Του Χρίστου Ζαβού
Χρόνια, ιδιαίτερα δε τα τελευταία, η κουβέντα γύρω από τη χρησιμοποίηση της τεχνολογίας στο ποδόσφαιρο έχει πια φουντώσει για τα καλά. Σε σημείο που πλέον σε κάποια πρωταθλήματα ανά την υφήλιο έχουν ήδη υιοθετήσει τη χρήση των καμερών προκειμένου να αποδίδουν κατά κάποιο τρόπο δικαιοσύνη ή να διορθώνουν τα όποια διαιτητικά λάθη κατά τη διάρκεια ενός αγώνα. Επί τούτου, η στήλη εδώ και καιρό διαφωνεί μ’ ένα τέτοιο ενδεχόμενο για λόγους τους οποίους δεν θ’ αναλύσουμε στο εν λόγω κείμενο.
Αν είναι όμως να επιχειρηματολογήσουμε, θεωρούμε ότι η «εισβολή» της τεχνολογίας στο άθλημα μοιάζει με παρέμβαση στον κεντρικό πυρήνα του αθλήματος. Εάν δηλαδή με λίγα λόγια περάσει – που θα περάσει λίαν συντόμως – η τεχνολογία τότε το dna του ποδοσφαίρου θα μεταλλαχθεί πλήρως. Όλα αυτά για το ποδόσφαιρο ως άθλημα. Γι’ αυτό που θεωρούμε ποδόσφαιρο και βλέπουμε στην αγαπημένη μας νήσο, έχω την εντύπωση ότι η χρήση κάμερας είναι επιβεβλημένη.
Και είναι ως τέτοια, γιατί ακριβώς το ποδόσφαιρο στην Κύπρο, εδώ και χρόνια ταλαιπωρείται τόσο από την ανικανότητα των διαιτητών όσο κυρίως και από την προκατάληψη των οπαδών απέναντι στην όποια απόφαση κατά τη διάρκεια ενός αγώνα. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο, ότι κατά τη διάρκεια των ημερών που ακολουθούν των παιχνιδιών οι διαιτητικές αποφάσεις αποτελούν κεντρική κουβέντα σε κάθε συζήτηση. Από τους δημοσιογράφους μέχρι τους παράγοντες και τους οπαδούς, η κουβέντα περιστρέφεται γύρω απ’ αυτό και την όποια προέκταση του. Λέξεις όπως «κατεστημένο», «κοράκι», «πουλημένος», «σφαγή» και άλλες πολλές έχουν πια εδραιωθεί στην καθομιλουμένη του οπαδού και όχι μόνο.
Από μόνοι μας δηλαδή έχουμε θέσει το άθλημα σε κάποια άλλη βάση, που μακράν απέχει από το ίδιο το παιχνίδι. Και επειδή χρόνια τώρα βρισκόμαστε σε άλλο επίπεδο, καθόλου κακό δεν θα ήταν να δίναμε λύση στο πρόβλημα.
Και επειδή όντως η τεχνολογία μας προσφέρει τη λύση καλό θα ήταν να εξεταστεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Έτσι και αλλιώς σε καμία περίπτωση δεν θα παρέμβουμε στη φύση του αθλήματος. Κακά τα ψέματα, άλλο ποδόσφαιρο και άλλο «κυπριακό ποδόσφαιρο». Κάμερες παντού, λοιπόν.
