ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Ελληνογαλλική συμφωνία και στο βάθος η Τουρκία

Του Αθανάσιου Έλλις

Του Αθανάσιου Έλλις

Η συμφωνία με τη Γαλλία για την προμήθεια φρεγατών έχει σημαντικά οφέλη και αυξημένη στρατηγική αξία. Με αυτό το δεδομένο, γίνονται οι παρακάτω σύντομες διαπιστώσεις.

Η πρώτη αφορά το εσωτερικό και το θετικό γεγονός ότι η αντιπολίτευση –τα δύο μεγαλύτερα κόμματα, που έχουν και κυβερνητική εμπειρία– τάχθηκε υπέρ της. Οι επιμέρους παρατηρήσεις, ακόμη και η κριτική που ασκείται, προφανώς θα αποτελέσουν αντικείμενο ενημέρωσης της Βουλής, όπως και του ελεγκτικού ρόλου της αντιπολίτευσης.

Δεύτερον, στο καθαρά επιχειρησιακό επίπεδο, με την απόκτηση των τριών φρεγατών εκσυγχρονίζεται το Πολεμικό Ναυτικό και αλλάζει η ισορροπία στο Αιγαίο.

Τρίτον, λόγω διεθνούς συγκυρίας, αυτό φαίνεται να έγινε χωρίς να «θιγούν» άλλοι ενδιαφερόμενοι.

Τέταρτον, η συμφωνία εντάσσεται στην προσπάθεια της ενωμένης Ευρώπης για την ανάπτυξη μιας ανεξάρτητης και αξιόπιστης αυτοάμυνας, η οποία θα λειτουργεί συμπληρωματικά προς το ΝΑΤΟ.

Η πέμπτη διαπίστωση αφορά τη δέσμευση στο άρθρο 2 της συμφωνίας για αμοιβαία στρατιωτική συνδρομή, που θα μπορούσε να αποδειχθεί και η σημαντικότερη πτυχή της. Αναφέρεται συγκεκριμένα πως «τα Μέρη παρέχουν το ένα στο άλλο βοήθεια και συνδρομή, με όλα τα κατάλληλα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους, κι εφόσον υφίσταται ανάγκη με τη χρήση ένοπλης βίας, εάν διαπιστώσουν από κοινού ότι μία ένοπλη επίθεση λαμβάνει χώρα εναντίον της επικράτειας ενός από τα δύο, σύμφωνα με το Αρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών».

Εδώ, δύο επισημάνσεις. Η μία αφορά το τι συνιστά «ένοπλη επίθεση» –ο εμβολισμός σκάφους;– και πόσο ψηλά τοποθετείται ο πήχυς καθώς θα πρέπει όχι μόνον η Αθήνα, αλλά και το Παρίσι, να «διαπιστώσουν από κοινού» ότι συμβαίνει αυτό, και επίσης το πού θα λάβει χώρα η επίθεση. Η Ελλάδα ορθώς αντιδρά στις παραβιάσεις που σημειώνονται από την Τουρκία στις θαλάσσιες ζώνες, ωστόσο η άλλη πλευρά έχει τις δικές της θέσεις και επιχειρήματα –ακόμη και αν αυτά στις περισσότερες περιπτώσεις είναι έωλα– και εδώ τίθεται το ερώτημα εάν και σε ποιο βαθμό η συγκεκριμένη συμφωνία καλύπτει και όλες τις θαλάσσιες ζώνες.

Σε κάθε περίπτωση, αυτή η πτυχή της συμφωνίας θα επιβεβαιωθεί στην πράξη. Οχι απαραιτήτως εάν υπάρξει πολεμική εμπλοκή, αλλά εάν συμβάλει στην αποτροπή της. Η σωστότερη αξιοποίηση της στρατιωτικής ισχύος δεν είναι αναγκαστικά η χρήση της, αλλά η πειστική απειλή ότι αυτή όντως πρόκειται να χρησιμοποιηθεί.

Σε ό,τι αφορά τις αντιδράσεις και «κατηγορίες» από την Τουρκία πως η Ελλάδα εξοπλίζεται εναντίον της, ο Ταγίπ Ερντογάν θα πρέπει να σεβαστεί την ισχύ της Ελλάδας και την αξία των συνεργασιών της με τις ΗΠΑ και με ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες όπως η Γαλλία.

Η Ελλάδα δεν είναι μια μικρή χώρα της περιοχής, μια «αμελητέα ποσότητα». Διαθέτει σημαντικές στρατιωτικές δυνατότητες, ενώ η συμμετοχή της στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στο ΝΑΤΟ, όπως και οι διμερείς και πολυμερείς συνεργασίες που έχει αναπτύξει, της προσδίδουν επιπρόσθετη ισχύ. Υπό αυτό το πιο σύνθετο και συνολικό πρίσμα, που περιλαμβάνει πλέον και την ελληνογαλλική συμφωνία, καλείται η Αγκυρα να αποτιμά τις σχέσεις της με την Αθήνα και να συμπεριφέρεται ανάλογα, προς όφελος και της ιδίας.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Αθανάσιου Έλλις

Αθανάσιος Έλλις: Τελευταία Ενημέρωση

X