
Του Απόστολου Κουρουπάκη
Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στα Κατεχόμενα την Κυριακή 19 Οκτωβρίου έφερε τη μεγάλη ανατροπή, ο Τουφάν Ερχιουρμαν, πρόεδρος του κεντροαριστερού Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος (CTP), αναδείχθηκε νέος ηγέτης των Τ/κ, με ποσοστό 62,76%, υπερισχύοντας του απερχόμενου Ερσίν Τατάρ, ο οποίος έλαβε ποσοστό 35,81%. Αν και είναι ακόμη νωρίς να εξαχθούν συμπεράσματα για το πώς αυτή η νίκη θα αλλάξει τα δεδομένα στις συνομιλίες και ποιο θα είναι το αποτύπωμά της στο Κυπριακό, και εν γένει στην τ/κ κοινότητα επιχειρούμε μία πρώτη ανάγνωση του εκλογικού αποτελέσματος, μιλώντας με την Τ/κ δημοσιογράφο, και υπεύθυνη των ψηφιακών εκδόσεων της «Kibris Postasi» Τσανάν Ονουρέρ, τον Τ/κ δημοσιογράφο και αρθρογράφο της «Yenidüzen» Τζενκ Μουτλούγιακαλι και τον Σερτάτς Σονάν, επίκουρο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών και Διεθνών Σπουδών.
Ισχυρή θέληση για αλλαγή
Σίγουρα η μεγάλη διαφορά μεταξύ Τουφάν Ερχιουρμάν και Ερσίν Τατάρ δεν ήλθε από το πουθενά, και όπως εξηγούν στην «Κ» οι συνομιλητές μας ο νέος Τ/κ ηγέτης απευθύνθηκε στους ψηφοφόρους με σαφήνεια και υποσχόμενος πως θα επαναφέρει στους Τ/κ την περηφάνια τους. Στο ερώτημά μας λοιπόν για το πώς εξηγούν τη μεγάλη διαφορά μεταξύ Ερσίν Τατάρ και Τουφάν Ερχιουρμαν ο κ. Μουτλούγιακαλι σημειώνει: «Τα τελευταία πέντε χρόνια, η τουρκοκυπριακή κοινότητα είχε στερηθεί αποτελεσματικής ηγεσίας. Η πολιτική εκπροσώπηση είχε, από πολλές απόψεις, παραχωρηθεί στην Άγκυρα.
Ο Ερχουρμαν, ωστόσο, υιοθέτησε έναν εποικοδομητικό τόνο απέναντι σε κάθε τμήμα της κοινωνίας αντί για έναν αντιπαραθετικό και σημειώνει πως η κυβέρνηση που υποστήριζε τον Τατάρ έγινε συνώνυμη με τη διαφθορά, την ανικανότητα και την αταξία. «Το ζήτημα της ιδιοκτησίας κλιμακώθηκε σε κρίση και μια σειρά συλλήψεων βάθυνε την ανησυχία και τη δυσπιστία του κοινού». Λέει επίσης πως η νίκη του Τουφάν Ερχιουρμαν αντανακλά μια ισχυρή θέληση για αλλαγή μεταξύ των Τουρκοκυπρίων. «Πέτυχε το υψηλότερο ποσοστό ψήφων των τελευταίων 25 ετών και κέρδισε σε κάθε περιφέρεια στο βόρειο τμήμα του νησιού. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό, δεδομένων των δημογραφικών αλλαγών στη βόρεια Κύπρο τις τελευταίες δεκαετίες. Ακόμα και σε περιοχές με υψηλή συγκέντρωση ψηφοφόρων τουρκικής καταγωγής, η πλειοψηφία επέλεξε τον Τουφάν Έρχουρμαν. Η ενωτική του γλώσσα, η συμφιλιωτική του προσέγγιση και η δέσμευσή του στην ισότητα έπαιξαν καθοριστικό ρόλο σε αυτό το αποτέλεσμα» λέει ο κ. Μουτλούγιακαλι και σημειώνει πως η βασική διαφορά μεταξύ του Τουφάν Ερχιουρμαν και του Ερσίν Τατάρ έγκειται στη σοβαρότητα, τη συνέπεια, την ικανότητα και την ικανότητα να παρουσιάσουν ένα συνεκτικό όραμα για το μέλλον της Κύπρου.
