Του Χρίστου Ζαβού
Τέτοια αξιολόγηση, τέτοια επιβράβευση, τέτοια επιλογή… θα ζήλευαν και οι αρχαίοι Αθηναίοι, πριν ακόμη ανεγείρουν τον Παρθενώνα. Τύφλα να έχει ο Περικλής, αφού ο Χάρης, πριν ακόμη εξαγγείλει, εξηγήσειπαρουσιάσει τον στόχο του, ως υποψήφιος πρόεδρος της Κυπριακής Ομοσπονδίας, κατάφερε με την πειθώ(!) του, να εξασφαλίσει την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος. Οκ, δεν μιλάμε για κάνα δημοτικό διαμέρισμα του Πεκίνο, δεκαεφτά ψήφοι είναι όλοι και όλοι. Ας είναι όμως… μικρή η Κύπρος, μικρό και το εκλογικό σώμα, ούτε επιστημονικές μεθόδους χρειαζόμαστε, μήτε γκάλοπ ή και σφυγμομετρήσεις για να διαπιστώσουμε τις επιδιώξεις που έχει ο καθένας.
∆εν έχει κιόλας σημασία. Σημασία έχει ότι μέσα από την προεκλογική (εδώ γελάμε) περίοδο, για την προεδρία της ΚΟΠ έχουν αναδειχθεί νέες θεωρίες, που ανατρέπουν θεμελιώδεις κανόνες των εκλογικών διαδικασιών. Αν οι αρχαίοι Αθηναίοι επινόησαν τη ∆ημοκρατία, ως ένα σχήμα άμεσης συμμετοχής των πολιτών-ψηφοφόρων στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, οι «σοφοί» του κυπριακού ποδοσφαίρου συνέλαβαν κάτι το εντελώς πρωτότυπο, το οποίο είναι τόσο πολύπλοκο, που ούτε και οι ίδιοι δεν μπορούν να εξηγήσουν.
Με το δίκαιό τους δηλαδή, καθότι δύσκολα εξηγείται σε κάποιον, ότι εμπιστεύεσαι κάποιον υποψήφιο, πριν ακόμη ο ίδιος αναλύσει το τι σκέφτεται να κάνει. Επί τούτου, ο βασικός υποψήφιος Χάρης Λοϊζίδης, φέρεται να διεμήνυσε σε ομάδα που ζήτησε τις θέσεις του ενόψει των εκλογών, ότι θα τις παρουσιάσει αφού εκλεγεί! Ποιος Σόλωνας; Ποια «εκκλησία του ∆ήμου»; Ποιος Περικλής και μπαρούφες, με πέτρες και κατσάβραχα που παν και βλέπουν εκεί στον λόφο της Ακρόπολης! Σε τούτο το νησί, γίνονται μεγαλεία. Το ανθρώπινο πνεύμα διευρύνεται, μεγαλουργεί και οι άλλοι παν μες στο λιοπύρι, ν’ ανεβαίνουν ανηφόρες για να δουν κολώνες! Και δεν παν στην Έγκωμη, που το πνεύμα αθάνατο και αγέρωχο στέκει απέναντι στους πολέμους που γίνονται ανά τον πλανήτη.
Καλά να πάθουν όμως. Ας απολαύσουμε εμείς τουλάχιστον τη χρυσή διετία Χάρη… και άστους να λεν για χρυσούς αιώνες και κουραφέξαλα!
