Το πιλοτικό πρόγραμμα ποδηλατολωρίδων που εφαρμόστηκε στην πόλη της Λεμεσού πριν από δύο χρόνια απέδειξε ότι η συγκεκριμένη μέθοδος προώθησης ή διευκόλυνσης της ποδηλατοκίνησης δεν μπορεί να αποδώσει υπό τις παρούσες κυκλοφοριακές συνθήκες των κυπριακών πόλεων. Η διαδρομή συνολικού μήκους 6 χιλιομέτρων ενώνει το Τσίρειο Στάδιο με το Φυτίδειο Αθλητικό Κέντρο στην παραλία της πόλης. Καλός και θεμιτός ο ευρωπαϊκός «προσανατολισμός» για τη διεύρυνση της χρήσης του ποδηλάτου, θα πρέπει όμως να γίνεται σε «στρωτό δρόμο», δηλαδή σε ανάλογες συνθήκες ασφάλειας και υποδομής, επισημαίνουν σε γενικές γραμμές οι πολίτες μιλώντας στην «Κ». «Βάλανε την άμαξα μπροστά απ’ τα άλογα» παρατηρούν, όσοι εξ αρχής έγιναν κοινωνοί του πιλοτικού προγράμματος χάραξης λωρίδας για ποδήλατα.
Και πριν προλάβουν οι αρμόδιοι με καθησυχαστικές δηλώσεις να κατευνάσουν τις διαμαρτυρίες κυρίως σε ό,τι αφορά στην οδική ασφάλεια, ανακινήθηκε το ζήτημα με την απόφαση των Δημοσίων Έργων όπως χρωματιστεί με βαθύ πράσινο η καθορισμένη γραμμικά ποδηλατολωρίδα. Η έκπληξη όπως και τα πρώτα αρνητικά σχόλια στο νέο εγχείρημα ενισχύθηκαν από το βροχόνερο που σκόρπισε από την πρώτη εβδομάδα το χρώμα στην άσφαλτο. Οι αρμόδιοι είπαν απλώς πως ήταν μία τεχνική αστοχία και στη βάση των όρων του συμβολαίου με τον εργολάβο, η λωρίδα των 6 χιλιομέτρων, των ποδηλατιστών, θα αναχρωματιστεί.
«Θα μας σκοτώσουν»
«Το ποδήλατο το χρησιμοποιώ κοντά 20 χρόνια στην καθημερινότητά μου. Είχα πραγματικά την απορία ποιος ‘‘εγκέφαλος’’ είχε σχεδιάσει τους υποτιθέμενους ποδηλατόδρομους και είχε την απαίτηση να τους χρησιμοποιούμε! Ούτε στις πιο προηγμένες πόλεις της Ευρώπης όπου οι ευαισθητοποιημένοι πολίτες σέβονται απολύτως όλα τα μεταφορικά μέσα δεν τραβούν γραμμές στο οδόστρωμα και τις ονομάζουν ποδηλατολωρίδες.
Για να ήταν δυνατή η χρήση των ποδηλατολωρίδων θα έπρεπε οι ποδηλάτες:
α) Να κυκλοφορούμε τη συνοδεία τρακτέρ ή τανκ για να ισοπεδώνουν τις λωρίδες από τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα.
β) Να κυκλοφορούμε με ένα ρόπαλο του μπέιζμπολ για να σπάμε τα αυτοκίνητα οι ίδιοι.
γ) Να μάθουμε τις σούζες και να ποδηλατούμε πάνω στους ουρανούς των αυτοκινήτων.
Είναι γεγονός ότι η ποδηλασία μέσα στην πόλη είναι εξαιρετικά επικίνδυνη. Όμως ο συγκεκριμένος σχεδιασμός των ποδηλατικών διαδρομών αποτελούσε και αποτελεί απόπειρα ανθρωποκτονίας. Πραγματικά όποιος πιστέψει στη «ανάλογη σήμανση» και την ακολουθήσει το μόνο που θα καταφέρει είναι να σκοτωθεί».
Οι απορίες όπως και οι υποδείξεις, εκφράζονται από έναν πολίτη, ποδηλάτη στη Λεμεσό, τον Άλκη Παπή, που δηλώνει πως έμεινε άφωνος «από την απάντηση του υπουργού Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως κ. Λουκά Λουκά, πρόσφατα, σε σχετική ερώτηση του βουλευτή κ. Γιώργου Περδίκη, αναφορικά με τις ποδηλατολωρίδες που δημιουργήθηκαν στη Λεμεσό και οι οποίες δεν λειτουργούν».
Σύμφωνα με τον υπουργό, «οι αναφερόμενες ποδηλατοδιαδρομές δημιουργήθηκαν περί το τέλος του 2009, σε πιλοτική βάση με σκοπό να ενωθεί η περιοχή της Αγίας Φύλας με την περιοχή Παλαιού Λιμανιού και με στόχο τη γενική εξυπηρέτηση του κοινού, συμπεριλαμβανομένης και της εξυπηρέτησης των φοιτητών του ΤΕΠΑΚ».