Για το Κυπριακό ο κ. Μουτλούγιακαλι λέει πως η αφήγηση του Ερσίν Τατάρ για τα «δύο ξεχωριστά κράτη» χαρακτηρίστηκε από ασάφεια και έλλειψη ουσίας. «Το μόνο σαφές μήνυμά του φαινόταν να είναι: “Η Τουρκία με υποστηρίζει”. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της πενταετούς θητείας του, δεν διεξήχθη ούτε μία επίσημη διαπραγμάτευση για το Κυπριακό, η πρώτη φορά που συνέβη αυτό υπό Τουρκοκύπριο ηγέτη. Και συμπληρώνει πως «ομοίως, για πρώτη φορά, δεν άνοιξαν νέα σημεία διέλευσης και δεν εφαρμόστηκαν μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης, λέγοντας πως το πιο σημαντικό είναι ότι οι παρεμβάσεις της Άγκυρας που υπονόμευαν την τοπική βούληση και τη δημοκρατία αντιμετωπίστηκαν με σιωπή. Ωστόσο, θα ήταν ανακριβές να πούμε ότι οι εκλογές διαμορφώθηκαν αποκλειστικά από το Κυπριακό.

Θα ήταν ανακριβές να πούμε πως «Ο Ερντογάν έχασε» λέει η Τ/κ δημοσιογράφος Τσενέρ Ονουρέρ κα σημειώνει: «Σε αυτές τις εκλογές, η Άγκυρα φαίνεται να απέφυγε να λάβει σαφή θέση».
«Ανάσα καθαρού αέρα»
Η κα Ονουρέρ λέει πως η θεμελιώδης διαφορά μεταξύ του Ερχιουρμαν και του Τατάρ έγκειται αναμφίβολα στην προσέγγισή τους στο Κυπριακό. Πέρα όμως από αυτή την ιδεολογική διάκριση, εξηγεί πως και μια άλλη βασική διαφορά, η οποία έγινε εμφανής κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, είναι η έμφαση του Ερχιουρμαν στη διατήρηση του διαλόγου με την Κυπριακή Δημοκρατία και τη διεθνή κοινότητα. Τονίζει επίσης πως η νίκη του Ερχούρμαν έγινε αντιληπτή από την κοινωνία ως μια ανάσα καθαρού αέρα μετά από πέντε χρόνια ασφυξίας υπό τις συνθήκες μη λύσης. «Καταλαβαίνουμε όλοι ότι ο Τουφάν Ερχιουρμαν δεν διαθέτει μαγικό ραβδί. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια των πέντε ετών της προεδρίας τού Ερσίν Τατάρ, η ρητορική της εχθρότητας και της αδυναμίας επίλυσης ζητημάτων δημιούργησε σημαντική εσωτερική ένταση εντός της κοινότητας. Είναι σαφές ότι η πλειοψηφία των Τουρκοκυπρίων επιθυμούσε να του δώσει μια ευκαιρία. Ωστόσο, ένας δύσκολος δρόμος είναι μπροστά του. Ο κόσμος τώρα περιμένει να τηρήσει τις προεκλογικές του υποσχέσεις».
