Must Weekend
Πήγα στα εγκαίνια της έκθεσης Aspelia Naturalis χωρίς να ξέρω ακριβώς τι να περιμένω. Ήξερα μόνο ότι πρόκειται για έναν φωτογράφο με χρόνια δουλειάς πίσω του, και για ένα έργο που γεννήθηκε μέσα από μια βαθιά, μακροχρόνια σχέση με το όμορφο νησί μας. Αυτό που δεν ήξερα ήταν το πόσο αληθινό, ανθρώπινο και διακριτικά συγκλονιστικό μπορεί να είναι το βλέμμα ενός δημιουργού όταν κοιτά τον κόσμο γύρω του με ευγνωμοσύνη και απόλυτο σεβασμό.
Ο χώρος της έκθεσης έμοιαζε περισσότερο με μια σιωπηλή εξομολόγηση παρά με μια «παρουσίαση έργου». Οι εικόνες δεν έλεγαν απλώς ιστορίες -σε έκαναν να σταθείς, να σωπάσεις και να νιώσεις. Το βλέμμα του δημιουργού δεν είναι ποτέ επιδεικτικό. Είναι τρυφερό, συγκρατημένο, σχεδόν ταπεινό. Μα πίσω από αυτή την ησυχία, ένιωθες κάτι πολύ μεγαλύτερο: έναν άνθρωπο που παρατηρεί, αφουγκράζεται, θυμάται. Που έχει περπατήσει την Κύπρο σε όλες της τις εποχές, σε κάθε της γωνιά, και την έχει αποτυπώσει όχι απλώς όπως είναι, αλλά όπως τη νιώθει.
Διαβάστε τη συνέχεια στο MUST
