Του Γιώργου Λογίδη
Το μόνο σίγουρο! Για τον οπαδό η φετινή καλοκαιρινή περίοδος μεταγραφών δεν ικανοποιεί τις προσδοκίες, μέχρι τώρα τουλάχιστο, αν και το δείγμα είναι ήδη αρκετά μεγάλο. Δεν ικανοποιεί τις... οπαδικές προσδοκίες γενικώς. Λίγα και με το σταγονόμετρο τα ονόματα μεταγραφικών στόχων, στα σχετικά ρεπορτάζ των ομάδων. Ακόμη πιο λίγες οι ολοκληρωμένες κινήσεις, κατ’ επέκταση οι επίσημες ανακοινώσεις και από αυτές, έντονη η απουσία των ηχηρών μεταγραφών. Άδεια τα... πάνω ράφια και λίγα, έως καθόλου, τα λόγια και οι δηλώσεις για οικονομικές υπερβάσεις. Και φυσικά ούτε λόγος για μεταγραφές αεροδρομίου.
Αυτά σε ό,τι έχει να κάνει με την αντίληψη και αξιολόγηση σε επίπεδο φιλάθλων-οπαδών. Σε άλλα επίπεδα, η μέχρι στιγμής αξιολόγηση της τρέχουσας μεταγραφικής περιόδου, σαφώς και ερμηνεύεται διαφορετικά. Στοιχείο το οποίο σίγουρα θα πρέπει να υπολογίσουμε, είναι η μικρή ανάγκη (ποσοτικά) σε ομάδες με οικονομική δυνατότητα να κάνουν μεταγραφές. Κάτω από διψήφιο αριθμό οι αναμενόμενες κινήσεις σε Πάφο, Ομόνοια, με εξαίρεση ίσως τον Άρη, ομάδα στην οποία καταγράφηκαν ήδη σημαντικές αποχωρήσεις. Στοιχείο επίσης σημαντικό και σε αντίθεση με άλλες περιόδους μεταγραφών, η νέα τάξη πραγμάτων στο ΑΠΟΕΛ...
Σε σημαντικό βαθμό θα πρέπει να μας κάνει επιφυλακτικούς, ως προς το τελικό συμπέρασμα, το χρονικό διάστημα που υπολείπεται μέχρι το τέλος της μεταγραφικής περιόδου ή την έναρξη των επίσημων αγωνιστικών υποχρεώσεων για όλους. Σ’ ένα μήνα και κάτι πολλά μπορούν να συμβούν και λογικά πρέπει να αναμένουμε τόσο αύξηση στην κινητικότητα, όσο και σε ονοματολογία ή ανακοινώσεις ποδοσφαιριστών εγνωσμένης αξίας. Δύσκολα, ωστόσο, θα ανατραπεί το φετινό... συγκρατημένο ή σε μεγάλο βαθμό... κουμπωμένο σκηνικό των μεταγραφών. Έχει αυτό να κάνει με πιο ρεαλιστική προσέγγιση των οικονομικών δεδομένων των ομάδων μας; Αν κάτι τέτοιο ισχύει, ασφαλώς και θα πρόκειται για θετική εξέλιξη, όσο και αν δεν ικανοποιεί τον φίλαθλο-οπαδό. Θετική εξέλιξη, ακόμη και αν η πιο συνετή οικονομική πολιτική έχει προκύψει αναγκαστικά, συνεπεία των προβλημάτων που δημιουργήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια, από αλόγιστες σπατάλες, υπερβάσεις για ηχηρές μεταγραφές και γενικότερα ελλειμματικούς προϋπολογισμούς.
Το πραγματικό, ωστόσο, τεστ για την επιβεβαίωση ή όχι θα έρθει λίγο αργότερα. Όταν ο αντίπαλος, ο ανταγωνιστής, η άλλη ομάδα της πόλης, θα κερδίσει πόντους στο επικοινωνιακό κομμάτι με μια μεταγραφική ανακοίνωση. Όταν τα πρώτα φιλικά δεν δημιουργήσουν ενθουσιασμό αλλά απογοήτευση και παράλληλα όταν η πίεση του κόσμου θα αυξηθεί. Εκεί θα φανεί, αν όντως η προσέγγιση, η φιλοσοφία και η πολιτική διαχείρισης έχει αλλάξει...
