Πού πάει ο Νετανιάχου

Η πολιτική Νετανιάχου βάλλεται από πολλές πλευρές, ωστόσο, όλοι γνωρίζουν, ότι μόνο οι ΗΠΑ κρατούν το κλειδί για τις αποφάσεις-κλειδί. Οι άλλες χώρες να παρακολουθούν; Όχι, βέβαια! Γι’ αυτό ήταν μια πολύ καλή εξέλιξη πως η ύπατη εκπρόσωπος Κάγια Κάλας διαπίστωσε στις 20 Μαΐου «ισχυρή πλειοψηφία» για να προχωρήσει με τις διαδικασίες για αναθεώρηση της Συμφωνίας Σύνδεσης Ε.Ε.-Ισραήλ. Σύμφωνα με πληροφορίες, «την πρόταση στο ΣΕΥ για αναθεώρηση κατέθεσε ο Ολλανδός ΥΠΕΞ Κάσπερ Βέλντκαμπ (21/5). Υπέρ τάχθηκαν το Βέλγιο, η Φινλανδία, η Γαλλία, η Ιρλανδία, το Λουξεμβούργο, η Πορτογαλία, η Σλοβενία, η Ισπανία, η Σουηδία, η Αυστρία, η Μάλτα, η Πολωνία, η Ρουμανία, η Εσθονία, η Σλοβακία και η Δανία. Την αντίθεσή τους εξέφρασαν η Γερμανία, η Βουλγαρία, η Ιταλία, η Ελλάδα, η Κύπρος, η Τσεχία, η Κροατία, η Λιθουανία και η Ουγγαρία, ενώ η Λετονία τήρησε ουδέτερη στάση». Σε παρέμβασή της στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου την Τετάρτη 21 Μαΐου, η επικεφαλής της ομάδας των Σοσιαλδημοκρατών (S&D), Ιράτσε Γκαρσία, ζήτησε από την Ε.Ε. «να προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα, καθώς η απόφαση για αναθεώρηση δεν αρκεί» («Καθημερινή», Γ. Κακούρης, 21/5). Ολοένα και περισσότερο γίνεται σαφές ότι η πολιτική Νετανιάχου πάει πολύ πέρα από την επίθεση κατά της Χαμάς. Το πρώτο διάστημα υπήρξε μια εκτεταμένη στήριξη ή και σιωπηλή ανοχή στην πολεμική επιχείρηση των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων – η παραφροσύνη της Χαμάς έγειρε την πλάστιγγα. Στην πορεία, τα εξής τρία σημεία έδειχναν ότι ο Β. Νετανιάχου πήγαινε αλλού:

1. Διαφωνία Μπάιντεν/Μπλίνκεν με Β. Νετανιάχου στο ζήτημα του καθορισμού χρονοδιαγράμματος για την «επόμενη μέρα του πολέμου». Όπως η διοίκηση της Γάζας, ο αποκλεισμός Χαμάς, η διεθνής δύναμη διοίκησης, η μεταρρύθμιση της Παλαιστινιακής Αρχής. Η άρνησή του να συζητήσει πάνω σε ένα τέτοιο σχέδιο, τον έφερε σε σύγκρουση με τον υπουργό Άμυνας Γ. Γκάλαντ με αποτέλεσμα ο δεύτερος να αποχωρήσει από την κυβέρνηση (Ιούνιος 2024).

2. Με τη νίκη Τραμπ να πλησιάζει, ο Β. Νετανιάχου ενίσχυσε τις εσωτερικές του συμμαχίες (ΥΠΕΞ ο Γκίντεον Σάαρ), αύξησε την κοινοβουλευτική του πλειοψηφία σε 64 βουλευτές στους 120 της Κνέσετ). Συνδυάζει την ολοένα και μεγαλύτερη επιθετικότητα στη Γάζα με τον ολοένα και περισσότερο αυταρχισμό στο εσωτερικό. Απομακρύνει όποιον αξιωματούχο έχει αυτόνομη σκέψη, όπως Ρόνεν Μπαρ-αρχηγός Σιν Μπετ. Απειλεί με απόλυση την ακέραιη γενική εισαγγελέα Γκαλί Μπαχάραβ. Ο μηχανισμός του ταυτίζει όποιον μιλήσει κατά της πολιτικής του με τη Χαμάς και τον αντισημιτισμό, όπως τον πρώην πρωθυπουργό Εχούντ Όλμπερτ, ή τον ανώτατο στρατιωτικό Γιαΐρ Γκολάν. Ο πρώην πρωθυπουργός Εχούντ Μπάρακ τα είπε αλλιώς: «Ο Νετανιάχου ενεργεί παρορμητικά, σαν ζώο σε κλουβί. Είναι πολιτικό μας καθήκον να ενεργήσουμε με κάθε δυνατό τρόπο προς την πτώση της κυβέρνησης, προτού μας ρίξει στην άβυσσο» (Times of Israel, 17/5).

