ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Μπούμερανγκ για Τσίπρα η συνταγματική αναθεώρηση

Kαθώς η πλάστιγγα για τον χρόνο των εθνικών εκλογών κλίνει ολοένα και περισσότερο προς τον Μάιο.

Kathimerini.gr

ΚΩΣΤΗΣ Π. ΠΑΠΑΔΙΟΧΟΣ

Σε μπούμερανγκ, αντί πολιτικού όπλου, για τον πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα εξελίσσεται η διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης, σε μια ιδιαίτερα ευαίσθητη πολιτικά περίοδο, καθώς η πλάστιγγα για τον χρόνο των εθνικών εκλογών κλίνει ολοένα και περισσότερο προς τον Μάιο. Το Μέγαρο Μαξίμου σχεδίαζε αρχικά τη συνταγματική αναθεώρηση ως εργαλείο για την ανάδειξη διαχωριστικών γραμμών με τη Ν.Δ., αλλά και ως όχημα προσέγγισης με τα κόμματα του μεσαίου χώρου. Oμως, όπως κατέδειξε η πρώτη ψηφοφορία την περασμένη Πέμπτη, όχι μόνον δεν πέτυχε τον στόχο του, αλλά οδεύει προς τη δεύτερη, σε ένα μήνα από τώρα, με πολλαπλά τραύματα.

Πρώτον, το ΚΙΝΑΛ και η Ενωση Kεντρώων επέλεξαν να μετάσχουν με έναν μόνο βουλευτή, αποτρέποντας μια ευρεία «δυναμική» ψήφων σε επίμαχα άρθρα, όπως το άρθρο 3 περί θρησκευτικής ουδετερότητας, που θα μπορούσε να δημιουργήσει άτυπες δεσμεύσεις για την επόμενη κυβέρνηση.

Δεύτερον, κατεγράφησαν «ρωγμές» στην ούτως ή άλλως προβληματική κοινοβουλευτική πλειοψηφία των 151 εδρών που έχει διαμορφώσει ο κ. Τσίπρας με τη σύμπραξη έξι ανεξάρτητων βουλευτών: το άρθρο 3, για παράδειγμα, δεν στηρίχθηκε από βουλευτές του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ, όπως επίσης και το 30 για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Τρίτον, και κυριότερον, η κυβέρνηση εμφανίζεται να εγκλωβίζεται πλήρως από τη Ν.Δ. σε σχέση με τη διάταξη που αποσυνδέει την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από την προκήρυξη πρόωρων εκλογών. Η υπερψήφιση του άρθρου 32 τόσο από τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και από τη Ν.Δ. δίδει στην επόμενη κυβέρνηση τη δυνατότητα, ολοκληρώνοντας τη συνταγματική αναθεώρηση, να εκλέγει Πρόεδρο με 151 ψήφους, στερώντας από την αντιπολίτευση –που με βάση τις δημοσκοπήσεις θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ– κάθε δυνατότητα «εμπλοκής» στην όλη διαδικασία.

Η «παγίδα» στην οποία έπεσε ο ΣΥΡΙΖΑ κατέστη ορατή από τις αλλεπάλληλες προσπάθειες να ανατρέψει τα δεδομένα. Αρχικά, διακινήθηκε το σενάριο να «αποσυρθούν» από τη δεύτερη ψηφοφορία περισσότεροι από σαράντα βουλευτές του, ώστε το άρθρο 32 να μη συγκεντρώσει 180 θετικές ψήφους στην παρούσα Βουλή. Εν συνεχεία, δε, υπήρξαν σκέψεις η κυβέρνηση να αξιοποιήσει το γεγονός ότι το άρθρο 30 απορρίφθηκε –προέβλεπε δυνατότητα εκλογής Προέδρου πέραν της Βουλής και από τον λαό– ώστε να μην τεθεί σε δεύτερη ψηφοφορία ούτε το άρθρο 32 ως συναφές προς το πρώτο. Κυβερνητικά στελέχη αφήνουν να εννοηθεί πως η συγκεκριμένη σκέψη εγκαταλείπεται, καθώς θα προκαλούσε θύελλα αντιδράσεων από την αντιπολίτευση.