Σοβαρότητα και συνέπεια
Όπως λέει ο κ. Μουτλούγιακαλι η βασική διαφορά μεταξύ Ερχιουρμαν και Τατάρ έγκειται στη σοβαρότητα, τη συνέπεια, και την ικανότητα να παρουσιάσουν ένα συνεκτικό όραμα για το μέλλον της Κύπρου. «Ο Ερχιουρμαν προσέφερε ένα μοντέλο ηγεσίας που είναι πιο δυναμικό και αποφασιστικό. Μίλησε στους Τ/κ για την ανάκτηση της υπερηφάνειας, τόσο για τον εαυτό τους όσο και για την πατρίδα τους» και μας τονίζει πως έστειλε επίσης ένα ισχυρό μήνυμα στον Νίκο Χριστοδουλίδη: «Έπεισε το εκλογικό του σώμα ότι εάν υπάρχει γνήσια βούληση για μια διευθέτηση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων θα αποκτήσουν πολύ μεγαλύτερη προβολή στη διεθνή σκηνή». Με τη σειρά της η κα Ονουρέρ μάς λέει πως οι Τ/κ βίωσαν ένα βαθύ τραύμα κατά τη διάρκεια των προεδρικών εκλογών του 2020: «Η βασική αιτία αυτού του τραύματος ήταν η παρέμβαση που έγινε υπέρ του Τατάρ κατά τη διάρκεια αυτών των εκλογών» και λέει πως τα αποτελέσματα των εκλογών του 2025 μπορούν να ερμηνευθούν ως μήνυμα προς την Άγκυρα: «Αν δεν παρεμβαίνετε, μπορούμε να ασκήσουμε τη δική μας βούληση», τονίζοντας παράλληλα πως θα ήταν ανακριβές να πούμε πως «Ο Ερντογάν έχασε» και σημειώνει: «Σε αυτές τις εκλογές, η Άγκυρα φαίνεται να απέφυγε να λάβει σαφή θέση».

Kατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, είχε εκφράσει την πρόθεσή του να συναντιέται συχνά με τον Νίκο Χριστοδουλίδη… «Αν αυτές οι συναντήσεις θα εξελιχθούν σε μια επίσημη διαδικασία διαπραγμάτευσης εξαρτάται από το πώς θα εξελιχθεί η δυναμική με την πάροδο του χρόνου, λέει ο δημοσιογράφος Τζενκ Μουτλούγιακαλι.
Πρόωρο να εξαχθούν συμπεράσματα
Είναι η νίκη του Ερχιουρμαν ένα νέο σημείο εκκίνησης για την πρόοδο στο Κυπριακό ή είναι πολύ νωρίς για να εξαχθούν συμπεράσματα; Η Τσενέρ Ονουρέρ λέει πως η νίκη Ερχιουρμαν θα μπορούσε πράγματι να σηματοδοτήσει ένα νέο σημείο εκκίνησης για την πρόοδο στην ειρηνευτική διαδικασία στην Κύπρο. Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, είχε εκφράσει την πρόθεσή του να συναντιέται συχνά με τον Νίκο Χριστοδουλίδη… «Αν αυτές οι συναντήσεις θα εξελιχθούν σε μια επίσημη διαδικασία διαπραγμάτευσης εξαρτάται από το πώς θα εξελιχθεί η δυναμική με την πάροδο του χρόνου, επομένως θα ήταν πρόωρο να εξαχθούν συμπεράσματα σε αυτό το στάδιο» και τονίζει: «Όμως βάσει των δηλώσεών του, είναι προφανές ότι δεν θα είναι η πλευρά που θα αποφεύγει τις διαπραγματεύσεις».
Ο κ. Μουτλούγιακαλι είπε πως καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, διατύπωσε ένα ρεαλιστικό και ευέλικτο όραμα για μια ομοσπονδιακή λύση, μια λύση στην οποία τα δύο «συστατικά κράτη» θα ασκούσαν τις δικές τους κυρίαρχες εξουσίες, ενώ βασικά ζητήματα όπως η ασφάλεια, η ιθαγένεια, οι θαλάσσιες ζώνες και η ενέργεια θα διαχειρίζονταν μέσω κοινής λήψης αποφάσεων με βάση την πολιτική ισότητα. Σχετικά με τις διαπραγματεύσεις ο κ. Μουτλούγιακαλι είπε πως αυτές θα μπορούσαν να συνεχιστούν μόλις τα Ηνωμένα Έθνη εκπληρώσουν τις δεσμεύσεις τους.
Η κα Ονουρέρ αναφέρει επίσης πως κατά τη διάρκεια της εκστρατείας, το Κυπριακό και τα πιθανά μοντέλα λύσης δεν συζητήθηκαν επαρκώς στον δημόσιο διάλογο και επομένως, θα ήταν παραπλανητικό να ερμηνευτούν τα αποτελέσματα των εκλογών ως άμεση αντανάκλαση της αξιολόγησης του κοινού για το Κυπριακό, σημειώνοντας: «Ωστόσο, είναι αναμφισβήτητο ότι οι καθημερινές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι Τουρκοκύπριοι έχουν τις ρίζες τους στην κατάσταση της μη λύσης. Το εκλογικό σώμα έχει πλέον εκφράσει ξεκάθαρα την προσδοκία του για λύση».
