Αυτή τη χρονιά η νέα τηλεοπτική σεζόν ξεκίνησε αρκετά νωρίς με τα εγχώρια κανάλια να επιλέγουν να ρίξουν στην μάχη το «εμπόρευμά» τους από τις πρώτες κιόλας μέρες του Σεπτέμβρη αν και είχαμε συνηθίσει άλλες χρονιές να βλέπουμε φρέσκο τηλεοπτικό υλικό στα τέλη του πρώτου μήνα του φθινοπώρου με αρχές του Οκτώβρη.
Αν και άλλες χρονιές παραδοσιακά την αρχή της σεζόν άνοιγε το Mega, εντούτοις φέτος τον ρόλο αυτό ανέλαβε το Σίγμα, το οποίο, όπως φαίνεται, ανυπομονεί να μας παρουσιάσει το πολυποίκιλο τηλεοπτικό μενού που ετοίμασε φέτος με αφορμή τους εορτασμούς των γενεθλίων του για τα 20 χρόνια λειτουργίας του. Το Σίγμα γιορτάζει, λοιπόν, φέτος και ρίχθηκε στη μάχη της τηλεθέασης την τελευταία ημέρα του καλοκαιριού με τον δεύτερο κύκλο της εκπομπής της Γωγώς Αλεξανδρινού «Ανοιχτή Γραμμή» και τη νεοφερμένη στο κανάλι Βασιλική Χατζηαδάμου με το απογευματινό μαγκαζίνο «Ζήσε το». Η Γωγώ περιορίστηκε σε ένα τόσο δα στούντιο σε μία 55λεπτη εκπομπή-καταγγελία, ενώ το νέο αστέρι του καναλιού, κουβαλώντας ακόμα μαζί της το «Παίζουμε Κυπριακά», βρέθηκε σε ένα μεγαλύτερο, πολύχρωμο και πιο φωτεινό στούντιο με πάνελ.
Κωμωδία, χωρίς γέλιο
Στο πεδίο των σειρών μετά από αρκετά χρόνια θα δούμε από το Σίγμα δύο κωμωδίες, το «Κατά Λάθος» και το «Λόγια του αέρα». Η πρώτη κωμική σειρά της σεζόν για το Σίγμα, το «Κατά Λάθος» των Χάρη Αριστείδου και Μιχάλη Τερζή έκανε πρεμιέρα την περασμένη Τετάρτη. Μία κωμωδία καταστάσεων με την ιστορία να εκτυλίσσεται σε μία πολυκατοικία όπου οι ήρωες μπερδεύουν τις ζωές και την καθημερινότητά τους. Πίσω όμως από όλο αυτό το κωμικό φάσμα της ιστορίας βρίσκεται ένα μυστήριο το οποίο έχει να κάνει με το μακρινό παρελθόν όπου το 1984 μία έκρηξη σε μια ερημική περιοχή άλλαξε τη ζωή κάποιων.
Παρακολουθώντας το πρώτο επεισόδιο της σειράς διαπίστωσα για ακόμη μία φορά το πόσο δύσκολο είδος είναι η κωμωδία, ειδικά στην κυπριακή τηλεόραση. Εδώ, οι περισσότερες προσπάθειες δημιουργίας κωμικής σειράς είναι επηρεασμένες από τη σύγχρονη μορφή κυπριακής τηλεοπτικής κωμωδίας, όπως την διαμόρφωσε ο Γιώργος Τσιάκκας, με τις μορφές του Ρίκκου Μάππουρου και της παρέας του να ανάγονται σε σταθερά μοτίβα κάθε παραγωγής. Ταυτόχρονα, όμως, εντοπίζουμε στοιχεία από το «Παρά Πέντε» του Γιώργου Καπουτζίδη και την προσπάθεια δηλαδή ανάμειξης του κωμικού στοιχείου με το μυστήριο, όπως ακριβώς παρακολουθήσαμε τα προηγούμενα χρόνια και στην «Αίγια Φούξια».
Το καινούργιο εγχείρημα του Σίγμα, η σειρά «Κατά Λάθος», έχοντας αυτά τα δύο στοιχεία στη φαρέτρα της ως έμπνευση αλλά ταυτόχρονα και λίγα συστατικά από την παλιά σειρά του Mega «Πολυκατοικία» δημιούργησε ένα ανομοιογενές αμάλγαμα όπου πέντε άγνωστοι θα συναντηθούν τυχαία, ένα μυστικό από το παρελθόν θα τους φέρει κοντά και προφανώς θα προσπαθήσουν να ξετυλίξουν το κουβάρι. Τώρα πώς θα γίνει αυτό εφικτό δεν μπόρεσα να καταλάβω από το πρώτο επεισόδιο αλλά εκείνο που για ακόμη μια φορά μου δημιούργησε την απορία είναι σε ποιους ακριβώς απευθύνονται τέτοιου είδους τηλεοπτικές σειρές. Από το σκηνικό του ασανσέρ –το οποίο είναι ολόιδιο με εκείνο από το «Βουράτε Γειτόνοι» – και τις εναλλαγές των γυρισμάτων από εξωτερικούς χώρους σε στούντιο, μέχρι τα κρύα αστεία του παππού, την ξαναμμένη μεσήλικα Σούζη που γουστάρει νεαρά αγόρια και τον άξεστο τύπο από το χωριό στοιχεία που με κάνουν να φοβάμαι πως η νέα σειρά του Σίγμα δεν θα έχει ευοίωνο μέλλον. Η κωμική σειρά του Σίγμα πάσχει από έλλειψη πρωτοτυπίας, έχει εμμονή στην πεπατημένη συνταγή των χοντροκομμένων αστείων και διατηρεί την ψευδαίσθηση πως θα μπορέσει να κερδίσει το γέλιο και την προσοχή του τηλεθεατή με ένα παππού που κάθεται στην είσοδο μιας πολυκατοικίας και λέει ατάκες βγαλμένες από κυπριακές βιντεοταινίες της δεκαετίας του ’80.
