Του Χρίστου Ζαβού
Γράφουν και λένε και τι δεν λένε, για την προεδρία της ΚΟΠ και ποιος θα είναι ο διάδοχος του Κούμα. Χαμός. Ακούει πια ο κόσμος για την προεδρία της ΚΟΠ και νομίζει είναι εφάμιλλη σε εξουσία και πρεστίζ, με τον αυτοκρατορικό θώκο της Ιαπωνίας. Τύφλα να έχουν οι Βερσαλλίες του 18ου αιώνα, πριν οι Ιακωβίνοι περάσουν από γκιλοτίνα τη βασιλική οικογένεια της Γαλλίας.
Μπορεί ο Κούμας να πήγε σ’ άλλα επίπεδα το προεδρικό αξίωμα της ΚΟΠ, λόγω των τηλεοπτικών και της μπίζνας που έστησε γύρω απ’ αυτά, μα λίγο πιο ψύχραιμα άμα το δεις, εύκολα θα διαπιστώσεις ότι δεν πρόκειται και για κάνα βασιλικό θρόνο.
Αν υποθέσουμε ότι ένας ευσυνείδητος πολίτης, με αδιαπραγμάτευτες ηθικές αξίες, σταθερή δουλειά και πολύ καλό εισόδημα, καλείται εξ ανάγκης να διαδεχθεί τον Κούμα. Προσπαθώντας να είμαστε όσο γίνεται ρεαλιστές, τι ακριβώς έχει να κερδίσει;Παχυλός μισθός να λαμβάνει, δεν υπάρχει αφού η θέση είναι αμισθί. Υγιείς συνθήκες εργασίας, δεν θα το έλεγα, νοουμένου ότι στη μάππα είναι μπλεγμένη η σάρα και η μάρα της κοινωνίας.
Νοουμένου κιόλας ότι δεν διαπραγματεύεται θέματα ηθικής τάξης, θα πρέπει αρχικά να σπάσει κάθε απόστημα που δημιουργήθηκε γύρω από την Ομοσπονδία. Πού να βρει δύναμη να τα βάλει με τον υπόκοσμο; Ποιος θα τον προστατεύσει και ποιος θα τον στηρίξει σε τούτη την προσπάθειά του; Η αστυνομία ή το κράτος γενικότερα;
Πώς να καταφέρει να διατηρήσει τις ισορροπίες ανάμεσα στα σωματεία, που όλα αυτά τα χρόνια κακόμαθαν από τον Κούμα και τον προκάτοχό του; Πώς να διαχειριστεί τα μεγάλα σωματεία, που κάνουν τους νταήδες, με την πλάτη του κόσμου τους και πώς να συγκρατήσει τα μικρά, που έρπουν σαν φίδια, προκειμένου να επιβιώσουν;
Το χειρότερο δε, είναι ότι με τον Κούμα να έχει καπαρώσει τις θέσεις της Κύπρου σε ΦΙΦΑ και ΟΥΕΦΑ, ο νέος πρόεδρος δεν έχει καμία προοπτική να ασχοληθεί με τα μεγάλα σαλόνια της Ευρώπης και τις γκλαμουράτες συναντήσεις. Αναπόφευκτα θα περιοριστεί μες στο κλουβί με τους πελλούς!
Οκ, μπορεί να δημιουργήσει κύκλους, ν’ αναπτύξει διασυνδέσεις, να φτιάξει ένα απόθεμα για πάρτη του, μα μέχρι να καταξιωθεί και μέχρι να βγάλει την άκρη, ή που θα μουρλαθεί ή που θα φθαρεί.