Κλείνοντας τη συζήτησή μας η κα Ονουρέρ λέει: «Το πρωί της 20ής Οκτωβρίου, σχεδόν όλοι στη Βόρεια Κύπρο χαμογελούσαν. Αυτό το χαμόγελο δεν αντανακλούσε απλώς την επιτυχία του Τουφάν Ερχιουρμαν, αλλά συμβόλιζε επίσης την ανανεωμένη επιθυμία των Τουρκοκυπρίων να αυτοκυβερνηθούν».

Ο δρ Σονάν συνεχίζει λέγοντας πως η προεκλογική του εκστρατεία διεξήχθη από εταιρεία από την Τουρκία, η οποία φαινόταν ότι δεν είχε καμία επαφή με την πραγματικότητα της βόρειας Κύπρου.
Ήταν σκόπιμα χαμηλού προφίλ
O επίκουρος καθηγητής Πολιτικών Επιστημών και Διεθνών Σπουδών δρ Σερτάτς Σονάν αναλύοντας τη νίκη του Τουφάν Ερχιουρμαν λέει: «Υπάρχουν διάφοροι λόγοι που εξηγούν τη συντριπτική νίκη του Ερχιουρμαν. Το πρώτο είναι διαρθρωτικό: Κανένας ηγέτης μετά τον Ντενκτάς δεν έχει επανεκλεγεί. Σε όλες αυτές τις εκλογές το Κυπριακό ήταν στο επίκεντρο της συζήτησης» και εξηγεί: «Μέσα στο κύμα αισιοδοξίας για γρήγορη λύση και ένταξη στην Ε.Ε., ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ κέρδισε στον πρώτο γύρο εύκολα το 2005. Όταν δεν μπόρεσε να πετύχει τους στόχους του, έχασε από τον Ντερβίς Έρογλου το 2010, ο οποίος επέστρεψε από τη σύνταξη, υποσχόμενος ένα διαφορετικό όραμα. Δεν μπόρεσε επίσης να καταφέρει ό,τι υποσχέθηκε και αντικαταστάθηκε από τον Μουσταφά Ακιντζί, ο οποίος υποσχέθηκε μια ομοσπονδιακή διευθέτηση. Οι εκλογές του 2020 ήταν εξαιρετικές λόγω του έκτακτου επιπέδου παρέμβασης της τουρκικής κυβέρνησης. Ωστόσο, ουσιαστικά αυτό που έκανε τον Μουσταφά Ακιντζί να χάσει ήταν η αλυσίδα των γεγονότων που πυροδότησε η αρνητική στάση του Αναστασιάδη στο Κραν Μοντανά το 2017. Έτσι, μπορεί να υποστηριχθεί ότι ο Τατάρ έχασε επειδή δεν τήρησε όσα είχε υποσχεθεί για το Κυπριακό».
Ο κ. Σονάν βάζει μία ακόμη παράμετρο: «Επιπλέον, ιδιαίτερα στο περιουσιακό ζήτημα τα πράγματα χειροτέρεψαν ακόμη περισσότερο. θυμηθείτε τις συλλήψεις και τις συνεχιζόμενες δικαστικές υποθέσεις και στις δύο πλευρές του νησιού… Επιπλέον, ο Τατάρ έδωσε την εντύπωση ότι είχε παραδώσει κάθε εξουσία στην Άγκυρα, περιθωριοποιώντας εντελώς την πολιτική βούληση της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Δεν τον βοήθησαν φυσικά ούτε η επιρρεπής σε γκάφες στάση του και οι αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κατά την πενταετή θητεία του. Δεύτερον, οι τρεις δεξιοί εταίροι του συνασπισμού που υποστηρίζουν τον Τατάρ, οι οποίοι βρίσκονται στην εξουσία από τον Δεκέμβριο του 2020 είναι πολύ αντιδημοφιλείς με ανεξέλεγκτη διαφθορά, ευνοιοκρατία και κακοδιαχείριση. Ειδικότερα, ο ανώτερος εταίρος του συνασπισμού UBP έχει διχαστεί λόγω μιας ατέρμονης μάχης εξουσίας στην κορυφή του κόμματος. Έβγαλαν τρεις διαφορετικούς πρωθυπουργούς. Ο σημερινός πρωθυπουργός αντιμετωπίζει έντονες αντιδράσεις από το κοινό τόσο για τον τρόπο εκλογής του, για τον τρόπο που διοικεί τη χώρα, όσο και για την ιδιωτική του ζωή».
