Money Review
Γεννιέται σε μία φτωχή οικογένεια εβραϊκής καταγωγής Πολωνών μεταναστών στο Μπρούκλιν ο Σίντνεϊ Τζέιμς Γουάινμπεργκ.
Είχε δέκα αδέλφια και όσο ήταν μικρός δεν έδειχνε ότι θα κάνει κάτι σπουδαίο. Ήταν μικρόσωμος, αλλά έμπλεκε σε καυγάδες, που του άφησαν στην προεφηβεία ακόμη σημάδια από μαχαίρι στην πλάτη του. Στα 13 του άφησε το σχολείο και άρχισε να πουλάει εφημερίδες και να κάνει κάθε είδους δουλειά του ποδαριού. Τα πάντα στη ζωή του έμελλε να αλλάξουν όταν χτύπησε την πόρτα ενός κολοσσού τη Wall Street: της Goldman Sachs.
Εκεί έπιασε δουλειά ως βοηθός επιστάτη, καθάριζε τους χώρους και γυάλιζε τα παπούτσια των μεγαλοστελεχών. Ο λουστράκος αυτός έφτασε να γίνει διευθυντής της Goldman και ένας από τους ισχυρότερους ανθρώπους του χρηματοοικονομικού τομέα των ΗΠΑ, εξασφαλίζοντας το προσωνύμιο Mr. Wall Street. Ποιο ήταν όμως το τυχαίο εκείνο περιστατικό που του έδωσε την ευκαιρία να τα πετύχει όλα αυτά;
Το περιστατικό που του άλλαξε τη ζωή
Ένα πρωινό ο επιστάτης του ζήτησε να παραδώσει έναν ιστό σημαίας στο σπίτι του Πολ Ζακς (γιου του ιδρυτής της Goldman Sachs). Ο ιστός αυτός ήταν το εργαλείο του για να σκαρφαλώσει στην κορυφή. Στο σπίτι τον υποδέχθηκε ο ίδιος ο Ζακς, ο οποίος διέκρινε σε αυτόν ένα ανήσυχο πνεύμα, βαθιά επιθυμία για απόκτηση γνώσεων, αλλά και ταπεινότητα. Τον κάλεσε να κάτσει λίγο για να μιλήσουν και στη συνάντησή τους αυτή τον έπεισε να πάει σε νυχτερινό σχολείο για να πάρει το απολυτήριο του Λυκείου. Στη συνέχεια ο ίδιος χρηματοδότησε τις σπουδές του στο Brooklyn’s Browne’s Business College. Και εκείνος του το «ανταπέδωσε» αριστεύοντας. Μετά τις σπουδές του, αλλά και αφού υπηρέτησε στο Πολεμικό Ναυτικό κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο επέστρεψε στην Goldman Sachs, όπου χάρη στις οργανωτικές του ικανότητες και τη διορατικότητά του ανέβηκε ένα – ένα τα σκαλιά της ιεραρχείας.
Ο Γουάινμπεργκ δεν ήταν απλά ένας τραπεζίτης. Διετέλεσε σύμβουλος των προέδρων των ΗΠΑ από τον Ρούζβελτ έως τον Τζόνσον και κάποτε έφτασε να είναι μέλος σε 31 διοικητικά συμβούλια μεγάλων επιχειρήσεων ταυτόχρονα. Ούτε μία στιγμή δεν ξέχασε τις ρίζες τους και εκείνον τον «μαγικό» ιστό σημαίας.
