ΠΗΓΗ: Reuters
Καθώς ο Πούτιν εξετάζει το ενδεχόμενο ειρηνευτικής συμφωνίας με την Ουκρανία, στο εσωτερικό της Ρωσίας δυναμώνουν οι φωνές υπέρ της συνέχισης του πολέμου από την πλευρά των σκληροπυρηνικών εθνικιστών, των αποκαλούμενων «Z-πατριωτών».
Με υψηλό προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και επιρροή στα κρατικά τηλεοπτικά πάνελ, αυτοί οι εθνικιστές εντείνουν την πίεση για πλήρη στρατιωτική νίκη.
«Αν παραδοθούμε, παραδίδουμε τη χώρα μας», έγραψε ο ακτιβιστής Πάβελ Γκουμπάρεφ από το κατεχόμενο Ντονέτσκ, αντιδρώντας έντονα σε ενδεχόμενο «παγώματος» του πολέμου στα σημερινά σύνορα.
Παρότι από τη Δύση φαίνεται πως ο Πούτιν δέχεται πίεση, πηγές προσκείμενες στο Κρεμλίνο δηλώνουν ότι οι εθνικιστές λειτουργούν με συγκεκριμένους περιορισμούς και δεν απειλούν πραγματικά την εξουσία του. Οταν έρθει η ώρα για ειρήνη, θα ευθυγραμμιστούν, λένε.
Ανεξέλεγκτοι ενίοτε, αλλά χρήσιμοι
Σύμφωνα με την πολιτική αναλύτρια Τατιάνα Στανοβάγια του Carnegie Russia Eurasia Center, οι Z-πατριώτες έχουν συμβάλει στη διατήρηση της δημόσιας στήριξης προς τον πόλεμο, όμως σε περιόδους πιθανού διαλόγου οι ακρότητές τους μπορεί να αποδειχθούν επιζήμιες.
Ορισμένοι ζητούν ακόμα και την κατάληψη του Κιέβου, της Οδησσού ή την επίθεση στην Πολωνία – απαιτήσεις που υπερβαίνουν τους δηλωμένους στόχους του Πούτιν.
«Αναστατώνουν την κοινωνία τη στιγμή που ο Πούτιν θέλει να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις», σημειώνει η Στανοβάγια. Η ίδια εκτιμά ότι το 10-15% των Ρώσων συμμερίζεται τις απόψεις τους.
Το Κρεμλίνο δεν απάντησε σε αίτημα του Reuters για σχόλιο, ωστόσο η γραμμή προς τους Z-πατριώτες είναι σαφής: μην κριτικάρετε τον Πούτιν ή την ηγεσία του στρατού.
Οσοι το έκαναν, όπως ο Ιγκόρ Γκίρκιν, βρίσκονται πλέον στη φυλακή. Ο Γέβγκενι Πριγκόζιν, που αμφισβήτησε ευθέως τον Ρώσο πρόεδρο, σκοτώθηκε δύο μήνες μετά τη στάση του.
Οργανωμένοι και ενσωματωμένοι στην προπαγάνδα
Πολλοί Z-πατριώτες διαθέτουν εκατοντάδες χιλιάδες ακολούθους στο Telegram και έχουν ενσωματωθεί σε κρατικά ενημερωτικά σχήματα, αναδημοσιεύοντας ακόμη και δελτία του υπουργείου Αμυνας.
Ορισμένοι συμμετέχουν και σε τηλεοπτικές εκπομπές που εξυπηρετούν τη ρωσική προπαγάνδα, απειλώντας ανοιχτά με χρήση πυρηνικών κατά της Βρετανίας ή εισβολή στα Βαλτικά κράτη.
Αλλοι, όπως ο εθνικιστής μεγιστάνας Κονσταντίν Μαλοφέγεφ, επιμένουν ότι «ο πόλεμος θα συνεχιστεί μέχρι την πλήρη απελευθέρωση της Νεορωσίας και της Μικρορωσίας», χρησιμοποιώντας ορολογίες από την εποχή των Τσάρων.
Δίπλα τους, και πρώην «μεταρρυθμιστές» όπως ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ, πλέον προπαγανδιστές της σκληρής γραμμής.
Ειρήνη ή συνέχιση;
Παρά την παρουσία της ρωσικής αντιπροσωπείας στην Κωνσταντινούπολη για συνομιλίες με την Ουκρανία, η απουσία Πούτιν υπονομεύει την προοπτική σοβαρής διαπραγμάτευσης.
Ορισμένοι εθνικιστές βλέπουν την ειρήνη ως «προδοσία», όμως πηγές αναφέρουν ότι μόλις το Κρεμλίνο αποφασίσει, θα υπάρξει «αναστροφή ρητορικής σαν να γύρισε ένας διακόπτης».
Η τελική απόφαση παραμένει στα χέρια του Ρώσου προέδρου. Οπως δηλώνει η Στανοβάγια: «Ο Πούτιν είναι αποφασισμένος να τελειώσει τον πόλεμο με τους δικούς του όρους – είτε μέσω παρατεταμένης σύγκρουσης είτε με άλλη μέθοδο».
