Του Χρίστου Ζαβού
Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα, απ’ αυτήν εδώ τη στήλη, καταγράφαμε την αναγκαιότητα ν’ απαλλαγεί η νυν διοίκηση της ΚΟΠ από τις παθογένειες που κουβαλάει από την εποχή του Κούμα.
Επί τούτου, είχαμε επισημάνει ότι το πρόβλημα της προηγούμενης διοίκησης δεν περιορίζεται σ’ αυτό που ο νυν ηγέτης της Ομοσπονδίας αποκάλεσε «προεδρο-κεντρικό μοντέλο», αλλά στην έλλειψη διαφάνειας που χαρακτήριζε το σύνολο των χειρισμών της.
Οι μηχανισμοί που είχαν στηθεί από την τότε διοίκηση, απέτρεπαν ακόμη και από τα ίδια τα μέλη της να ελέγξουν αποφάσεις ή και πράξεις, μ’ αποτέλεσμα η εξουσία να συσσωρευτεί γύρω από την ηγεσία.
Εξού, μάλλον και το προσωποκεντρικό μοντέλο που επικαλέστηκε ο Χάρης Λοϊζίδης και το οποίο δήλωσε ότι θα καταργήσει.
Αναμφισβήτητα η προσέγγισή του είναι πέρα για πέρα σωστή, καθότι τούτου του είδους οι τακτικές, δημιούργησαν τερατουργήματα στα οικονομικά πεπραγμένα των σωματείων.
Η ΚΟΠ, λειτουργώντας ως δανειστής και συνάμα διαπραγματευτής, σε θέματα που σχετίζονταν με τη βασική πηγή εσόδων των ομάδων, δηλαδή τα τηλεοπτικά, συνέτεινε ώστε ομάδες να εξαρτώνται αποκλειστικά και μόνο από τη σχέση τους με την ΚΟΠ.
Ομοίως και σε περιπτώσεις που αφορούσαν τα οικονομικά κριτήρια, μέσα από τα οποία η Ομοσπονδία επιδιδόταν σε διάφορους χειρισμούς, ούτως ώστε να διευκολύνει τις ομάδες.
Η διευκόλυνση, όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, δεν ήταν ιδιαιτέρως ωφέλιμη, νοουμένου ότι οι περισσότερες των ομάδων, ναι μεν περνούσαν τα κριτήρια, μα οι οφειλές προς το κράτος παρέμεναν εκκρεμείς, ενώ οι υποχρεώσεις προς την ΚΟΠ δημιουργούσαν μια σχέση εξάρτησης.
Το «μυστηριώδες χρηματοδοτικό πρόγραμμα της ΚΟΠ», όπως πολλάκις έχουμε περιγράψει τους τότε χειρισμούς της διοίκησης, πρέπει άμεσα να καταργηθεί από τη νυν διοίκηση και επιτέλους η Ομοσπονδία ν’ αναλάβει τον εποπτικό ρόλο που της αναλογεί, διακόπτοντας την όποια εμπλοκή της στα οικονομικά των ομάδων.
Τα κριτήρια, η πληρωμή των προστίμων, τα κονδύλια της ΟΥΕΦΑ, που έρχονται υπό την ομπρέλα του «Solidarity», θα πρέπει να διασφαλίζονται από διαφανείς διαδικασίες, προκειμένου έτσι να διατηρούνται οι έλεγχοι συμμόρφωσης.
Το μεγάλο στοίχημα της διοίκησης Λοϊζίδη, είναι ακριβώς να πάψει να κάνει χατίρια ή να διοχετεύει ανεξέλεγκτα κονδύλια, απαλλάσσοντας έτσι τις ομάδες από τη βαθιά εξάρτηση που διατηρούν με την Ομοσπονδία.
Με λίγα λόγια, ο «απογαλακτισμός» των ομάδων από τη «μαμά Ομοσπονδία» είναι πια επιτακτική ανάγκη, αν η ΚΟΠ ειλικρινώς επιθυμεί να δημιουργήσει τις ώριμες συνθήκες μέσα από τις οποίες θα δημιουργηθεί ο πολυπόθητος επαγγελματισμός του ποδοσφαίρου μας.
