24sports.com.cy
Παρακολουθώντας κανείς τη φετινή πορεία της Ομόνοιας καταλήγει σε διαπίστωση που αποτελεί …δημοσιογραφικό κλισέ. Ότι η ομάδα, είναι ομάδα προπονητή.
Από τα χρόνια που ασχολούμαι με το «πράσινο» ρεπορτάζ δεν θυμάμαι αυτό που γίνεται φέτος να έχει ξαναγίνει. Δηλαδή η ομάδα να είναι τέτοιας... κοψιάς που εντός του αγωνιστικού χώρου να υποδεικνύει σε τόσο έντονο βαθμό ότι είναι δημιούργημα (στυλ και φιλοσοφία) του κόουτς της.
Χωρίς προπονητή!
Μπορεί να λεχθεί ότι ήταν ομάδα προπονητή η Ομόνοια της χρονιάς 1960-61 που πήρε το πρώτο της πρωτάθλημα. ( Εννοείται ότι τότε δεν έκανα ρεπορτάζ Ομόνοιας! Δεν είμαι τόσο...παλιός στο χώρο).
Όχι όμως όπως χρησιμοποιείται ο όρος τώρα για το Χένινγκ Μπεργκ, γιατί ήταν αλλιώς τα πράγματα. Ήταν αυτή η ομάδα δημιούργημα του Γερμανού Καρλ Βίνγκλερ που κάθισε στον πάγκο τη σεζόν 1957-58, (απεβίωσε το1959). Ακολούθησε ο Ελι Φουκς που «ραφινάρισε» την ομάδα και φεύγοντας το 1959, (ήταν προπονητής τη σεζόν 1959- 60), είπε ότι η ομάδα τη νέα σεζόν… παίρνει πρωτάθλημα χωρίς προπονητή! Όντως η Ομόνοια ούσα μια κλάση πάνω από τους αντίπαλους, πήρε το πρωτάθλημα τη σεζόν 1960-61 (με 91 γκολ στο ενεργητικό σε 24 ματς) αλλά με… προπονητή! Το Βούλγαρο Νάκο Τσακμάκοφ.
Αυτός -για να έλθουμε ξανά στο παρόν - που παίζει καθοριστικό ρόλο στην επιτυχία της φετινής Ομόνοιας, που «ενορχηστρώνει» το αποτέλεσμα, εργάζεται σκληρά και καθοδηγεί είναι ο προπονητής. Σε συνεργασία με τον Τεχνικό Διευθυντή, το βοηθό προπονητή, τους σκάουτερς και όλο τον υποστηρικτικό μηχανισμό της ομάδας.
Ο Χένινγκ Μπεργκ φέρει τα εξής χαρακτηριστικά ως προπονητής :
Είναι αφοσιωμένος στη δουλειά του.
Έχει την ικανότητα της επιβολής πειθαρχίας εντός και εκτός γηπέδου και χαράζει μια πολιτική… νόμων.
Έχει την ικανότητα αναγνώρισης και προώθησης ταλέντων.
Διακρίνεται για την επιθυμία του να κερδίζει και να μεταφέρει αυτό το συναίσθημα στους παίκτες.
Προσπαθεί συνέχεια για ένα καλό κλίμα μέσα στην ομάδα με σωστή επικοινωνία, αρμονική συνεργασία και αποτελεσματική απόδοση. Η εμπιστοσύνη των παικτών στις ικανότητες του είναι δεδομένη και βεβαίως καθοριστικής σημασίας.
Είναι πολύ ήρεμος ως άνθρωπος, στοιχείο πολύ βοηθητικό για τη δουλειά του.
Αν εξαιρέσουμε το πρώτο εκ των πιο πάνω στοιχείων, που δεν φαίνεται στο μέσο φίλαθλο, όλα τα αλλά χαρακτηριστικά είναι ευδιάκριτα στο θεατή.
Η Ομόνοια είναι ομάδα που εφαρμόζει αγωνιστικό πλάνο με αρχές, ανάλογα βέβαια με τον αντίπαλο. Όπως και η αγωνιστική ισορροπία που διατηρεί σε όλο σχεδόν το ματς. Η κεφαλαιοποίηση των αρετών αυτών απεικονίζεται στο βαθμολογικό πίνακα.
Η ικανότητα αναγνώρισης και προώθησης ταλαντούχων ποδοσφαιριστών είναι θαυμαστή και πρωτόγνωρη για τα Κυπριακά δεδομένα. Η αναγνώριση των ταλέντων δεν είναι όμως μόνο δουλειά του Νορβηγού. Είναι ανθρωπίνως αδύνατο να ξέρει ο ίδιος τι ωριμάζει πίσω από την πρώτη ομάδα και έχει βοήθεια απο συνεργάτες του. Δηλαδή όλο το προπονητικό προσωπικό του οικοδομήματος. Σταδιακά όμως μαθαίνει όλο και περισσότερα πράγματα.
Η επιθυμία να κερδίζει και η μεταφορά της επιθυμίας στους παίκτες είναι επίσης κάτι που… φωνάζει και δεν χρειάζεται επεξήγηση. Αγωνίστηκε στη Μάντσεστερ Γ. , κέρδισε τίτλους ως ποδοσφαιριστής, αλλά και ως προπονητής. Με τέτοιο υπόβαθρο…
Είναι ηλίου φαεινότερη η εικόνα το θετικού κλίματος που επικρατεί στην ομάδα. Έχετε δει φαντάζομαι μετά από κάθε ματς που κάνει χειραψία με όλους τους παίκτες και ένιοτε αγκαλιάζει κάποιους από αυτούς. Χαιρετά την κερκίδα επίσης μαζί με τους παίκτες.
Επίσης είδατε πως μιλά για τους ποδοσφαιριστές στη συνέντευξη Τύπου μετά το ματς ή στην καθιερωμένη του συνέντευξη πριν το κάθε ματς, στην κάμερα της Ομόνοιας.
Για να πάμε και αντίστροφα. Όλοι οι παίκτες στις συνεντεύξεις τους μιλούν για το θετικό κλίμα που υπάρχει στην ομάδα. Όπως όλοι γνωρίζουμε… «χρειάζονται δύο για να χορέψουν ταγκό».
Όσο για τα ηρεμία του, φαίνεται στο παιχνίδι της ομάδας που σχεδόν πάντα κρατά τον έλεγχο στο παιχνίδι και σπανίως προβαίνει σε σπασμωδικές ενέργειες.
Η Ομόνοια του Χένινγκ Μπεργκ απέκτησε ταυτότητα στο παιχνίδι της. Αυτός και οι παίκτες του τραβούν τον δρόμο τους και παρασύρουν σε υψηλά μονοπάτια την ομάδα.
ΥΓ. Επειδή το προηγούμενο διάστημα πολλοί είπαν αρκετά για τον Νορβηγό κάτι που ισχύει για τον κάθε προπονητή υπενθυμίζουμε ότι σε καμία περίπτωση δεν έχει κανένας το δικαίωμα να «αυτό-βαφτίζεται» και να... δηλώνει προπονητής. Με το σκεπτικό αυτό, θα μπορούσε ο καθένας από εμάς να δηλώνει γιατρός, αρχιτέκτονας, μηχανοδηγός, πυρηνικός φυσικός, υδραυλικός, κ.ο.κ.
«Έκαστος εφ’ ω ετάχθη».
