Του Χρίστου Ζαβού
Το ζήσαμε και αυτό. Εν έτει 2018, ποδοσφαιριστής να «κόβεται» λόγω καταγωγής ή λόγω μιας πράξης που έκανε στη μεταεφηβική του ηλικία. Θα μπορούσα απλώς να παραθέσω την τοποθέτηση του Δώνη μετά το ματς με τον Απόλλωνα και να έβγαζα το μεροκάματο. Επειδή όμως στην Κύπρο του 2018, χρειάζεται να εξηγήσουμε το αυτονόητο ας το σχολιάσουμε λίγο περισσότερο. Ας ανατρέξουμε στον Δώνη που το εξέφρασε με μεγαλοφυή τρόπο. «Κινδυνεύει ο Ελληνισμός από τον Κάτσε και από κάθε Κάτσε;». Χρειάζεται ν’ απαντήσουμε; Νομίζω πως όχι, στο πλαίσιο μιας λογικής κουβέντας. Αν είναι όμως να κραυγάσεις με τον ηλίθιο απέναντι σου, τότε θα εκτυλιχθεί μια συζήτηση που σίγουρα θα χάσεις. Γιατί; Γιατί συζητώντας με τον ηλίθιο κινείσαι στο επίπεδό του. Άρα μάλλον θα ηττηθείς.
Το πιο σοβαρό από την όλη ιστορία, δεν είναι οι λόγοι που έκοψαν τον Κάτσε. Ούτε και το γεγονός ότι η πιο πετυχημένη ομάδα του κυπριακού πρωταθλήματος, διοικείται ή υπακούει αρρωστημένα μυαλά. Το πιο σοβαρό είναι ότι η Κύπρος του 21ου αιώνα, εξακολουθεί να πορεύεται με κανόνες του Μεσαίωνα. Σκοταδισμός, μισαλλοδοξία, μίσος και ψυχικές παθήσεις κάνουν κουμάντο στο νησί. Ένα νησί που θα έπρεπε να είναι ευλογημένο απ’ όλες τις απόψεις, μοιάζει αιχμάλωτο και δεν μπορεί να κάνει ούτε βήμα μπροστά.
Και να πεις ότι είναι κάτι που μπορεί να σε κάνει αισιόδοξο για το μέλλον; Αφού γέμισε η κοινωνία νεαρούς, που αντί να αγαπάνε, μισούν, αντί να διαβάζουν βιβλία, ποστάρουν στο Face Book μηνύματα μίσους, αντί να ντύνονται με χάρη, φοράνε μαύρα, αντί να δουν κινηματογράφο, βλέπουν το χολιγουντιανό «300», αντί να οραματιστούν το μέλλον, κολλάνε στο παρελθόν. Δεν γνωρίζω πότε τούτος ο τόπος θα περάσει τον δικό του «Διαφωτισμό» ή «Αναγέννηση», τα δεδομένα μοιάζουν να είναι πολύ άσχημα. Τόσο που λυπάσαι για την ηθική εξαθλίωση που περνούμε οι κάτοικοι αυτού του νησιού.
