Γιώργος Λογίδης
Στο ποδόσφαιρο η ουσία και το αποτέλεσμα μετράει. Και στο τέλος, αργά ή γρήγορα, όλοι εκ του αποτελέσματος κρίνονται. Ισχύει, λοιπόν, πως από τα αποτελέσματα, τη θέση στη βαθμολογία και γενικότερα την αγωνιστική εικόνα του φετινού Απόλλωνα, με (αξιόπιστο) δείγμα ενός γύρου, το πρόσημο δεν μπορεί να είναι θετικό. Θέμα συζήτησης αν θα έπρεπε να δοθεί περισσότερος χρόνος στον Σωφρόνη Αυγουστή, με βάση και το γεγονός της συμφωνίας για τριετές συμβόλαιο, η ουσία, ωστόσο, δεν έχει να κάνει απλώς με μια (ακόμη) αλλαγή προπονητή, από τις πολλές των τελευταίων χρόνων στον Απόλλωνα. Το θέμα έχει να κάνει με την αιτία που ο κύριος Ερνάν Λοσάδα είναι ο δέκατος προπονητής που δοκιμάζει την τύχη του, από το καλοκαίρι του 2022.
Ας αποδεχθούμε, πως με βάση τα κριτήρια αξιολόγησης του Σωφρόνη Αυγουστή, σωστά η διοίκηση Νίκου Κίρζη αποφάσισε τη διακοπή του συμβολαίου του, λίγο πριν συμπληρωθεί ένας χρόνος συνεργασίας των δύο πλευρών. Σ’ ένα τέτοιο ενδεχόμενο, παράλληλα τίθεται ξεκάθαρα θέμα τρόπου λειτουργίας και λήψης αποφάσεων στην ποδοσφαιρική εταιρεία του Απόλλωνα. Τίθεται πέραν πάσης αμφιβολίας θέμα και κυρίως αμφισβήτηση, γι’ αυτούς που λαμβάνουν τις σημαντικές αποφάσεις. Γιατί είχαν προηγηθεί πολλές άλλες αποδεσμεύσεις προπονητών και εκ του αποτελέσματος, λανθασμένες αποφάσεις ως προς τους αντικαταστάτες τους. Γιατί το πήγαινε- έλα προπονητών, τα τελευταία χρόνια στον Απόλλωνα, εξελίσσεται από συχνό σε μόνιμο φαινόμενο. Σύμπτωση που επαναλαμβάνεται και δεν είναι πλέον σύμπτωση αλλά ξεκάθαρο συμπέρασμα ως προς την αδυναμία όλων όσοι καθορίζουν με τις απόψεις και πολύ περισσότερο τις αποφάσεις τους την πορεία της ομάδας τα τελευταία χρόνια, μια πορεία μακριά από τις διακρίσεις. Συμπέρασμα που δεν αλλάζει, έστω και αν δεν αμφισβητείται η καλή πρόθεση, η αφοσίωση και το ενδιαφέρον όλων αυτών για το καλό της ομάδας ή ακόμη και η οικονομική συνεισφορά τους.
Η ευθύνη βαραίνει αποκλειστικά τον Νίκο Κίρζη και τη διοίκησή του, κυρίως γιατί είναι ο μόνος που μπορεί να αλλάξει την κατάσταση. Πρώτα και κύρια ο διοικητικός ηγέτης του Απόλλωνα θα πρέπει να αποδεχθεί πως αυτοί τους οποίους εμπιστεύεται τα τελευταία χρόνια δεν τον έχουν δικαιώσει. Να αποδεχθεί πως στη σύγχρονη εποχή του ποδοσφαίρου δεν μετρούν ούτε φιλίες, ούτε συνεργασίες χρόνων και βέβαια ούτε συναισθηματισμοί.
Πολύ περισσότερο στην Ευρώπη, αλλά τα τελευταία χρόνια και σε κάποιες ομάδες στην Κύπρο, τα παραδείγματα υπάρχουν, ως προς το σύγχρονο και αναγκαίο μοντέλο λειτουργίας και διαχείρισης. Καιρός και για τον Απόλλωνα να γυρίσει σελίδα, έστω με καθυστέρηση...