Στις 26 Μαΐου «ο υπουργός Εθνικής Ασφάλειας Ιταμάρ Μπεν-Γκβιρ εισήλθε στο συγκρότημα του τζαμιού Αλ Άκσα στην κατεχόμενη Ανατολική Ιερουσαλήμ, για έβδομη φορά επί Νετανιάχου. Το τέμενος Αλ Άκσα είναι ο τρίτος ιερότερος τόπος στον κόσμο για τους μουσουλμάνους. Οι Εβραίοι αποκαλούν την περιοχή “Όρος του Ναού”, λέγοντας ότι ήταν η τοποθεσία δύο εβραϊκών ναών στην αρχαιότητα». Από τις δηλώσεις Μπεν-Γκβιρ σε βίντεο: 1. «Είναι χαρά να βλέπεις τον μεγάλο αριθμό Εβραίων που συρρέει εδώ». 2. «Σήμερα, μπορούν να προσεύχονται και να προσκυνούν εδώ. Ευχαριστούμε τον Θεό για αυτό». 3. «Προσευχόμαστε για την επιτυχία του νέου αρχηγού της Σιν Μπετ, Ντέβιντ Ζινί, ας κυνηγήσει τους εχθρούς μας, να είναι επαγγελματίας και να ξεχωρίζει μεταξύ εχθρού και φίλου. Αγκαλιάζουμε φίλους, συντρίβουμε εχθρούς» («Χουριέτ», 27/5). Το συγκρότημα του τζαμιού Αλ Άκσα διέπεται από διεθνή συμφωνία την οποία υπέγραψε και το Ισραήλ. Κηδεμόνας του συγκροτήματος είναι η Ιορδανία, είσοδος/προσευχή σε μουσουλμάνους, είσοδος χωρίς προσευχή σε Ισραηλινούς. Τι κάνει ο Γκβιρ; Με την κάλυψη Νετανιάχου, ανασυστήνει τμηματικά στοιχεία από τη «μεγάλη ιδέα» της ισραηλινής Ακροδεξιάς, ένας από τους θεωρητικούς της, ο καθηγητής ιστορίας Μπεντζιόν Νετανιάχου, την εφαρμογή της έχει αναλάβει με τον πιο αρρωστημένο φανατισμό, ο υιός Βενιαμίν.

Στόχος του Νετανιάχου είναι η στρατιωτική επιβολή του σχεδίου του για το «μεγάλο Ισραήλ», το σημερινό Ισραήλ, συν Δυτική Όχθη, συν Γάζα. Εξόντωση, συν εκδίωξη, συν εβραϊκοί οικισμοί, άρα με καταστροφή της πρότασης των Η.Ε. για τη λύση των «δύο κρατών». Κτίζει με όχημα τον ακροδεξιό φανατισμό. Τα πρόσωπα ταυτίζονται με εποχές, συνεπώς η εκλογική ήττα Νετανιάχου είναι αναγκαία προϋπόθεση για την επιστροφή στην ειρηνευτική διαδικασία.

Κάτω από το σύνθημα «Save Us From Ourselves», Εβραίοι της διασποράς διαμαρτύρονται για τον πόλεμο της Γάζας ταυτόχρονα σε 13 ευρωπαϊκές πόλεις, στις Βρυξέλλες η κύρια, στις 28 Μαΐου. Διαδηλωτές με αιτήματα: «επιβολή εμπάργκο όπλων στο Ισραήλ και άμεση αναστολή όλων των εμπορικών του συμφωνιών με την Ε.Ε.» (Xaaretz, 27/5). Iσπανία, Μάλτα, Σουηδία, Η.Β., Νορβηγία, Καναδάς, Γαλλία, ανακοινώνουν ή ζητούν μέτρα κατά Ισραήλ. Ακόμα και η Γερμανία «απειλεί για λήψη μέτρων κατά του Ισραήλ» (Reuters 27/5).

Μόνο μία χώρα παραμένει βαθιά στη γραμμή της αδιατάρακτης στήριξης Νετανιάχου. Η μόνη χώρα στην Ε.Ε. με ανοικτό ζήτημα κατοχής, που οφείλει να προσέχει ψηφίσματα και συμμαχίες, κατέστη δεκανίκι του. Πολλά έτρεξαν ως υποσχόμενα στις σχέσεις Λευκωσίας-Τελ Αβίβ (East-Med, Interconnector, τριμερείς κ.ά.). Όλα και πλήρως στον βάλτο. Τι τρέχει; Τι έδεσε το δίδυμο Αναστασιάδη - Β. Νετανιάχου και ως «κεκτημένο» συνεχίζεται; Ποιο τζάμι παρεμποδίζει τον Χριστοδουλίδη να δει τι ερευνά το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο και να δει τι ψάχνει το Περιφερειακό Δικαστήριο του Τελ Αβίβ σε τρεις περιπτώσεις διαφθοράς κατά Νετανιάχου;