Kathimerini.com.cy
Η τουρκική αντίδραση στην στρατηγική συμφωνία Ελλάδας-Γαλλίας ήταν άμεση σε επίπεδο δηλώσεων κι επικοινωνίας σηματοδοτώντας πως η Άγκυρα δείχνει να υπεισέρχεται σε μια περίοδο εντάσεων με φόντο την μεγάλη εικόνα της στρατηγικής συμπόρευσης Αθήνας και Παρισιού: Το ευρύτερο υποσύστημα της ανατολικής Μεσογείου. Επί τούτου η Κύπρος και δη οι θαλάσσιες περιοχές πέριξ της αποτελούν τον «αδύναμο κρίκο» των τουρκικών αναθεωρητικών κινήσεων με στρατιωτικό αποτύπωμα (ή στην λογική της δημιουργίας τετελεσμένων) για δύο λόγους:
• Λόγω του ισχυρού προηγούμενου των τουρκικών έκνομων ενεργειών στις θαλάσσιες περιοχές της Κύπρου (εντός κι εκτός της κυπριακής ΑΟΖ) την περίοδο 2018-2020. Από την παρεμπόδιση της ιταλικής ΕΝΙ το 2018 και την πρώτη παράνομη γεώτρηση ανοικτά της Πάφου, τον Μάιο του 2019, μέχρι την παράνομη γεώτρηση στο τεμάχιο «6» τον Μάιο του 2020, η ΤΡΑΟ προχώρησε συνολικά σε έξι γεωτρήσεις στην περιοχή χωρίς ιδιαίτερες συνέπειες σε επίπεδο κυρώσεων και
• Λόγω των ανακοινώσεων της αμερικανικής Exxon Mobil για επάνοδο στην κυπριακή ΑΟΖ (γεώτρηση στο τεμάχιο «10») ως μια ισόποση απάντηση (tit for tat) σε de facto επίπεδο στην συνέχιση του ενεργειακού προγράμματος της ΚΔ
Η Τουρκία, στο παρόν στάδιο, φαίνεται να επιδιώκει δύο πράγματα: To να τεστάρει επί της ουσίας τα όρια της στρατηγικής συμπόρευσης Ελλάδας-Γαλλίας, προκειμένου να στείλει ένα ισχυρό σινιάλο με πολλαπλούς αποδέκτες σε διεθνές και περιφερειακό επίπεδο. Επιπλέον, να προχωρήσει κανονικά με τους ενεργειακούς της σχεδιασμούς, όπως γράψαμε και παλιά στην «Κ», με έμφαση στην Κύπρο όπου η επιδίωξη της ΤΡΑΟ είναι η έυρεση ενός κοιτάσματος στην Κύπρο, εξέλιξη που θα είχε πολλαπλές συνέπειες για το ενεργειακό πρόγραμμα της ΚΔ –προσθέτοντας ουσιαστικό ένα πλέγμα τετελεσμένων επί του εδάφους –και στο Κυπριακό κατ’ επέκαση- «από την ξηρά στην θάλασσα».
Διαβάστε το ρεπορτάζ του Γιάννη Ιωάννου στην έντυπη έκδοση της «Κ».
Γίνετε συνδρομητής της έντυπης έκδοσης στο κινητό σας, με μια εβδομάδα δωρεάν συνδρομή.
