Όπως έχει αποδειχτεί πολλάκις τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, τα μέτρα που λαμβάνονται στην Κύπρο μπορεί ουσιαστικά να θεσπίζονται και ν’αποφασίζονται αποκλειστικά από την Κυβέρνηση (σε συνεργασία με την Συμβουλευτική Επιστημονική Επιτροπή) όμως το ντόμινο αποφάσεων σε όλη την Ευρώπη αποδεικνύεται άρρηκτα συνδεδεμένο με τα καθ’ημάς.
Η συζήτηση για επιβολή lockdown (που θα αφορά τους ανεμβολίαστους) έχει ανάψει για τα καλά το τελευταίο τετραήμερο και παρά το γεγονός ότι το σενάριο έχει αποκλειστεί διά στόματος του καθ’ύλην αρμόδιου, υπουργού Υγείας Μιχάλη Χατζηπαντέλα, μπορεί ανά πάσα στιγμή να επανέλθει λόγω της επιβάρυνσης που παρατηρείται στην επιδημιολογική εικόνα της χώρας μας.
Μετά από επικοινωνία μας με τον καθηγητή Μοριακής Ιολογίας του Πανεπιστημίου Λευκωσίας και μέλος της Συμβουλευτικής Επιστημονικής Επιτροπής Δρα Πέτρο Καραγιάννη, ο ίδιος ήταν κάθετος σχετικά με αυτή την προσέγγιση.
Έκτός τόπου και χρόνου η όποια συζήτηση για επιβολή lockdown σε ανεμβολίαστους. Χρειαζόμαστε τη σύμπνοια και τη συνεργασία τους για να βγούμε από το τέλμα της πανδημίας, όχι να τους περιθωριοποιήσουμε για να επαναστατήσουν ανέφερε χαρακτηριστικά. Ο ίδιος πάντως παρουσιάστηκε καθησυχαστικός λέγοντας πως ναι μεν παρατηρείται μια μικρή αύξηση των δεικτών, όχι όμως τέτοια που να δικαιολογεί επαναφορά και αυστηροποίηση μέτρων.
Τόνισε όμως πως δε θα πρέπει να ξεχνάμε τα βασικά μέτρα αυτοπροστασίας, καθώς είναι στο χέρι του καθενός από εμάς να βάλουμε το λιθαράκι μας για έξοδο από την πανδημία. Μετά και τη χθεσινή συνάντηση με τον υπουργό Υγείας Μιχάλη Χατζηπαντέλα έγινε μία αξιολόγηση της κατάστασης ενώ υπογράμμισε πως δεν τέθηκαν ενώπιον του συστάσεις που ν’ αφορούν ενδεχόμενα μέτρα ενώ αποφασίστηκε όπως ΣΕΕ και υπουργός Υγείας συναντιούνται τακτικά και σε εβδομαδιαία βάση (κάθε Δευτέρα στις 3 το μεσημέρι) παρακολουθώντας στενά την πορεία των δεικτών.
Σύμφωνα με τον ίδιο η έξαρση σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες δεν οφείλεται μόνο στο χαμηλό ποσοστό εμβολιαστικής κάλυψης αφού χώρες που έχουν παρόμοια ή ακόμη και υψηλότερη κάλυψη από τη δική μας παρουσίασαν πισωγύρισμα. Έφερε ως παράδειγμα τη Δανία και την Ολλανδία λέγοντας πως «ο λόγος της έκρηξης των κρουσμάτων είναι κυρίως η ανεξέλεγκτη άρση των περιοριστικών μέτρων. Αφαίρεσαν ακόμη και τη χρήση προστατευτικής μάσκας και τώρα τρέχουν. Το ίδιο έγινε και στο Ισραήλ όμως μετά την άμεση απόφαση για χορήγηση ενισχυτικής 3ης δόσης σε όλα τα άτομα άνω των 18 η κατάσταση τέθηκε ξανά υπό έλεγχο».
Η εικόνα σε άλλες χώρες της Ευρώπης
Η κατάσταση λοιπόν στο παρόν στάδιο μπορεί να μην εμπνέει ιδιαίτερη ανησυχία στο εσωτερικό, όμως στην υπόλοιπη Ευρώπη τα νέα δεν είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά. Ήδη από χθες (Δευτέρα, 15/11) lockdown που αφορά τα άτομα που δεν έχουν εμβολιαστεί θεσπίστηκε στην Αυστρία. Τι σημαίνει αυτό; Πως οι ανεμβολίαστοι θα μπορούν να βγουν από το σπίτι τους μόνο για να διακινηθούν προς τον χώρο εργασίας τους, ν’ αγοράσουν είδη πρώτης ανάγκης, για παροχή ιατρικής βοήθειας ή φυσικά για να εμβολιαστούν. Οι ανεμβολίαστοι αποκλείονται επίσης από τα καταστήματα λιανικού εμπορίου, ενώ ήδη είχαν αποκλειστεί από τις επιχειρήσεις εστίασης, τα γυμναστήρια και τα κομμωτήρια. Οι περιορισμοί ισχύουν για τους πάντες άνω των 12 ετών.
Και αν αυτό αποτελεί μία από τις δραστικότερες κινήσεις, η Αυστρία δεν είναι η μοναδική χώρα που αποφάσισε να λάβει αυστηρότερα μέτρα μετά το αρνητικό ρεκόρ των 2 εκατομμυρίων κρουσμάτων στην Ευρώπη την προηγούμενη εβδομάδα. Τοπικά lockdown σε περιοχές της Γερμανίας -αρχής γενομένης από το Βερολίνο- αφού οι ανεμβολίαστοι για τις επόμενες -τουλάχιστον- 14 μέρες δεν θα έχουν πρόσβαση σε χώρους εστίασης, αθλητικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, θέατρα, κινηματογράφους, μουσεία, γυμναστήρια, κομμωτήρια και ινστιτούτα αισθητικής, αλλά και στους ζωολογικούς και βοτανικούς κήπους της πρωτεύουσας.
Στην ΕΕ, όμως, δεν είναι λίγες οι χώρες όπου η εμβολιαστική εκστρατεία έχει επισκιαστεί από τη δυσπιστία και τις ομάδες παραπληροφόρησης. Στη Ρουμανία, για παράδειγμα, με μόνο το 40%, περίπου, του πληθυσμού εμβολιασμένο οι ημερήσιοι θάνατοι φτάνουν ακόμη και τους 500, ενώ οι ασθενείς δεν βρίσκουν χώρο να νοσηλευτούν, με αποτέλεσμα να μεταφέρονται σε άλλες χώρες την ίδια ώρα που η Λετονία έγινε η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που θέσπισε lockdown ενός μήνα.
