Του Απόστολου Κουρουπάκη
Να ελευθερώσουμε λέει τη Μελάνια Τραμπ, από τι ακριβώς δεν έχω καταλάβει. Ναι, η ίδια έβαλε τον εαυτό της σε ένα χρυσό κλουβί και εγκλωβίστηκε σε αυτό. Δεν ξέρω αν είναι το αηδόνι του κινέζου αυτοκράτορα, που το αιχμαλώτισε για να ακούει την παραδείσια φωνή του και αυτό μαράζωσε και δεν μπορούσε να βγάλει ούτε ένα σωστό ακόρντο. Και ποιος είναι ο ρόλος των μέσων μαζικής ενημέρωσης, των κοινωνικών δικτύων στην υποτιθέμενη αιχμαλωσία της; Τώρα ξαφνικά όλοι φωνάζουν «Free Melania». Η τηλεόραση και το διαδίκτυο δεν ήταν αυτά που της κήρυξαν ανελέητο πόλεμο; Ποια είναι η ευθύνη της ίδιας της πρώτης κυρίας σε όλο αυτό; Κατά τη δική μου αίσθηση τεράστιος. Δεν ήξερε κατ’ αρχάς ποιον παντρευόταν; Δεν ήξερε τις ιδέες του; Τις ήξερε και όσο δεν τις κατέκρινε ήταν και είναι συνυπεύθυνη. Τώρα θα μου πείτε, μα είχε τη δύναμη να αντιταχθεί σε έναν Ντόναλντ Τραμπ; Όχι, μπορεί, ίσως, αλλά ήταν επιλογή της να μπει σε αυτόν τον ρόλο. Αλλά ας επιστρέψουμε στον ρόλο της δημόσιας συζήτησης και πώς αυτή γίνεται.
Πολλές φορές τα μέσα λειτουργούν κάπως σχιζοφρενικά, από τη μία έχουμε συνθήματα τύπου «άρον, άρον σταύρωσον αυτόν» και όταν τον τοποθετήσουμε στη θέση του αδύναμου, φωνάζουμε «ελευθέρωσον αυτόν». Πόσες και πόσες εικόνες στην τηλεόραση με τη Μελάνια Τραμπ να χλευάζεται και να κατακεραυνώνεται από δημοσιογράφους, αναλυτές, τηλεθεατές και λοιπούς κριτές των πάντων, και ξάφνου ξεχάσαμε ό,τι βλέπαμε και παρατηρήσαμε ένα πρόσωπο θλιμμένο, υποχείριο του περίεργου κ. Τραμπ. Και γιατί να έχει σωματοφύλακα, και γιατί έχει ακριβά γούστα, και γιατί ντύνεται έτσι, και πάει λέγοντας και σήμερα «Free Melania».
Όχι, δεν θα ελευθερώσω κανέναν που έχει μπει από μόνος του στη φυλακή του, δεν θα ελευθερώσω κανέναν που ακούει τον δίπλα του να λέει τα όσα μισάνθρωπα και ταπεινά και δεν προσπαθεί, τουλάχιστον, να κρατήσει αποστάσεις ασφαλείας. Ναι, δεν περιμένω να βγει στο CNN και στο twitter να πει, «Oh, Lord, he is so wrong», αλλά τρόποι υπάρχουν. Αυτό που θα έπρεπε να κάνει πλέον η τηλεόραση, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι να διατρανώσουν τα όσα περίεργα αρχίζει να εφαρμόζει ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, διότι λέμε για το Ιράν, το Πακιστάν, και για άλλες χώρες, ότι καταπατούν τα δικαιώματα γυναικών, ομοφυλοφίλων, και άλλων ομάδων, αλλά για τις νέες ΗΠΑ ακόμα είμαστε μουδιασμένοι, λέμε, περίμενε να δούμε τι θα κάνει τελικώς. Αλλά, όταν θα κάνει όσα έχει εξαγγείλει στην προεκλογική του εκστρατεία, και η Μελάνια παίξει πάλιν πελλόν, να προσέξουμε τι θα πούμε και ποιον θα θέλουμε να ελευθερώσουμε.
Η τηλεόραση δημιουργεί πρότυπα, φτιάχνει εικόνες, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δημιουργούν τάσεις και περιρρέουσα ατμόσφαιρα, οι δέκτες τους, όλοι εμείς, θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, να μπορούμε να διαχωρίζουμε τον αδύνατο, τον εκουσίως σταυρωθέντα, που όμως ανέβηκε ή ανεβαίνει τον δικό του Γολγοθά κατ’ επιλογήν και όχι διότι του επεβλήθη. Όταν η Μελάνια δείξει ότι όλα αυτά δεν την αντιπροσωπεύουν και όσο μπορεί πάρει τις αποστάσεις της, ναι, τότε θα πω κι εγώ «Free Melania», διότι η Μελάνια σήμερα δεν είναι ο Γουίλι, που τον έβαλαν να κολυμπάει στην πισίνα, ενώ είχε μάθει να κάνει μακροβούτια στον ωκεανό.