Ο δρ Σονάν συνεχίζει λέγοντας πως η προεκλογική του εκστρατεία διεξήχθη από εταιρεία από την Τουρκία, η οποία φαινόταν ότι δεν είχε καμία επαφή με την πραγματικότητα της βόρειας Κύπρου. «Κατά καιρούς, έδωσαν μη ρεαλιστικές υποσχέσεις σε τομείς της εσωτερικής πολιτικής όπου ο πρόεδρος δεν έχει εξουσία, και, άλλες, τρομοκρατούσαν, όπως ο ισχυρισμός ότι εάν επιτευχθεί ομοσπονδιακή διευθέτηση, η τουρκοκυπριακή κοινότητα θα κατέληγε να είναι μειονότητα», ενώ από την άλλη, όπως εξηγεί ο καθηγητής ο Ερχιουρμαν έκανε μια άψογη καμπάνια. «Ήταν σκόπιμα χαμηλού προφίλ, χτισμένο σε ένα απλό και ενωτικό μήνυμα, το οποίο υποσχόταν την έκφραση της «Έχουμε λόγο» (ή της «πολιτικής μας βούλησης») και της «σοβαρότητας». Το γεγονός ότι το μικρότερο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, TDP, δεν υπέδειξε υποψήφιο και αντ’ αυτού υποστήριξε τον Erhürman, τον βοήθησε επίσης να διεξαγάγει μια πιο ομαλή εκστρατεία. Ελλείψει μιας ομοσπονδιακής εναλλακτικής στα Αριστερά, κατάφερε να προσφύγει στο Κέντρο και την Κεντροδεξιά. Όλοι αυτοί οι παράγοντες συνδυάστηκαν για να βοηθήσουν τον Ερχιουρμαν να κερδίσει αποφασιστικά.
Ερωτώμενος τι σηματοδοτεί αυτή η νίκη για την τ/κ κοινότητα μάς λέει: «Πάνω απ’ όλα, η νίκη του Ερχιουρμαν σηματοδοτεί μια ομαλοποίηση για την τουρκοκυπριακή κοινότητα. Ένας αξιοπρεπής και ικανός πολιτικός που πιστεύει στο κράτος δικαίου αναλαμβάνει το τιμόνι για να χρησιμεύσει ως αντίβαρο στην κυβέρνηση συνασπισμού που αγνόησε κάθε έννοια του νόμου. Επιπλέον, σημαίνει ελπίδα για καλύτερες σχέσεις με τον «Νότο» και τη διεθνή κοινότητα και, φυσικά, την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων επανένωσης.
Άραγε με αυτά τα αποτελέσματα, το εκλογικό σώμα έστειλε μήνυμα στην Άγκυρα και τους τοπικούς πολιτικούς αρχηγούς, ρωτάμε τον δρα Σονάν: «Το εκλογικό σώμα δεν θέλει έναν συγκρουσιακό ηγέτη που θα ταρακουνήσει τη βάρκα με την Άγκυρα. Ωστόσο, δεν θέλουν κάποιον που φαίνεται να είναι μαριονέτα της Τουρκίας. Ταυτόχρονα, θέλουν λύση για το Κυπριακό και κάποιον που θα αγκαλιάζει όλα τα στρώματα της κοινωνίας. Ο Ερχιουρμαν είναι μια ενωτική φιγούρα που έκανε τα πάντα για να αποφύγει την πόλωση, και νομίζω ότι αυτός είναι ένας από τους παράγοντες που αύξησαν τη δημοτικότητά του. Κατά την άποψή μου, το εκλογικό σώμα ψήφισε κάποιον πολύ καλά προετοιμασμένο για να είναι ο Τουρκοκύπριος ηγέτης που τους εκπροσωπεί στις υποθέσεις τους με τη διεθνή κοινότητα, την ελληνοκυπριακή πλευρά και την Τουρκία.
