πέρυσι, 17 ολόκληρα χρόνια μετά την απόσυρσή του από το άθλημα, ο Τζόρνταν ήταν ο τρίτος πιο ακριβοπληρωμένος «μπασκετμπολίστας» στον κόσμο. Παρά τα δισεκατομμύρια δολάρια και την τρανή δόξα, ωστόσο, το βλέμμα του στην οθόνη φανερώνει πως θα έδινε πολλά –αν όχι τα πάντα– για έναν ακόμα «τελευταίο χορό».

 

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Kathimerini.gr

Διεθνή: Τελευταία Ενημέρωση

X