Αυξημένη, αλλά όχι ανεξέλεγκτη δυσαρέσκεια. Αλλαγή στην αρχιτεκτονική του πολιτικού τοπίου. Αναμονή και αμηχανία. Οι φράσεις αυτές συνοψίζουν την εικόνα που αποτυπώνει η δημοσκόπηση της «Κ».
Το πολιτικό τοπίο της Κύπρου αναδιατάσσεται. Με όχημα μια ορατή, αλλά όχι ανεξέλεγκτη δυσαρέσκεια. Σε μια κατεύθυνση, όμως, που δεν είναι ακόμα εύκολο να προσδιοριστεί.
Η αξιολόγηση της γενικής πορείας της χώρας είναι αρνητική. Η δυσαρέσκεια μάλιστα μοιάζει οριζόντια καθώς κανένας τομέας δεν μοιάζει να ξεχωρίζει. Δεν φαίνεται ωστόσο να έχει –όχι ακόμα τουλάχιστον– χαρακτήρα «οργής», ούτε να έχει μία κυρίαρχη πολιτική έκφραση. Αντιθέτως, σε κρίσιμους τομείς, όπως ο προσανατολισμός της χώρας, μοιάζει να κατισχύει ο ρεαλισμός, με τη «στροφή προς τη Δύση» να συναντά μεγάλη αποδοχή.
Ο βαθμός αποδοχής του πρόεδρου Χριστοδουλίδη δεν είναι υψηλός, ούτε όμως και καταδικαστικός. Ειδικά σε μία συγκυρία όπου όλες σχεδόν οι δυτικές κυβερνήσεις δοκιμάζονται από ζητήματα όπως η ακρίβεια ή το στεγαστικό. Από το σύνολο των ευρημάτων μοιάζει να έχει παγιώσει ένα ποσοστό αποδοχής λίγο κάτω από το 30%, το οποίο σε ένα κατακερματισμένο πολιτικό περιβάλλον του επιτρέπει να έχει κομβικό ρόλο στις εξελίξεις, όχι μόνο λόγω αξιώματος αλλά και της μίνιμουμ αποδοχής του.
Οι αλλαγές στην αρχιτεκτονική του πολιτικού τοπίου είναι ορατές.
Οι δύο παραδοσιακοί πόλοι ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ μοιάζουν αποδυναμωμένοι. Παραδοσιακά κόμματα του «ενδιάμεσου χώρου» έχουν εξαφανιστεί, παραχωρώντας τη θέση τους σε κόμματα με πιο «αντισυστημικά» χαρακτηριστικά. Το τοπίο είναι πλέον διαφορετικό. Πιο κατακερματισμένο και με διαφορετικές διαιρετικές τομές από εκείνες που διαμόρφωσαν το πολιτικό τοπίο των τελευταίων 10ετιών.
Ο ΔΗΣΥ είναι σαφές ότι ταλανίζεται από τον εσωτερικό διχασμό του σε σχέση με το πώς τοποθετείται απέναντι στον πρόεδρο Χριστοδουλίδη. Η μισή βάση του κόμματος θέλει το κόμμα να ασκεί εξουσία και όχι απλώς να την παρακολουθεί. Η αμφισημία αυτή προφανώς τον πλήττει.
Το ΑΚΕΛ μοιάζει να έχει στρατηγικές δυσκολίες. Αδυνατεί να εισπράξει το κλίμα δυσαρέσκειας, ενώ ταυτόχρονα δυσκολεύεται να ανανεώσει την εκλογική του βάση. Υστερεί δε δραματικά στην παράσταση νίκης παρά το δημοσκοπικό –οριακό έστω– προβάδισμά του.
Αντίστοιχο στρατηγικό πρόβλημα μοιάζει να αναδεικνύεται και για το ΔΗΚΟ. Παρά το ότι δημοσκοπικά δείχνει να σταθεροποιείται, η συνολική αποδυνάμωση του «ενδιάμεσου» χώρου μοιάζει να του στερεί τον ρόλο του ρυθμιστή που επί δεκαετίες είχε στο πολιτικό σκηνικό.
Η παραδοσιακή αρχιτεκτονική του κυπριακού πολιτικού τοπίου διασφάλιζε όχι μόνο τη συνοχή του, αλλά σε μεγάλο βαθμό και την προβλέψιμότητά του. Οι πρωταγωνιστές, οι εθνικές και πολιτικές προτεραιότητες, οι δυνητικές συμμαχίες ήταν πάνω κάτω γνωστές. Στην παρούσα φάση κανείς δεν μπορεί να εκτιμήσει ποιες περαιτέρω δυναμικές θα αναπτυχθούν και πάνω σε ποια ατζέντα, αν η αντισυστημική τάση που μοιάζει να ενισχύεται εξελιχθεί σε συγκροτημένη πρόταση διακυβέρνησης ή αν σταδιακά το πολιτικό εκκρεμές ισορροπήσει. Αυτά είναι βασικά πολιτικά ερωτήματα που μένει να απαντηθούν στην πορεία.
Αναλυτικά η δημοσκόπηση
Ταυτότητα έρευνας
ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ: STRATEGO-IMR, ΑΝΑΘΕΣΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΚΔΟΣΗ ΚΥΠΡΟΥ
ΛΤΔ, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ: 12-22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2025, ΚΑΛΥΨΗ: ΠΑΓΚΥΠΡΙΑ – ΑΣΤΙΚΕΣ & ΑΓΡΟΤΙΚΕΣ
ΠΕΡΙΟΧΕΣ, ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΔΕΙΓΜΑΤΟΣ: ΑΝΔΡΕΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΗΛΙΚΙΑΣ 18+ ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΨΗΦΟΥ,
ΜΕΓΕΘΟΣ ΔΕΙΓΜΑΤΟΣ: 800 ΑΤΟΜΑ, ΕΠΙΛΟΓΗ ΔΕΙΓΜΑΤΟΣ: ΤΥΧΑΙΑ ΣΤΡΩΜΑΤΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΔΕΙΓΜΑΤΟΛΗΨΙΑ,
ΣΥΛΛΟΓΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ: ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΔΟΜΗΜΕΝΟΥ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ,
ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΟ ΣΦΑΛΜΑ: +/- 3.4, ΒΑΘΜΟΣ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑΣ: 95%
*Σημείωση: λόγω στρογγυλοποίησης των ποσοστών σε κάποιες περιπτώσεις το άθροισμα μπορεί να έχει απόκλιση
από το 100% κατά μία μονάδα (99% ή 101%)