Για το αν η νίκη του Ερχιουρμαν αποτελεί μια νέα αφετηρία για πρόοδο στο Κυπριακό και κατά πόσο το «Κυπριακό» έπαιξε σημαντικό ρόλο στα αποτελέσματα της Κυριακής, ο δρ Σονάν λέει πως είναι ακόμη πολύ νωρίς για να πούμε ότι πρόκειται να ξεκινήσει μια νέα φάση. «Υπάρχουν δύο βασικοί λόγοι γι’ αυτό. Ο πρώτος λόγος είναι ότι ο Ερχιουρμαν έθεσε τέσσερις προϋποθέσεις για την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων. Εν συντομία, απαιτεί από την ελληνοκυπριακή διοίκηση να αποδεχθεί πρώτα μια εκ περιτροπής προεδρία και πολιτική ισότητα για τους Τουρκοκύπριους. Το τελευταίο σημείο, η πολιτική ισότητα, ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς, ίσως και ο πρωταρχικός, λόγος που ο Νίκος Αναστασιάδης αποχώρησε από το τραπέζι στο Κραν Μοντάνα το 2017. Η δεύτερη προϋπόθεση είναι οι διαπραγματεύσεις να δεσμεύονται από συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και να μην είναι ανοικτές. Το τρίτο είναι ότι οι συγκλίσεις και οι συμβιβασμοί που έχουν επιτευχθεί μέχρι σήμερα δεν πρέπει να υπόκεινται σε επαναδιαπραγμάτευση. Η τελική προϋπόθεση είναι η εγγύηση ότι εάν ο Ελληνοκύπριος ηγέτης αποχωρήσει ξανά από το τραπέζι, δεν θα υπάρξει επιστροφή στο status quo. Αμφιβάλλω ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά θα δεχτεί πρόθυμα αυτό το τελευταίο σημείο. Φυσικά, είναι επίσης δυνατό να δούμε αυτές τις προϋποθέσεις απλώς ως μια θέση ανοίγματος.
Ο δρ Σονάν τοποθετεί στη συζήτησή μας και τη θέση της Τουρκίας, «Πιθανώς ακόμη πιο σημαντική από τις πιο πάνω προϋποθέσεις θα είναι η στάση της Άγκυρας, η οποία επιβεβαίωσε την επιμονή της για λύση δύο κρατών λίγο πριν από τις εκλογές, σχετικά με την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων με βάση τη ΔΔΟ. Η διεθνής δυναμική μπορεί επίσης να διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο στη διαμόρφωση της θέσης της Άγκυρας. Οι σχέσεις της Τουρκίας με την Ε.Ε. θα είναι ένας σημαντικός παράγοντας. Ομοίως, οι εξελίξεις στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου ενδέχεται να επηρεάσουν και τα γεγονότα στην Κύπρο. Συγκεκριμένα, εάν προχωρήσει το δεύτερο στάδιο του ειρηνευτικού σχεδίου Τραμπ για τον τερματισμό του πολέμου στη Γάζα, αυτή η διαδικασία θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως καταλύτης για λύση και στην Κύπρο. Το Κυπριακό δεν ήταν ο βασικός πυλώνας της εκλογικής συζήτησης. Ο Ερχιουρμαν δεν υποσχέθηκε λύση του Κυπριακού αλλά μάλλον «σοβαρότητα» και «σεβασμό». Έχοντας πει ότι μπορούμε να περιμένουμε από τον Ερχιουρμαν να επιδιώξει ενεργό διπλωματία σε όλες τις πλατφόρμες για να ξεκινήσει μια νέα διαδικασία διαπραγμάτευσης και να κάνει τους Τουρκοκύπριους να ακουστεί από τη διεθνή κοινότητα.



























