Εκλογές ενός γύρου

Το Κόμμα Εθνικής Ενότητας (ΚΕΕ), το Κόμμα Αναγέννησης (Κ.Α.), και το Δημοκρατικό Κόμμα (ΔΗΚΟ) ανακοίνωσαν (2/6) ότι στηρίζουν την υποψηφιότητα Ερσίν Τατάρ για την εκλογή ηγέτη της τ/κ κοινότητας τον Οκτώβριο. Σύμφωνα με το ΓΤΠ, ο Ερσίν Τατάρ υποστήριξε ότι «τα συνεργαζόμενα κόμματα μοιράζονται κοινές αρχές, εγκαθίδρυση των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κατοχύρωση των εγγενών δικαιωμάτων και συνέχιση της αντίληψης που αφορά στην κυριαρχική ισότητα και το ισότιμο διεθνές καθεστώς».

Εκλογικά και επικοινωνιακά: 1) Ο κ. Τατάρ για να διευκολύνει τη συμμαχία του με ΚΕΕ, Κ.Α. και ΔΗΚΟ, αξιοποίησε ε/κ τεχνικές: βάφτισε τον εαυτό του «ανεξάρτητο» και με αυτήν την ιδιότητα μίλησε στην πρώτη κοινή εκδήλωση της συμμαχίας στις 2 Ιουνίου. 2) Ο συνασπισμός διαθέτει επικοινωνιακή υποστήριξη. Αιφνιδιάζει ο τίτλος του συνασπισμού: «Συμφωνία Κοινής Λογικής». 3) Η μέθοδος αλλάζει: όσα συνεργαζόμενα με τον Ερσίν Τατάρ κόμματα θα ήθελαν να τρέξουν τον πρώτο γύρο μόνα τους και στον δεύτερο να ψηφίσουν Τατάρ, άλλαξαν στάση και όλα μαζί από τον πρώτο γύρο. 4) Σημαντική κίνηση που επηρεάζει και τη στρατηγική της αντιπολίτευσης, καθώς όλα θα παιχτούν στον πρώτο γύρο εκτός και αν ο Σερντάρ Ντενκτάς κατέβει ως υποψήφιος σε ρήξη με το κόμμα του (ΔΗΚΟ) που ήδη αποφάσισε Τατάρ. 5) Ο συνασπισμός της αντιπολίτευσης υπό τον Ερχιουρμάν, εκ των πραγμάτων, δεν έχει επιλογές, θα πάει σε εκλογές «ενός γύρου»

Ο ηγέτης του κόμματος της Αναγέννησης (YDP, έποικοι) Ερχάν Αρικλί έθεσε με πιο επιθετικό τρόπο το εκλογικό δίλημμα στο όνομα Τατάρ: «Αυτές οι εκλογές πρέπει να γίνουν μεταξύ εκείνων που θέλουν να πορευτούν μαζί με την Τουρκία και εκείνων που θέλουν να πορευτούν με την Αμερική, τα Η.Ε. και την Ε.Ε. Είμαστε ένα πολιτικό κίνημα που λέει, “αν υπάρχει ζήτημα έθνους, πατρίδας και ιδιαίτερα της μητέρας μας πατρίδας, τα υπόλοιπα είναι απλώς λεπτομέρειες”»...

Ο Ε. Αρικλί απευθύνεται σε ένα κοινό που ψηφίζει εσωστρέφεια, που διακατέχεται από φοβία απέναντι στον έξω κόσμο. Η ρητορική του είναι βαθιά αναχρονιστική. Όμως, έτσι το είπε: «Η πατρίδα από τη μια» και «όσοι θέλουν ομοσπονδία» από την άλλη. Ένας λόγος από το βαθύ παρελθόν, ντυμένος αντιευρωπαϊσμό και μισαλλοδοξία για τους «ομοσπονδιακούς» που εκφράζει ο κ. Ερχιουρμάν «από την άλλη».