Πάντως, εάν η κυβέρνηση μεταβάλει εκ νέου άποψη και επιχειρήσει να μπλοκάρει όλα τα άρθρα που σχετίζονται με την εκλογή Προέδρου, είναι βέβαιο ότι η Ν.Δ. θα «τορπιλίσει» την τρέχουσα αναθεώρηση και θα εκκινήσει τη διαδικασία νέας, αμέσως μετά τις εκλογές. Εξάλλου, εάν δεν ανοίξει ο δρόμος για αλλαγή του τρόπου εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, με δεδομένη την άρνηση του κ. Τσίπρα να συζητήσει αλλαγές στο άρθρο 16 για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και του 24 για το περιβάλλον, η τρέχουσα αναθεώρηση θα περιοριστεί επί της ουσίας στην αλλαγή του άρθρου 86 παρ. 3 για την ποινική ευθύνη των υπουργών.

Ενδεικτικό του εγκλωβισμού του πρωθυπουργού στο ζήτημα της προεδρικής εκλογής είναι το γεγονός ότι στη Βουλή ο κ. Τσίπρας δεν εστίασε στα υπό συζήτηση άρθρα, αλλά στο εάν η Ν.Δ. θα υποστηρίξει την επανεκλογή του νυν Προέδρου της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλου. Ευλόγως, πάντως, ο Πρόεδρος της Ν.Δ. Κυρ. Μητσοτάκης, παρότι έπλεξε το εγκώμιο του κ. Παυλόπουλου, κράτησε κλειστά τα χαρτιά του: πρώτον, εάν η αναθεώρηση ολοκληρωθεί και ο κ. Μητσοτάκης, στις επερχόμενες εκλογές, επιτύχει την αυτοδυναμία, θα μπορεί να εκλέξει Πρόεδρο, ακόμη και χωρίς τη σύμπραξη άλλων κομμάτων, ο οποίος βεβαίως μπορεί να είναι και πάλι ο κ. Παυλόπουλος. Δεύτερον, εάν από τις εκλογές προκύψει κυβέρνηση συνεργασίας Ν.Δ. - ΚΙΝΑΛ, ο κ. Μητσοτάκης ως πρωθυπουργός είναι προφανές πως θα πρέπει να υποδείξει Πρόεδρο σε συνεννόηση με τον κυβερνητικό του εταίρο.

Ο χρόνος των εκλογών

Σε κάθε περίπτωση, η δεύτερη και καθοριστική ψηφοφορία για την πρώτη φάση της αναθεώρησης, που θα πραγματοποιηθεί σε ένα μήνα, θα έχει πιθανότατα και έντονο προεκλογικό άρωμα. H επιλογή του κ. Τσίπρα να προχωρήσει σε μίνι ανασχηματισμό, και όχι σε ευρείες αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα, δείχνει πως κινείται με επικρατέστερο σενάριο τις εθνικές εκλογές τον Μάιο και όχι την εξάντληση της τετραετίας. Στην ίδια κατεύθυνση συντείνει και το γεγονός ότι το Μέγαρο Μαξίμου προσανατολίζεται –εάν οι συνθήκες το επιτρέπουν– σε νέα έξοδο στις αγορές με έκδοση 10ετούς ομολόγου, εντός του Μαρτίου, και αφού έχει διασφαλίσει μια θετική αξιολόγηση που θα συνοδευτεί από την επιστροφή των ANFAs και SMPs ύψους 1 δισ. ευρώ φέτος.

Τα ανωτέρω δεδομένα, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η κυβέρνηση «έκλεισε» και το ζήτημα της προστασίας της πρώτης κατοικίας, οδηγούν στελέχη της αντιπολίτευσης στην εκτίμηση ότι ο κ. Τσίπρας μπορεί να επισπεύσει τις εκλογές ακόμη περισσότερο και να τις προκηρύξει για τις 21 Απριλίου. Oμως, το συγκεκριμένο σενάριο δεν συγκεντρώνει ισχυρές πιθανότητες: ο κ. Μητσοτάκης σε μια τέτοια περίπτωση θα μπορούσε να επαναφέρει την ενισχυμένη αναλογική στις περιφερειακές εκλογές του Μαΐου, κάτι που δεν επιθυμεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο τελευταίος επενδύει στην απλή αναλογική προκειμένου να αυξήσει την ισχνή του παρουσία σε πολλούς δήμους.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Kathimerini.gr

Ελλάδα: Τελευταία Ενημέρωση