Στην προσπάθεια να φτιάξεις μια καλή ομάδα ώστε να σε οδηγήσει ψηλά, είναι πολλές οι συνταγές και δεν μπορείς να πεις με σιγουριά ποιο είναι το καλύτερο μοντέλο. Το τι δεν πρέπει να κάνεις όμως είναι εύκολα διακριτό και είναι ακριβώς αυτό που γίνεται εδώ και 11 χρόνια στην Ανόρθωση.
Η περσινή σεζόν κρίθηκε πετυχημένη για τα δεδομένα των φιλοδοξιών που έφτασε πλέον να έχει η Ανόρθωση και στην πραγματικότητα ήταν αφού έδειχνε μετά από χρόνια να χτίζεται ένας κορμός παικτών και να μένει ένας προπονητής που η σύλλογος εμπιστευόταν. Το περσινό Καλοκαίρι ήταν πιεσμένο, αφού είχε Ευρώπη νωρίς στον Ιούλη, αλλά και θεωρητικά «εύκολο».
Τι είχε να κάνει η Ανόρθωση; Να βρει δυο εξτρέμ, έναν αντικαταστάτη του Χάρους και ανάλογα με το τι υπολογίζεις τον Πράνιτς ένα αριστερό μπακ ή ένα οκτάρι. Αυτά για την ενδεκάδα και 2-3 εναλλακτικές λύσεις. Α και να περάσει τη Λάτσι. Αυτό το τελευταίο έπρεπε να βρει τρόπο να το κάνει ούσα ανέτοιμη αγωνιστικά, αφού δε γίνεται να είσαι στο 100% μέσα Ιούλη.
Τι έγινε; Η μεγάλη μεταγραφή (Λαβόρδε) ήρθε Κύπρο στο ενδιάμεσο των αγώνων με τη Λάτσι, όπως κάποτε (2009) έγινε με τον Γιάννο Οκκά που τον ανακοίνωσε στο αεροδρόμιο για το Πέτροβατς ο τότε πρόεδρος Αντώνης Δημητρίου. Ο αποκλεισμός έφερε αναταραχές και τεράστιο πρόβλημα στην προετοιμασία, όπως κάθε φορά που η ομάδα έμενε έξω από τους πρώτους δυο γύρους. Το παραδέχθηκε και ο Ανδρέας Παντελή στη Cytavision πως η διαχείριση του ευρωπαϊκού αποκλεισμού ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα.
Παράλληλα, προκάλεσε έντονη αμφισβήτηση για τον προπονητή Ρόνι Λέβι που ξεκίνησε μεν τη χρονιά αλλά έφυγε μετά την τέταρτη αγωνιστική όπως το 2011 ο Στόιλοφ. Προπονητές που κρίθηκαν πετυχημένοι ώστε να υπογράψουν και νέα συμβόλαια λίγους μήνες πριν την απόλυσή τους. Για να είμαι ξεκάθαρος, τότε που υπόγραφαν τα νέα συμβόλαια με το Λέβι κανένας δεν έλεγε πως ήταν λάθος. Όπως κανένας δε χαρακτήρισε λάθος την μεταγραφή Λαβόρδε τότε που έγινε. Τους Έρνστ Μίντερτορπ, Χρηστάκη Κασσιανό τους απέλυσαν με το που αποκλείστηκαν. Ο Όγιος πήγε σχετικά καλά στην Ευρώπη ενώ ο μοναδικός που στηρίχτηκε παρά τον αποκλεισμό του ήταν ο Λέβι στην πρώτη του θητεία.
Στην πορεία, έρχεται νέος προπονητής που προσπαθεί να μάθει την ομάδα (Στρέπελ) όπως έκαναν κάποτε οι Μούσλιν, Ζόρζε Κόστα και μετά από αποκλεισμό στο κύπελλο, πρόωρο η αλήθεια, συζητάμε για το αν θα μείνει. Δεν γράψαμε τυχαία τους δυο προαναφερθέντες αφού αμφότεροι απολύθηκαν μετά από αποκλεισμούς στο κύπελλο! Το ίδιο έγινε ουσιαστικά και με τον Αντρέ Πάους αλλά αυτός τουλάχιστον πρόλαβε να κάτσει και μερικούς μήνες όταν ήρθε. Στην εξίσωση βάλτε βέβαια και τις προσθαφαιρέσεις παικτών που αποθεώνονταν όταν ήρθαν και τους φορτώνονταν πολλά και διάφορα όταν έφευγαν.
Ποιο είναι το συμπέρασμα; Στην Ανόρθωση αυτό που παθαίνουν είναι πως «πνίγονται» από το μέγεθος του συλλόγου και αυτό πέφτει και τους πλακώνει. Οι αντιδράσεις στις κρίσιμες στιγμές είναι σπασμωδικές και όλοι όσοι διοίκησαν υπό την πίεση αποτυχιών πήραν γενναίες αποφάσεις για διόρθωση της κατάστασης.
Τα γεγονότα μας δείχνουν βέβαια πως δε «σώθηκε» καμιά χρονιά από τις κινήσεις αυτές που αποδείχθηκαν χωρίς νόημα. Η πραγματική λύση στο πρόβλημα, είναι να βρεις τρόπο να μην σε ξευτιλίζουν μπυραρίες και καφενεία στην Ευρώπη τα Καλοκαίρια ώστε να μην αρχίζουν όλα λάθος. Τέτοιους αποκλεισμούς δεν τους ξεπέρασαν ποτέ Κυπριακές ομάδες όταν τους βίωσαν και από αυτούς ξεκινούν πολλά δεινά και στο οικονομικό κομμάτι.
Θυμηθείτε μόνο πως ξεκινούσαν οι χρονιές επί Τιμούρ Κετσπάγια και με τι ψυχολογία έμπαινε η ομάδα στα πρωταθλήματα. Μια χρονιά έμεινε εκτός Ευρώπης, 2006-07, και ήταν η μόνη που είχε κακή αρχή και γκρίνια στο πρώτο της μισό άσχετα αν «σώθηκε» μετά.
Τα τελευταία 11 χρόνια η Ανόρθωση έπαιξε Ευρώπη έξι φορές και τις πέντε γνώρισε αποκλεισμό ντροπή που της κόστισε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Η διαχείριση δεν των αποκλεισμών και παραπάνω λεφτά κόστισε και αποτέλεσμα δεν έφερε.
Το απίθανο είναι πως κάθε φορά η διαχείριση αυτή είναι ίδια και όμως περιμένουν πως το αποτέλεσμα θα είναι διαφορετικό!
Υ.Γ.: Τη νύχτα του αποκλεισμού από την Πέτροβατς, είχα γράψει παρόμοιο άρθρο και ήμουν μάλλον ο μόνος, άντε μαζί με τον Σεμέδο Καφού, που διαφώνησε με την απόφαση να εκδιωχθεί άρον άρον ο Έρνστ Μίντερτορπ. Όχι γιατί ήταν κανένας σούπερ προπονητής, αλήθεια θυμάστε τον πολυθεσίτη Άντλερ που θα έκλεινε;, αλλά τον πρώτο αντικαταστάτη του Κετσπάγια τον διώξεις νωρίς, τότε θα δε τον αντέξει κανέναν εύκολα το σχοινί. Η εξέλιξη των πραγμάτων; Σε 11 χρόνια, 17 προπονητές έξω οι υπηρεσιακοί…