Παρά τη λειτουργία των ποδηλατοδιαδρόμων -διαπιστώνει ο αρμόδιος υπουργός- εντούτοις, οι οργανωμένοι ποδηλάτες δεν τις χρησιμοποιούν σε τακτική βάση. Με την πάροδο του χρόνου και λόγω οδικών έργων στην περιοχή, η σήμανση έχει σχεδόν καταστραφεί. Πρόσφατα έχει εγκριθεί από την Τεχνική Επιτροπή του Κεντρικού Φορέα για επίλυση κυκλοφοριακών προβλημάτων, η σήμανση των ποδηλατολωρίδων με πράσινη γραμμή, εργασία η οποία υλοποιείται στο παρόν χρονικό διάστημα.
Ανησυχία και συναίνεση
Από τον πρώτο σχεδιασμό, δεν υπήρχε απλώς επιφύλαξη, αλλά εκδηλώθηκαν μεμονωμένες και συλλογικές αντιδράσεις. Ο βουλευτής του Κινήματος Οικολόγων Γιώργος Περδίκης παρατηρούσε πως «η έλλειψη οδικής κουλτούρας, η παντοδυναμία των ιδιωτικών αυτοκινήτων, η παράνομη στάθμευση κ.ά. έχουν αχρηστεύσει πλήρως το σύστημα των ποδηλατολωρίδων».
Η τοποθέτηση της τότε υπουργού Συγκοινωνιών Ερατώς Κοζάκου-Μαρκουλλή ήταν γενική και ... ευχετήρια. «Στόχος του Υπουργείου είναι όπως, σε συνεργασία με όλες τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες, υλοποιηθεί ένα ολοκληρωμένο σύστημα διευκολύνσεων για τον ποδηλάτη σε όλες τις αστικές περιοχές», υποδείκνυε η υπουργός, αλλά φρόντιζε και για την κάλυψη της θέσης της: «Η προώθηση ενός ολοκληρωμένου δικτύου αποκλειστικά με ποδηλατοδρόμους που αποτελούν την πιο ασφαλή λύση για τη διακίνηση των ποδηλατιστών είναι μία δύσκολη και χρονοβόρα διαδικασία», έλεγε. Σημείωνε παράλληλα πως οι ποδηλατολωρίδες που είναι ευρέως διαδεδομένες σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις, δεν προσφέρουν τα ίδια επίπεδα οδικής ασφάλειας, ειδικά σε μία χώρα όπως η Κύπρος, όπου δεν υπάρχει η απαιτούμενη οδική κουλτούρα και ο ανάλογος σεβασμός προς όλους τους χρήστες του δρόμου».
Παρά τις επισημάνσεις το έργο εγκρίθηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο Λεμεσού, εξασφαλίζοντας και την κατά νόμο συναίνεση του Αρχηγού Αστυνομίας.
Η αστοχία του εργολάβου
Πριν από λίγο καιρό έβαψαν τις παρεξηγημένες ποδηλατολωρίδες στην οδό Πέτρου Τσίρου. Πριν, δηλαδή, διασφαλιστεί η ασφάλεια των ποδηλατιστών, πριν λάβουν τα αναγκαία μέτρα και τις απαραίτητες πρόνοιες οι αρμόδιοι ώστε να μη γίνονται στόχος οι δικυκλιστές στην αποκλειστική τους ζώνη, βιάστηκαν να οριοθετήσουν με φανταχτερό χρώμα τον διάδρομο κυκλοφορίας των ποδηλάτων. Αλλά, «πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις» έπεσαν τα πρωτοβρόχια της εποχής κι έσβησαν το βελούδινο πράσινο των πρωτοποριακών μας ποδηλατολωρίδων. «Δεν ήταν καλή η μπογιά», μας διαμήνυσαν από τα Δημόσια Έργα, «γι’ αυτό ξεπλύθηκε». «Όμως δεν υπάρχει πρόβλημα», συμπλήρωσαν οι ιθύνοντες. «Το συμβόλαιο με τον εργολάβο που ανέλαβε τη δουλειά μάς εγγυάται την αντοχή του χρώματος για τρία χρόνια. Οπότε, χωρίς επιπλέον χρέωση θα τις ξαναβάψουν». Πριν από λίγες μέρες άρχισε ξανά ο χρωματισμός, δειλά-δειλά και πειραματικά. Γίνεται πρώτα η επάλειψη της λωρίδας στην άσφαλτο με μια λευκή χρωματική βάση, που θα κρατήσει το δεύτερο χρώμα, το βαθύ πράσινο! Έτσι που ούτε η βροχή πλέον να μας ξεπλένει!
www.kathimerini.com.cy