Ύστερα απευθύνεται βέβαια στους Τ/κ ψηφοφόρους, αλλά το ακροατήριό του αφορά και μέρος της ε/κ κοινότητας: «Μετά το σχέδιο Ανάν, μετά το Κραν Μοντανά, δεν έχει μείνει τίποτα να συζητήσουμε. [Ο πρώην Τ/κ ηγέτης Μ. Ακιντζί παρέδωσε έναν χάρτη στο Κραν Μοντανά και προσέφερε “μηδέν στρατιώτες και μηδέν εγγυήσεις”. Παρά ταύτα, ο Ε/κ ηγέτης [Ν. Αναστασιάδης] αναποδογύρισε το τραπέζι. Τι περισσότερο μπορούμε να δώσουμε; Ως εκ τούτου, το βιβλίο της ομοσπονδίας είναι κλειστό» (πηγή ΚΥΠΕ, 3/6). Ό,τι αφήνει ένα αποτύπωμα στα πράγματα δεν φεύγει από την εκλογική μνήμη. Ένας δεδηλωμένος οπαδός της ακινησίας, ο Ε. Αρικλί, επιτίθεται στον Τουφάν Ερχιουρμάν με εργαλεία από τη διαχείριση του Κυπριακού από Ε/κ ηγέτες για να πείσει ότι ο εκλογικός στόχος Ερχιουρμάν είναι ανέφικτος. Πιο καθαρά δεν γίνεται. Καταθέτει χάρτη επί του εδαφικού ο Μ. Ακιντζί και οι «Αναστασιάδης και συνεργάτες», διαλύουν το τοπίο. Σήμερα ο Ε. Τατάρ με τη βοήθεια Αρικλί, ψαρεύει από τη δεξαμενή εκείνων των Τ/κ που θα άλλαζαν τόπο διαμονής στο πλαίσιο των εδαφικών αναπροσαρμογών – γνωρίζει χάρτες και στοιχεία και τα παίρνει περιοδεία!

Ο Ν. Χριστοδουλίδης σχολίασε (4/5) ότι «εκλογική διαδικασία στις κατεχόμενες περιοχές, το κλίμα όπως διαμορφώνεται, η ρητορική του κ. Τατάρ που γίνεται ακόμα πιο διχοτομική. Θα ακολουθήσει μια καθημερινή διχοτομική ρητορική, με στόχο να εξυπηρετηθούν κάποιες δικές τους σκοπιμότητες». Προφανώς, εν μέρει αυτό είναι σωστό, με δύο προϋποθέσεις όμως. Πώς βρέθηκε στην εξουσία ο Ε. Τατάρ απέναντι στον ακέραιο Ακιντζί; Πρώτο, ο Ε. Τατάρ ήταν το μέσο να «απαντήσει» η Άγκυρα στους χειρισμούς «Αναστασιάδη και συνεργάτες» στο Κραν Μοντανά. Δεύτερον, ο Ε. Τατάρ, στη συνέχεια, ήταν το μέσο για να θέσει η Άγκυρα τον Ακιντζί εκτός μάχης. Ο Μ. Τσαβούσογλου είπε στον Μ. Ακιντζί: «Οι Ε/κ δεν αποδέχονται την ομοσπονδία. Υπό αυτές τις συνθήκες θα ήταν προτιμητέο ένα μοντέλο σαν την ομοσπονδία ή τη λύση δύο κρατών». Ο Μ. Ακιντζί τού απάντησε: «Εγώ δεν μεταβιβάζω τέτοιου είδους πρόταση στο τραπέζι (των συνομιλιών). Δεν τίθεται τέτοιου είδους ζήτημα» (20/4/18). Αντίθετα, ο Ε. Τατάρ δήλωσε ότι «πιστεύω ειλικρινά ότι το Πλαίσιο Γκουτέρες μάς αναγκάζει να χάσουμε πολλά», ΚΥΠΕ (27/2/20). Ο Ν. Χριστοδουλίδης, σε παράλληλη γραμμή, μιλώντας σε τ/κ ιστοσελίδα (Ιούνιος 2023), απέρριψε δύο από τα έξι κεφάλαια του Πλαισίου, διακυβέρνηση, περιουσιακό. Αν ο Ν. Χριστοδουλίδης είχε μια υποτυπώδη συνέπεια σε αυτά που διακηρύττει τώρα («συνομιλίες χθες»), θα είχε προτείνει στον Ν. Αναστασιάδη να γίνει δεκτή η πρόταση Ακιντζί (2/5/18) ώστε το Πλαίσιο Γκουτέρες να υπογραφεί ως «στρατηγική συμφωνία για τη λύση». Έτσι ο Τατάρ θα ήταν σπίτι του και ο Μ. Ακιντζί στα πράγματα. Ο Ν. Χριστοδουλίδης με Ακιντζί σηκώθηκε και έφυγε και τώρα με Τατάρ θέλει συνομιλίες «από εκεί που μείναμε»! Η ρητορεία της ανευθυνότητας, η προεκλογική πλειοδοσία, έχουν οδηγήσει στο σημερινό κλίμα παραίτησης στην ε/κ κοινότητα, παραίτησης από τα μεγάλα που παραμένουν ανοικτά «στοιχήματα» για ηγεσίες και πολίτες.

www.larkoslarkou.org.cy