Του Δημήτρη Δημητρίου
Μετά τον πρώτο μήνα στη Βουλή είναι αρκετά αυτά που με ενοχλούν. Στον τρόπο λειτουργίας, στη νοοτροπία, στις διαδικασίες και η απόσταση από την κοινωνία δεν είναι δύσκολο να εξηγηθεί. Η σπατάλη που γίνεται στην εκτύπωση και η μηδενική χρήση της τεχνολογίας για διακίνηση εγγράφων είναι ίσως το πιο ενοχλητικό για μένα. Η απαρχαιωμένη ιστοσελίδα που δίνει προς τον επισκέπτη την ελάχιστη και την άκρως απαραίτητη πληροφόρηση και αυτή μεταχρονολογημένη είναι ένας σημαντικός παράγοντας για την έλλειψη ενημέρωσης προς την κοινωνία και ένας σημαντικός λόγος για την απόσταση μεταξύ πολιτών και κοινοβουλίου.
Ο τρόπος που λειτουργούν οι επιτροπές, με τις απεριόριστες εξουσίες στον εκάστοτε πρόεδρο δημιουργεί, πιστεύω, περισσότερα προβλήματα παρά απ’ όσα λύνει. Η πρακτική των προσκλήσεων σε ενδιαφερόμενους για συζήτηση γίνεται χωρίς δεύτερη σκέψη. Στον ένα μήνα, περισσότεροι από τους μισούς που προσκλήθηκαν στις επιτροπές που συμμετέχω προσκλήθηκαν χωρίς λόγο. Χάσιμο χρόνου, μείωση παραγωγικότητας, σπατάλη πόρων. Η νοοτροπία και εμάς τους ίδιους, που μας θέλει να τοποθετούμαστε εφ’ όλης της ύλης και να παραδίδουμε πεντάλεπτες διαλέξεις μπροστά σε τρεις φιλοξενούμενους δημιουργεί άσκοπες καθυστερήσεις στη συζήτηση. Και είναι για να διερωτάσαι, για ποιον τα λένε; Ποιος τους ακούει;
Σήμερα, για κάθε συζήτηση κάθε θέματος στις επιτροπές εκτυπώνονται δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες αντίγραφα. Και σε κάθε αλλαγή στο κείμενο επανεκτυπώνονται. Έχω βαρεθεί να στέλνω στην ανακύκλωση παλαιότερες εκδόσεις εγγράφων αλλά και άλλα που τα βρίσκω στη θυρίδα μου και δεν μου είναι χρήσιμα. Η αλήθεια είναι πως προσπαθώ να λειτουργήσω έχοντας τα αρχεία στην ταμπλέτα μου αλλά μέχρι στιγμής χάνομαι στις επανεκδόσεις. Το κόστος των εκτυπώσεων, υπολογίζοντας μόνο το χαρτί που σπαταλιέται είναι μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Αν δημιουργήσουμε ένα αξιόπιστο σύστημα ψηφιακής διανομής των εγγράφων σίγουρα το όφελος θα είναι τεράστιο και η εξοικονόμηση σημαντική. Στην ίδια λογική ας εκσυγχρονιστεί και η ιστοσελίδα της Βουλής, να γίνει πιο φιλική προς τον χρήστη και να παρέχει πληροφόρηση που να ικανοποιεί τους πολίτες πως έχουν εικόνα για το τι πραγματεύεται το κοινοβούλιο. Η δημιουργία ενός τηλεοπτικού καναλιού, διαδικτυακού έστω, που θα μεταδίδει τις εργασίες του κοινοβουλίου, τις ολομέλειας και επιτροπών, θα αυξήσει, εκτιμώ, το ενδιαφέρον των πολιτών και θα μειώσει τον λαϊκισμό των βουλευτών. Έχω ήδη καταθέσει εισήγηση στην ad hoc επιτροπή που αναλύω την πρότασή μου αυτή.
Είναι πολλά που μπορούμε σήμερα να πούμε για τον εκσυγχρονισμό του τρόπου που λειτουργεί το κοινοβούλιό μας. Σίγουρα τα όσα μπορούν να γίνουν είναι σαφώς λιγότερα. Το ζήτημα είναι να θέλουμε να προχωρήσουμε σε αλλαγές και καινοτομίες. Αν θέσουμε ένα στόχο, να μειώσουμε την απόσταση μεταξύ κοινωνίας και κοινοβουλίου είμαι πεπεισμένος πως τα οφέλη θα είναι πολλαπλάσια. Θα εκτιμηθεί σίγουρα και η δουλειά που γίνεται, που σήμερα είναι σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας απαξιωμένο. Χρειάζεται να κάνουμε συμμέτοχους τους πολίτες στις διαδικασίες της Βουλής. Και σίγουρα δεν θα τους κάνουμε, υψώνοντας κιγκλιδώματα γύρω από το κτήριο, αλήθεια από ποιον κινδυνεύουμε;, ούτε διαβαθμίζοντας σε απόρρητες τις διεργασίες. Θα τους κάνουμε συμμέτοχους όταν κατανοήσουν το τι πραγματικά γίνεται εκεί μέσα. Και θα εκτιμήσουν την παραγωγή έργου, όταν ενημερώνονται γι’ αυτό. Βέβαια, τίποτα δεν μπορεί να γίνει με το πάτημα ενός κουμπιού. Και τίποτα από αυτά δεν θα ισχύσει αν πρωτίστως εμείς οι ίδιοι δεν καταλάβουμε πως η δική μας συνδρομή είναι η σημαντικότερη. Με αναφορές που δείχνουν πως είμαστε στον κόσμο μας αυξάνουμε αυτόματα τις αποστάσεις.
