Του Γιάννη Ιωάννου
Προληπτικές κινήσεις διπλωματίας απέναντι στην επιδίωξη της Τουρκίας, στα πλαίσια του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας (Organization of Islamic Council), για ρητές αναφορές στην «ΤΔΒΚ» και την «απομόνωση των Τουρκοκυπρίων» έγιναν από την Λευκωσία στα πλαίσια των εργασιών του Οργανισμού. Έξι σημαντικά αραβικά κράτη, η Αίγυπτος, το Ιράκ, το Κουβέιτ, η Σαουδική Αραβία, ο Λίβανος και το Μπαχρέιν κινήθηκαν εναντίον της παραγράφου 24 της κοινής διακήρυξης του Οργανισμού (OIC) που αναφέρονταν σε «άδικη απομόνωση των Τουρκοκυπρίων», εκφράζοντας ενστάσεις. Σημειώνεται πως σε άλλες παραγράφους γίνονταν ρητές αναφορές και σε «τουρκική μουσουλμανική μειονότητα» σε Δυτική Θράκη και Δωδεκάνησα.
Στοχευμένος ο Φιντάν
Ανάλογες επιφυλάξεις διατυπώθηκαν για ψήφισμα που προωθούσε την «άρση της απομόνωσης των Τουρκοκυπρίων», ζητώντας επιχειρηματικές, πολιτιστικές και αθλητικές επαφές με το ψευδοκράτος, με στόχο την ενίσχυση της διεθνούς παρουσίας του. Σημειώνεται πως οι εργασίες της Διάσκεψης έγιναν στην παρουσία του ίδιου του Τούρκου Προέδρου, Ταγίπ Ερντογάν, ενώ ο ΥΠΕΞ της Τουρκίας, Χακάν Φιντάν είχε εκτενείς αναφορές στο Κυπριακό και την «ενίσχυση των σχέσεων με την (λεγόμενη) ΤΔΒΚ». Στην Ελλάδα μάλιστα το θέμα πήρε μεγάλες διαστάσεις λόγω της Θράκης με την Αίγυπτο, το Μπαχρέιν και άλλες χώρες να διατηρούν επιφυλάξεις για το περιεχόμενο της αναφοράς στην Δυτική Θράκη. Αντίστοιχες ενστάσεις υπήρξαν για το Ψήφισμα Αρ. 3/51, που αφορούσε τις μουσουλμανικές μειονότητες στην Ελλάδα, απαιτώντας αναγνώριση «εκλεγμένων Μουφτήδων» και άλλες κινήσεις που παραβιάζουν την ελληνική νομοθεσία και τις διεθνείς συμφωνίες.
Στήριξη σε διμερές επίπεδο
Η αρνητική στάση των αραβικών χωρών, που παραδοσιακά στηρίζουν την Ελλάδα και την Κύπρο, δείχνει ότι η συντονισμένη ελληνική και κυπριακή διπλωματία τα τελευταία χρόνια έχει πείσει φιλικές χώρες για την τουρκική εργαλειοποίηση του ΟIC. Επιπλέον, ενισχύει την εικόνα πως αυτές οι χώρες προκρίνουν τη διατήρηση καλών σχέσεων με την Αθήνα, τη Λευκωσία και την ΕΕ έναντι της Άγκυρας.
