Του Απόστολου Κουρουπάκη
Διοργανώθηκε για τρίτη συνεχόμενη χρονιά το Σάββατο 17 Μαΐου, ο Μουσικός Περίπατος στη Βάβλα, την ορεινή κοινότητα της Λάρνακας, για τον οποίο κοπίασε και δεν χρησιμοποιώ τη λέξη τυχαία, το Σωματείο Ανάπτυξης Βάβλας, με τη συμπαράσταση πολλών ανθρώπων, που μένουν στο χωριό, αναφέρω μερικά ονόματα και ζητώ συγγνώμη, αν ξέχασα κάποιο, των μουσικών Μάρως Κραμβή, Λευτέρη Μουμτζή, Αναστασίας Δημητριάδου, της ακαδημαϊκού Σόφης Φετοκάκη, του Γιώργου Βενιζέλου, των καλλιτεχνών Πασχάλη Αναστάση, Κωνσταντίνου Κυρτή, Carolina Souss και Αχιλλέα Λειβαδιώτη, και όλων των εθελοντών σε όλα τα πόστα.
Για να είμαι ειλικρινής, ήταν η πρώτη φορά που πήγαινα στη Βάβλα, άρα και στον Μουσικό Περίπατο και πραγματικά χάρηκα αυτή μου την εξόρμηση στο σύνολό της. Διαπίστωσα ιδίοις όμμασι αυτό που μου είχε πει η Σόφη Φετοκάκη, εκ των διοργανωτών, στη συνέντευξή μας: «Δεν “εμπλέκουμε την κοινότητα”, είμαστε η κοινότητα». Πράγματι, ο δημόσιος και ο ιδιωτικός χώρος έγιναν ένα, με μουσικές απ’ όλον τον κόσμο, να αντηχούν σε κάθε σοκάκι του χωριού. Στον Περίπατο παρουσιάστηκε ένα αληθινά πλούσιο μουσικό πρόγραμμα, μουσική παραδοσιακή της καθ’ ημάς Ανατολής, ρυθμοί της της Δυτικής Αφρικής και της Ινδίας, funk και songwriting ήχοι, θρησκευτική μουσική, και όλες αυτές τις νότες τις άκουγες μέσα σε αυλές σπιτιών, στον ενοριακό ναό του Αγίου Γεωργίου, στην πλατεία ή σε κάποιο δρόμο του χωριού, στο προαύλιο του παλιού δημοτικού σχολείου της κοινότητας.
Σε κάθε μουσική σκηνή το σχήμα έπαιζε για 25 λεπτά, με δύο παραστάσεις, έτσι ώστε να μη χάσει κάποιος καμία μίνι συναυλία. Στον Μουσικό Περίπατο συμμετείχαν οι καλλιτέχνες: Alexis Sunder, Androula, Βυζαντινή χορωδία «Κοσμάς ο Μελωδός», Hayat Sebep και Cemre Arca, Gaba Project, Το Κάλεσμα, Kazandibi, Mande Drummers, Pelva Naik (Ινδία), Λεφτοκάρυα (Ελλάδα). Παράλληλα με τις μουσικές διαδρομές στο δημοτικό σχολείο του χωριού οι επισκέπτες είχαν την ευκαιρία να δουν την έκθεση των ζωγράφων, κατοίκων του χωριού, Πασχάλη Αναστάση, Carolina Souss και Κωνσταντίνου Κυρτή.
Πηγαίνοντας από σκηνή σε σκηνή, ή καλύτερα από αυλή σε καντούνι και από καντούνι σε πλατεία, έκανα μουσικές βουτιές σε πολλούς και διαφορετικούς μουσικούς πολιτισμούς, αισθανόμουν ότι τελικά η μουσική μπορεί να ενώσει και να καταργήσει σύνορα, όσο και αν αυτό ακούγεται ρομαντικό, χωρίς όμως να έχει απωλέσει κανείς την ιδιοσυστασία του και την πολιτισμική του ταυτότητα. Ακόμα και οι πάγκοι με τα διάφορα είδη φαγητού και ποτού και με τα τοπικά προϊόντα ανάδυαν αυτή την αίσθηση, ότι μπορούμε να υπάρχουμε όλοι, ο καθένας με αυτό που φέρει ο ίδιος. Ταυτόχρονα όμως να επιτελείται και ενός είδους συγκρητισμός.
Ο Μουσικός Περίπατος της Βάβλας δεν είναι απλώς ένα μουσικό φεστιβάλ, είναι ένα μουσικό και κοινωνικό πείραμα για το πώς με απλά υλικά μπορεί να φτιαχτεί μία κοινωνική συμμαχία, αλλά και πώς μπορεί η μουσική και τα διαφορετικά της είδη να συνυπάρξουν σε μία φαινομενικά Βαβυλωνία, που όμως οι γλώσσες των ανθρώπων εν τέλει μεταπλάθονται σε κάτι που πάει πιο πέρα από τις νότες και τους ρυθμούς, γίνεται μέθεξη.
Υγ. Το μικρό κορίτσι που ενθουσιάστηκε με τον ήχο της κρητικής λύρας της Χριστίνας Πολυκάρπου και ο μικρός που άκουγε με αφοσίωση τις Hayat Sebep και Cemre Arca, είναι η απόδειξη πως κάτι έγινε σωστά στη Βάβλα.
